Het is nu do maart 28, 2024 7:09 pm




Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 1010 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56 ... 68  Volgende
Ter herinnering aan.. 
Auteur Bericht
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Alphons (Harry) BREEPOEL (22 jaar)

Afbeelding

Geboren donderdag 7 augustus 1919 te Terneuzen (ZL)

Zoon van Leonardus BREEPOEL en Clemence Maria D'HERT

Alphons gaat op 10 januari 1938 als beroepsmilitair
in dienst bij de Koninklijke Marine met als stamboek-
nummer 14916.

Afbeelding
Heldersche Courant, zaterdag 19 februari 1938


Na het voltooien van zijn basis opleiding te Vlissingen
vervolgt hij aan boord van divers schepen zijn praktijk
opleiding. Tijdens de meidagen van 1940 wijkt hij met
vele andere uit naar Engeland. Harry werd uiteindelijk
geplaatst aan boord van de onderzeeboot Hr.Ms. O 21.
Ook volgt de bevordering tot matroos der eerste klasse.


In 1941 is de O 21 operationeel actief op de Atlantische
Oceaan tijdens konvooivaart naar Gibraltar.

Luchtje scheppen van een paar bemanningsleden tijdens
de konvooivaart op de Atlantische Oceaan. Zittend rechts
Harry Breepoel

Afbeelding
Foto: nimh-beeldbank.defensie.nl

Vanaf 14 maart 1941 is de O 21 ingedeeld bij 8e Britse Onderzeeboot Flottielje en opereert succesvol
vanuit Gibraltar in de Middellandse Zee. Op 28 november 1941 weet de O 21 de Duitse onderzeeboot
U 95 met torpedo's tot zinken te brengen.

Aankomst van de O 21 op 28 november 1941 te Gibraltar met gevangen genomen Duitse overlevenden
van de U 95.

Afbeelding
Foto: nl.wikipedia.org

Vanaf 16 december 1941 patrouilleert de O 21, op weg naar Engeland, nog enige dagen in de Golf van
Biskaje. Op 23 december komt de O 21 aan in Milford Haven en op 30 december arriveert het in Dundee.

In januari 1942 zal de boot in onderhoud gaan.

Tijdens een onderhoudsperiode van 13 januari tot 1 juli 1942 van Hr.Ms. O 21 op een particuliere werf
in Grangemouth, Schotland werd de bemanning ondergebracht bij diverse gastgezinnen in het naburige
plaatsje Falkirk. Harry Breepoel werd tijdens dit verblijf in Falkirk op zaterdag 14 februari 1942, terwijl
hij langs de kant van de weg wandelde, aangereden door een autobus. Zwaar gewond werd hij naar het
plaatselijke ziekenhuis gebracht waar hij enkele uren later aan zijn verwondingen bezweek.

Enkele dagen later werd hij door de commandant en bemanning van de O 21 naar zijn laatste rustplaats
op de begraafplaats van Falkirk gebracht en met militaire eer begraven.

Afbeelding
Foto:


Afbeelding
Collectie: André Reijniers


Harry Breepoel is later herbegraven op het Nederlandse
ereveld Mill Hill te Londen, in Vak B, Rij 14, Graf 2

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting (2008)


Monument Gevallenen Onderzeedienst te Den Helder

Het 'Monument voor de Gevallenen van de Onderzeedienst' in Den Helder is een uit rode bak-
stenen opgetrokken muur met zeven ingemetselde zwarte plaquettes met daarop de namen
van de omgekomen bemanningsleden met hun onderzeeboot. Aan de achterzijde van de muur
zijn twee bronzen plaquettes aangebracht. Hierop zijn een tekst en een afbeelding van een
zinkende onderzeeër in silhouet aangebracht.

Op 20 juni 1947 onthulde Koningin Wilhelmina in Rotterdam het monument ter nagedachtenis
van de gesneuvelde opvarenden van onderzeeboten. In 1961 verhuisde het gedenkteken met
de Onderzeedienst mee naar Den Helder.

In 1976 verhuisde het monument mee met de Onderzeedienst van Het Nieuwe Diep naar de
Rijkszee- en Marinehaven.

Het monument staat thans voor het gebouw van de Onderzeedienst op steiger 19 van de Marine-
haven te Den Helder. De Marinehaven is niet vrij toegankelijk.

Afbeelding
Foto: nimh-beeldbank.defensie.nl = (04 mei 1984)


Nabestaanden van tijdens de Tweede Wereldoorlog omgekomen marinemannen van de Onderzee-
dienst verzochten tot aanpassing van het oorspronkelijke monument. Die wens is nu vervuld: er
zijn 2 extra plaquettes bijgeplaatst met de namen van het onderzeedienstpersoneel dat omkwam
in gevangenschap of tijdens de zeereis naar een onderzeeboot toe. Daarmee is het een gedenkteken
geworden voor alle tijdens de oorlog gevallen onderzeedienstmensen.

Den Helder; 12 oktober 2011; onthulling van het vernieuwde monument
van de Onderzeedienst in aanwezigheid van de Commandant Zeestrijd-
krachten, vice-admiraal Matthieu Borsboom, burgemeester Den Helder
Koen Schuiling en de nabestaanden.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Foto's : onderzeeboot.org = Eva Klijn (12 oktober 2011)

Op de linker bijgeplaatste plaquette staat de naam van Harry Breepoel vermeld.

Afbeelding
Foto: onderzeeboot.org = Eva Klijn (12 oktober 2011)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo feb 14, 2016 11:05 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Gerlof Gerrits (Ger) BOES (26 jaar)


Geboren woensdag 18 april 1917 te Ferwerd (Ferwert), gemeente Ferwerderadeel (FR).

Afbeelding
Nieuwsblad van Friesland, dinsdag 24 april 1917


Zoon van Gerrit Gerrits BOES en Jitske Gerlofs DREYER,


Op donderdag 8 augustus 1940 gehuwd met Jeltje Ulbes BOONSTRA

Afbeelding
Nieuwsblad van Friesland, vrijdag 2 augustus 1940

Uit dit huwelijk drie kinderen, Elizabeth (Bettie), Jitske (Jikke) en Ulbe

Ger woonde in de Prins Hendrikstraat 139 a te Hoek van Holland

Als agent van politie te Rotterdam deed hij in februari 1944 dienst
aan het politiebureau Boezemsingel

Ingang politiebureau Boezemsingel Rotterdam
Afbeelding
Foto: 'n Papieren Monument

Bureau Boezemsingel te Rotterdam, 21 februari 1944

Het weghalen van wapens door het verzet uit de verschillende politiebureau’s kostte
agent Ger Boes het leven. Hij was in de nacht van 20 op 21 februari 1944 belast met
de zogenaamde “post geweer” bij de ingang van het bureau Boezemsingel.
Om ongeveer 05.20 uur in de ochtend werd er aangebeld, waarop Ger Boes de deur
gedeeltelijk opende. Een onbekend gebleven persoon loste toen een schot, waardoor
Ger Boes dodelijk in het hart getroffen werd.


Het levenloos lichaam van de neergeschoten Ger Boes ligt achter de toegangsdeur
van het politiebureau Boezemsingel.
Afbeelding
Foto: dare.uva.nl


Afbeelding
Friesche Courant, donderdag 24 februari 1944


In de kranten verscheen een bekendmaking waarin de bevolking werd aangespoord
mee te helpen bij het opsporen van de dader. Voor ter zake dienende aanwijzingen,
die tot arrestatie van de dader zouden leiden, werd een beloning van tienduizend
gulden uitgeloofd. Ondanks de hoge beloning werd de dader niet gevonden.


Afbeelding
Rotterdamsch Nieuwsblad, vrijdag 25 februari 1944


Afbeelding
www.anp-archief.nl

Afbeelding
Afbeelding
Dordrechtsche Courant, zaterdag 26 februari 1944


Afbeelding
Rotterdamsch Nieuwsblad, zaterdag 11 maart 1944


Afbeelding
Friesche Courant, zaterdag 25 maart 1944


Ger Boes heeft uiteindelijk zijn laatste rustplaats gevonden op Friese bodem. Zijn stoffelijke resten
liggen begraven op de Hervormde begraafplaats aan het Kerkepad 1, te Ferwert, in rij 58, graf 53.

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting (21 maart 2007)


Na de bevrijding werd gespeculeerd over de toedracht. Een represaillemaatregel van de NSB zou
mogelijk een motief kunnen zijn. Ruim 57 jaar na de aanslag vertelde oud inspecteur van politie
Willem Gerrit Verveld, die met het verzet samenwerkte, wat er werkelijk gebeurd was. Het verzet
zou die dag het bureau Boezemsingel overvallen, om daar de wapens uit het bureau te halen, die
anders de volgende dag door de bezetter weggehaald zouden worden. Ger Boes was echter vooraf
niet gewaarschuwd over deze ophanden zijnde verzetsactie. Hij had geprobeerd de overval te voor-
komen en had volgens de voorschriften zijn plicht gedaan.


Monument te Rotterdam

Na de oorlog werd een monument in het hoofdbureau van politie te Rotterdam geplaatst, met daarop
de namen van alle politiemensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog omgekomen zijn.
Thans (in 2000) hangt het monument, zonder de zijpanelen, in de ontvangsthal van het hoofdbureau
aan de Doelwater 5, te Rotterdam.

Afbeelding

Het monument, zonder zijpanelen, met links de naam van Ger Boes

Afbeelding

Afbeelding
Foto's: 'n Papieren Monument


Bronnen o.a.:

"Nieuw licht op liquidaties", Knokploegen in Rotterdam 1944-1945
Albert Oosthoek
Uitgave: Uitgeverij Aspekt, Soesterberg, 2015

"Een laatste saluut", Fryslân in de oorlog
Jack Kooistra
Uitgave: Uitgeverij PENN, Leeuwarden, 2005

" 'n Papieren Monument", Herdenkingsboek van de tijdens de Tweede Wereldoorlog
omgekomen pollitiemensen in de regio Rotterdam-Rijnmond
Frank van Riet
Uitgave: Politie Rijmond-Rotterdam, z.j. (2000)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo feb 21, 2016 4:16 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Arie van BRENKELEN (39 jaar)

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting

Geboren woensdag 26 maart 1902 te Rotterdam (ZH)

Zoon van Arie van BRENKELEN en Adriana Maria Johanna van STEIJN

Afbeelding
Afbeelding
Rotterdamsch Nieuwsblad, dinsdag 1 april 1902

Arie gaat als beroepsmilitair in dienst bij de Koninklijke Marine als machinist/
stoker-olieman en krijgt stamboeknummer 8416.

Er volgen diverse opleidingen en plaatsingen aan boord van schepen.

Arie trouwt op 7 mei 1924 te Rotterdam met Maria Geertruida Adriana TEFEIJ

Afbeelding
Rotterdamsch Nieuwsblad, woensdag 7 mei 1924


Uit dit huwelijk worden 2 zoons geboren te Den Helder,
Arie op donderdag 23 juli 1925 en
Willem op zondag 27 januari 1929.


Bevordering van Arie tot korporaal machinist der 2e klasse volgt.
Afbeelding
Heldersche Courant, zaterdag 13 april 1929

Op 16 juli 1929 vertrekt Arie aan boord van ss. Johan de Witt naar Oost Indië om
dienst te doen aan boord van diverse schepen voor een periode van ruim 2 jaar.

Arie keert op 16 september 1931 met het ss. P.C. Hooft weer terug in Nederland.

Het huwelijk met Maria heeft tijdens het verblijf van Arie in Oost Indië een flinke
deuk opgelopen, vermoedelijk ook door onverantwoorde uitgaven bij de winkeliers
in Den Helder.

Afbeelding
Heldersche Courant, donderdag 13 december 1931

Arie slaagt erin, ondanks de problemen in zijn relatie met Maria, om met goed
gevolg het examen voor sergeant machinist te volbrengen. De naast hogere
rang van sergeant laat nog wel even op zich wachten, dus ook de bijbehorende
soldij verhoging.

Afbeelding
Heldersche Courant, zaterdag 30 juni 1934


De planning is dat Arie in november 1934 voor lange tijd met de torpedobootjager
Hr.Ms. Evertsen naar Oost Indië vertrekt. Mogelijk door de relatie problemen met
Maria en de zorg voor de achterblijvende 2 kinderen, wordt de plaatsing op de
Evertsen in october 1934 door de marine (tijdelijk) ingetrokken.

Op woensdag 5 december 1934 wordt het huwelijk met Maria ontbonden.

In september 1935 komt het bericht dat Arie als bemanningslid in november 1935
met Hr.Ms. Kortenaer naar Oost Indië vertrekt. De reis zal daarheen zal samen met
het zusterschip de Hr.Ms. Van Ghent worden uitgevoerd.


Ondertussen is Arie een nieuwe relatie gestart met Elisabeth van SCHIJNDEL
Op donderdag 31 october 1935 treden zij te Den Helder in het huwelijk.

Afbeelding
Heldersche Courant, dinsdag 29 october 1935


Op 4 november 1935 vertrekken de Kortenaer en de Van Ghent vanuit
Den Helder naar de Oost.

Afbeelding
AfbeeldingAfbeelding
Heldersche Courant, zaterdag 9 november 1935


Elisabeth gaat terug naar haar geboorteplaats Vlissingen en bevalt daar op
25 juni 1936 van hun dochter Elisabeth (Bep).


Arie wordt in de Oost per 1 mei 1936 bevordert tot sergeant machinist.

Afbeelding
Heldersche Courant, zaterdag 22 augustus 1936


De bevordering is reden genoeg om vrouw en dochter over te laten komen
naar Oost Indië. Elisabeth en dochter Bep vertrekken vanuit Rotterdam met
het ss. Indrapoera op 31 december 1936 naar Tandjong Priok (Batavia).

Afbeelding
Afbeelding
Bataviaasch Nieuwsblad, zaterdag 9 januari 1937


Op vrijdag 29 januari 1937 komt de Indrapoera aan te Tandjong Priok.

Het gezin neemt zijn intrek in een woning aan het Priokplein te Soerabaja

Afbeelding
De Indische Courant, dinsdag 13 april 1937


De jaren tot 1942 wordt Arie regelmatig overgeplaatst o.a. naar de kruiser
Hr.Ms. Java en de Onderzeedienst. In begin 1942 is hij weer aan boord van
Kortenaer geplaatst, de torpedobootjager waarmee hij ruim zes jaar geleden
vanuit Nederland naar Indië kwam

Hr.Ms. Kortenaer
Afbeelding
Foto: navyworld.narod.ru


Op 27 februari 1942 tijdens de slag in de Javazee werd de torpedobootjager Hr.Ms. Kortenaer om 17.15
uur midscheeps in de machinekamer getroffen door een Japanse torpedo. De Kortenaer werd plat op haar
stuurboordzijde geworpen. Direct daarop ging het voorschip omhoog en verdween de brug onder water.
De torpedo had het schip finaal in twee helften geslagen. Beide helften van het schip stonden op hun
breukvlakken rechtop in het water. Weldra verdween het achterschip, terwijl het voorschip nog geruime
tijd bleef drijven alvorens ook naar de diepte te verdwijnen.

Als gevolg van deze ramp kwamen 54 opvarenden, ruim een derde van de bemanning, om het leven.

Arie van Brenkelen was een van hen ......



De overlevenden werden opgepikt door de Britse torpedobootjager HMS Encounter. Aan boord bezweek
matroos B.H. Hagendijk op 28 februari aan zijn verwondingen. De Encounter bracht de volgende morgen
de overlevenden in Soerabaja aan wal. Van hen overleed sergeant-telegrafist W. Vreeswijk op 3 maart
1942 in de Centrale Burgerlijke Ziekeninrichting aan zijn verwondingen.

Op 27 februari 1942 gingen de Nederlandse torpedobootjager Hr.Ms. Kortenaer, de kruisers Hr.Ms. Java
en Hr.Ms. De Ruyter, met aan boord schout-bij-nacht Karel Doorman, ten onder.

Bij de slag in de Javazee verloren 915 Nederlandse marinemannen het leven.

Zij vonden allen een zeemansgraf....

..... Opdat zij met eere mogen rusten .....

Afbeelding
www.cruiseguide.com.au = Java Sea sunset (Source Ben Hall © Seahorse Media)


Op 27 februari 2006 zijn door de toenmalige staatssecretaris van Defensie C. van der Knaap,
op initiatief van de Oorlogsgravenstichting, 15 bronzen platen onthult met de namen van de
915 marinemannen. Deze bronzen platen bevinden zich op het Karel Doorman-monument op
het Nederlandse ereveld Kembang Kuning te Surabaya, Indonesië

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting 2010

AfbeeldingAfbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting

De naam van Arie van BRENKELEN staat vernoemd in Gedenkboek 38 van de Oorlogsgravenstichting

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


za feb 27, 2016 12:30 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
IJsbrand Uiltje de HAAN (29 jaar)

Afbeelding
Foto:Het Grote Gebod

Geboren zaterdag 8 januari 1916 te Luinjeberd, gemeente Aengwirden (FR)

Zoon van Johannes de HAAN en Antje STOKER

Afbeelding
Nieuwsblad van Friesland, dinsdag 11 januari 1916


Op 5 november 1941 in het huwelijk getreden te Arnhem met Wilhelmina de WOLF

Afbeelding
Arnhemsche Courant, vrijdag 24 october 1941


Uit dit huwelijk 2 dochters geboren in maart 1942 en juli 1944.


Rechercheur bij de politie te Arnhem.

Sportief, behaalde goede resultaten bij het hoogspringen tijdens de oostelijke
politie kampioenschappen atletiek in juli 1942

Afbeelding
Het Nieuws van den Dag, zaterdag 4 juli 1942


IJsbrand behoorde tot de LO-Arnhem en hielp vooral onderduikers aan huisvesting.
Hij is gearresteerd op 27 januari 1944 vermoedelijk na verraad.

Overleden op woensdag 28 januari 1945 in het concentratiekamp Neuengamme,
Duitsland

Van IJsbrand is geen laatste rustplaats bekend.

Zijn naam staat vermeld in Gedenkboek 34 van de Oorlogsgravenstichting.


Oorlogsmonument in de Van Maasdijkstraat in Heerenveen.

Het oorlogsmonument in Heerenveen is een beeld van een liggende mannenfiguur en
een staande vrouwenfiguur. De vrouw ontfermt zich over een gesneuvelde verzetsstrij-
der. Het beeld is geplaatst op een stenen zuil, waarop in reliëf een heraldisch wapen is
aangebracht.

Het monument is opgericht ter nagedachtenis aan 24 verzetsmensen en Nederlandse
militairen die gedurende de Tweede Wereldoorlog in de strijd tegen de bezetter zijn
gesneuveld. Thans bevinden zich 27 namen op het monument.

Het monument is ontworpen door Marius Vreugde en is onthult op 4 mei 1949.

De naam van IJsbrand staat vermeld op het monument.

Afbeelding

Afbeelding
commons.wikimedia.org = Foto's = Udo Ockema (01-07-2007)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo feb 28, 2016 1:05 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Clasina Johanna Wilhelmina BENNEMA - BURGER (56 jaar)

Afbeelding


Geboren op vrijdag 30 maart 1888 te Salatiga, Midden-Java (NOI)

Dochter van Mattheus Henricus BURGER en Anna Annette Elise d' ANCONA

Afbeelding
De Locomotief
(Semarangsch) Nieuws- handels- en advertentieblad ,dinsdag 03 april 1888


Op donderdag 20 januari 1910 trouwde te Utrecht de 21 jarige Clasina BURGER
met de 32 jarige Haijko Gerard Hendrik BENNEMA

Afbeelding
Algemeen Handelsblad, zondag 23 januari 1910


Uit dit huwelijk drie zoons en twee dochters

Woonplaats Haren (GR) aan de Molenweg 36


Op zaterdag 31 januari 1942 overleed Haijko op 64 jarige leeftijd

Afbeelding
Nieuwsblad van het Noorden, dinsdag 3 februari 1942


Clasina was aangesloten bij de Landelijke Organisatie voor Hulp aan
Onderduikers (LO). Zij had in de periode 1943 - 1944 voor negen
maanden lang een Joods meisje en voor drie maanden een Joodse
man bij zich in huis laten onderduiken.

Op 18 juli 1944 werd Clasina door de SD gearresteerd en in het huis
van bewaring te Groningen opgesloten. Na vijf weken te Groningen
in arrest gezeten te hebben werd zij overgebracht naar kamp Vught.
Na drie weken werd kamp Vught ontruimd. Samen met veel andere
vrouwen werd zij, half september 1944, op transport gesteld naar
het vrouwenkamp Ravensbrück, ten noorden van Berlijn.
In Ravensbrück waren de omstandigheden zeer slecht, aan alles
was gebrek en veel vrouwen moesten daardoor ook buiten slapen.

Zeven weken voor de bevrijding van het kamp door de Russen is
Clasina overleden, waarschijnlijk ten gevolge van ziekte en uitputting.

In februari 1947 kregen de kinderen Bennema duidelijkheid over het
overlijden van Clasina. Op 25 februari 1947 werd het overlijden van
Clasina BENNEMA-BERGER bijgeschreven in het bevolkingsregister
van de gemeente Haren.


Oorlogsmonument, in de vorm van een gedenksteen, te Haren

De gedenksteen bevindt zich op het plein voor de N.H. Kerk,
gelegen aan de Rijksstraatweg te Haren. De gedenksteen is
opgericht ter nagedachtenis aan 49 medeburgers die tijdens
de bezettingsjaren door oorlogshandelingen om het leven zijn
gekomen. Het monument vervaardigd uit zwarte natuursteen
en is op dinsdag 4 mei 1948 onthuld.

Afbeelding
Nieuwsblad van het Noorden, woensdag 5 mei 1948


De tekst op de gedenksteen luidt:

'1940 OPDAT WIJ NIET VERGETEN 1945.'

Hieronder zijn de (familie)namen van 49 oorlogsslachtoffers aangebracht.

Afbeelding

Afbeelding
Foto's: Wutsje (06-04-2010)


Stille Tocht in Haren tijdens de 4 mei herdenking 2015

Zo’n 150 Harenaren namen vanavond deel aan de Stille Tocht van begraafplaats De Eshof naar het
hart van Haren. Op de begraafplaats werden bloemen gelegd bij de graven van oorlogsslachtoffers.
Bij de dorpskerk volgden onder andere kransleggingen.

Afbeelding
Foto: Harener Weekblad 4 mei 2015

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo maart 06, 2016 8:10 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Anne Dirk SCHAAFSMA (19 jaar)


Geboren zondag 25 october 1925 te Franeker (FR)

Zoon van Durk SCHAAFSMA en Jantje LOUWES

Afbeelding
Leeuwarder Nieuwsblad, zaterdag 31 october 1925

Beroep: Bakkersknecht

Woonplaats: Franeker, Dijkstraat 46

Anne Dirk werd begin 1945 door de Grüne Polizei gearresteerd te
Drachten en kwam terecht in een werkkamp te Wilhelmshaven,
Duitsland. Mede door de slechte behandeling is hij daar op dinsdag
13 maart 1945 overleden.

Anne Dirk is begraven op het Nederlandse ereveld van Friedhof an
der Seelhorst te Hannover, Duitsland.

Uiteindelijk heeft Anne Dirk zijn laatste rustplaats gevonden op de
Algemene begraafplaats aan de Harlingerweg in Franeker in Vak H,
Rij VI, Graf Nr. 17.

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting

Monument te Franeker

Anne Dirk SCHAAFSMA staat vermeld op een gedenkplaat die is
ingemetseld in de muur van de Gereformeerde kerk, gelegen aan
de Zilverstraat te Franeker.

Afbeelding
Foto: André van Dijk (26-03-2010)

Afbeelding
Foto: "Tekens aan de weg - Tekens aan de wand", C. Reitsma, 1980

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo maart 13, 2016 1:20 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Willem van PEL (28 jaar)


Geboren woensdag 28 october 1914 te Egmond aan Zee (NH)

Zoon van Engelbertus van PEL en Aaltje GOUDA

Na een periode (1933-1935) in dienst bij de Koninklijke Marine
is Willem overgestapt naar de Koopvaardij.

Als matroos der koopvaardij is hij op vrijdag 20 maart 1942
overleden te Port of Spain, Trinidad and Tobago.

Begraven op het Woodbrook Cemetery (Mucorapo Cemetery)
te Port of Spain, Trinidad and Tobago, Vak W, Rij 2, Graf 83.

Afbeelding
Foto: JN (02-02-2012)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo maart 20, 2016 9:15 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Arie BREESTRAAT (26 jaar)


Geboren dinsdag 26 december 1916 te Rotterdam.

Zoon van Arie BREESTRAAT en Erkie van den BOS

Stoker - Kanonnier der Koopvaardij aan boord van het ms. Prins Willem III.

ms. Prins Willem III in 1939.
Afbeelding
Foto: koopvaardijfotos.files.wordpress.com

Het m.s. Prins Willem III (1939) toebehorende aan de N.V. Stoomvaart Mij. Zeestransport (Oranje Lijn),
te Rotterdam, vertrok zondag 14 maart 1943 vanuit Gourock, Schotland, onder bevel van gezagvoerder
C.A. van der Eijk (1893 - 1960) en geladen met benzine, in konvooi KMS 11.G naar Gibraltar.
Het konvooi bestond uit 64 koopvaardijschepen en afwisselend, in totaal uit 20 escortevaartuigen.

Twee dagen voor het passeren van Gibraltar werd het konvooi waar in de Prins Willem III voer,
aangevallen door vijandelijke vliegtuigen, doch het schip liep hierbij geen schade op.

Nabij Gibraltar werden orders ontvangen door te varen in konvooi KMS 13 naar Algiers.
Dit konvooi bestond uit 42 koopvaardijschepen en 9 escortevaartuigen met als bestemming
Oran, Algiers, Philippeville en Bône, allen te Algerije.

Na Gibraltar op dinsdag 23 maart gepasseerd te zijn, werd op donderdag 25 maart het konvooi opnieuw
aangevallen door vliegtuigen. Ook nu weer liep de Prins Willem III geen schade op.
Vroeg in de morgen van vrijdag 26 maart werd wederom een aanval op het konvooi gedaan en evenals
bij de vorige aanvallen werden de nodige maatregelen genomen. Een half uur na het verschijnen van de
vliegtuigen werd “all clear” gegeven, doch de bemanning werd erop gewezen zich gereed te houden voor
een eventuele volgende aanval. Een half uur daarna ondernamen de vliegtuigen een nieuwe aanval op
het konvooi. Een laag over het water scherende Duitse Heinkel HE 111 werd waargenomen.
Van de Prins Willem III werd onmiddellijk vuur geopend, doch dit kon niet beletten, dat een luchttorpedo
ter hoogte van het achterpiekschot doel trof en grote verwoestingen op het achterdek aanrichtte. Stuur-
boord reddingboot 2 en Bakboord reddingboot 2 werden vernield. De granaten, welke rond het kanon
opgesteld stonden, vlogen uit hun houders en vielen over het schip. Veel leden van de bemanning werden
door rondvliegende delen getroffen. Het achterschip zonk zo snel, dat men genoodzaakt was het schip te
verlaten. Bij het te water laten van Stuurboord reddingboot 1, slipte deze waardoor hij onmiddellijk volliep.

Met de Bakboord reddingboot werd nog gezocht naar eventuele drenkelingen. De matroos Arie van de
Lang (22 jaar) werd, zwaargewond aan beide benen, uit het water gehaald. Enige leden van de bemanning
werden aan boord van het “stand by” houdende Nederlandse s.s. Orpheus overgebracht. De gewonden
werden even later door een escortevaartuig aan boord genomen en door een doktor werd er eerste hulp
verleend. Aangezien het schip nog steeds drijvende was, verzocht de gezagvoerder de commandant van
het escortevaartuig de Prins Willem III op sleeptouw te nemen, waarin genoemde commandant toestemde.
Een in het konvooi meevarende marine sleepboot werd besteld en alles werd in orde gemaakt. Kapitein,
1e stuurman, 3e machinist en marconist begaven zich weer aan boord. Het verblijf aan boord was echter niet
mogelijk door gassen, welke zich over het gehele schip hadden verspreid. Bij het verlaten van het schip werd
de Engelse koksmaat Francis Dwyer nog opgemerkt, die zich op het luikhoofd van ruim IV bevond en gewond
was; hij werd naar het escortevaartuig overgebracht. Aanvankelijk werd het schip gesleept door het escorte-
vaartuig H.M.S. Wheatland (L 122), later door de sleepboot H.M.S. Hengist (W 110). Er bestond goede hoop
het schip te behouden, doch de verwachtingen werden wel zeer teleurgesteld, toen op zaterdag 27 maart na
een hevig gerommel het achterschip wegzonk en na enige seconden het gehele schip in de diepte verdween,
zodat de sleeptros moest worden geslipt.

Het schip zonk in de Middellandse Zee ten noorden van Cherchell


Afbeelding
De Zuid Willemsvaart, Nieuwe Helmondsche Courant,
maandag 29 maart 1943


De schipbreukelingen van de Prins Willem III waren inmiddels naar
Algiers overgebracht waar in het hospitaal aan hun verwondingen
overleden:

Arie Breestraat (26 jaar) stoker-kanonnier;
Arie de Lang (22 jaar) matroos;
Francis Dwyer (19 jaar) Engelsman, koksmaat.

Zij werden begraven op het El Alia Cemetery, circa 13 kilometer zuid-oost van Algiers, Algerije.

El Alia Cemetery
Afbeelding
Foto: www.cwgc.org (2013)


Gedood aan boord werden:

Jacob van der Graaf (56 jaar), stoker-olieman;
Walrave van Krimpen (48 jaar), kanonnier;
Willem Snoeck (25 jaar), matroos.

Vermist werden:

Dirk Dijkhuizen (36 jaar), olieman;
Gijsbertus Johannes Goeman (40 jaar), olieman;
John Haksteeg (20 jaar), bediende;
Evert Mulder (41 jaar), olieman-kanonnier;
James Moore, (17 jaar) Engelsman, dekjongen.

In totaal kwamen 11 bemanningsleden van het m.s. Prins Willem III om het leven.
Hiervan hebben er drie een aanwijsbare rustplaats gevonden in Algerije.

De overige acht vonden een zeemansgraf …..

Afbeelding
Foto: pixabay.com (26-06-2012)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo maart 27, 2016 6:20 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Wieger JONKER (34 jaar)


Geboren donderdag 12 januari 1911 te Donkerbroek, gemeente Ooststellingwerf (FR)

Zoon van Jannes JONKER en Hiltje LODENSTEIN

Afbeelding
Nieuwsblad van Friesland, zaterdag 21 januari 1911


Op donderdag 4 april 1935 te Enschede (OV) gehuwd met Jacoba Johanna BRUINEWOUD.

Uit dit huwelijk 4 kinderen:

Hiltje, 12 december 1936;
Pieter, 22 mei 1938;
Sibbeline, 9 mei 1941 en
Jacobje Johanna, 3 december 1944.


Het beroep van Wieger was landbouwknecht. Hij woonde met zijn gezin aan de
Bentstraat 34 in Glanerbrug (OV).

Wieger was lid van de Ordedienst die in september 1944 opging in de Binnenlandse
Strijdkrachten (BS).


April 1945

De bevrijding van Losser komt vanuit Glanerbrug.

Toen de Engelsen voorbij de fabriek van Van Heek waren, ging de heer Kleerebezem
naar de fabriekstoren om de Nederlandse vlag uit te hangen. Het dundoek hangt nog
niet in top of het wordt van alle kanten beschoten. Kleerebezem wacht enige tijd en
probeert het dan opnieuw. Nu met goed gevolg, waarschijnlijk zijn de Duitsers, die zich
aan de Dinkel verschanst hadden, gevlucht richting het thuisland.

Voor de dorpsbewoners schijnt het feit dat de nationale driekleur op Van Heek wappert,
terwijl men in het dorp nog niet bevrijd is, een diep emotioneel gebeuren te zijn geweest.

De Binnenlandse Strijdkrachten (BS) liepen gewapend aan beide kanten van de weg langs
de Gronausestraat richting dorp.

Ter hoogte van kapper Brilman komt iemand melden dat er zich in het huis van meester
Pieterson, tegenover café Schorfhaar, nog Duitsers bevinden. Een aantal strijders gaat
over de Hogeweg door de tuin en dringt via de achterdeur het huis binnen. Tegelijkertijd
komen er ook bevrijders door de voordeur het huis binnen. Het ongeluk wil dat men van
elkaar niet weet hoe men in deze situatie moet handelen zodat, toen een van de eerste
mensen de schuifdeuren opende, de binnenkomende groep het vuur opende waardoor
men elkaar beschoot met als dramatisch gevolg één dode.

Mevrouw Pieterson, die thuis kwam van een bevalling, ze was vroedvrouw, werd tegemoet
gelopen met het bericht:

”Juffrouw ie mot nich schrikken mer der ligt nen doden bie oe in de kökken ......”.


"Op dinsdag 3 april 1945 had er een droevig ongeval plaats. Een BS patrouille, bestaande uit
leden van het Strijdend Gedeelte (SG), was erop uit getrokken om een klein weerstandsnest
van de Duitsers in Glane op te ruimen. De weerstand was voor de patrouille te groot en vroeg
versterking. Eén van de flinkste Ordedienst mannen Wieger Jonker, gehuwd en vader van
4 kinderen, een enthousiast strijder voor zijn vaderland meldde zich onmiddellijk om mee te
gaan. Bij het huisdoorzoeking in een boerderij drong hij de ene deur binnen en SG-man Altena
andere. Toen Wieger Jonker de deur zag open gaan, schoot hij Altena rakelings langs het hoofd.
Deze meende dat hij te doen had met een Duitse soldaat. Altena reageerde onmiddellijk met
een schot, dat helaas Wieger Jonker in het hoofd trof.

Wieger overleed ter plaatse om 09.30 uur.

Afbeelding


Gisterenmiddag werd Wiegert begraven, gedragen door 4 man van de Ordedienst en 4 man
van het Strijdend Gedeelte onder leiding van de SG commandant van het Harry Saathof.
Aan de groeve sprak een vertegenwoordiger van het Algemene Commando alhier. Boswinkel
sprak als sectie commandant van Wieger Jonker en Van der Meer als groeps commandant.

Het was een ontroerende begrafenis.
Ds. B.J.,A. Streefkerk, Gereformeerd Predikant te Glanerbrug, had de leiding van de begrafenis
en sprak woorden van troost



Wieger Jonker vond zijn rustplaats op de begraafplaats Doodenzorg te Glanerbrug
in een koopgraf in vak I, nr. 179

Afbeelding
Foto: doodenzorgglanerbrug.nl (23 mei 2014)


In 1983 volgde de herbegrafenis van Wieger op het Nationaal Ereveld te Loenen (GL)

Afbeelding

Afbeelding
Foto's: André Reijniers (31 juli 2011)


Wieger Jonker heeft op het ereveld zijn laatste rustplaats gevonden in vak E, nr. 1324.

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting


De naam van Wieger Jonker staat ingegraveerd op het 'Provinciaal Verzetsmonument Overijssel' in Markelo
(gemeente Hof van Twente). Het monument bestaat uit drie grote zuilen van natuursteen. Tegen de zijkant
van elke zuil is een beeld geplaatst: links en rechts een staande mannenfiguur en in het midden een staande
vrouwenfiguur.

Op de drie zuilen zijn de namen van 470 omgekomen verzetsmensen uit de provincie Overijssel aangebracht.


Het monument is ontworpen door de in Duitsland geboren beeldhouwer Titus Leeser (1903-1996) uit Ommen.
Op 2 mei 1953 werd het monument onthuld door commissaris van de Koningin ir. J.B.G.M. ridder de van der
Schueren, onder het toeziend oog van zo'n 1500 mensen.

Omdat het oorspronkelijke monument in zeer slechte staat verkeerde, is het gedenkteken in 2004 geheel
gereconstrueerd.

Afbeelding
www.facebook.com Oud Markelo


Een woord van dank gaat uit naar dhr. W. Meester te Glanerbrug

Bronnen o.a.:

"Opstaan 't is Oorlog!", Glanerbrug een grensdorp in oorlogstijd
Uitgave: Stichting Historische Sociëteit Enschede Lonneker,
werkgroep Glanerbrug, november 2015

"Een Laatste Saluut", Fryslân in de oorlog
Jack Kooistra
Uitgeverij PENN, Leeuwarden, 2005

enschedepubliek.hosting.deventit.net
nl.wikipedia.org
oorlogsgravenstichting.nl
www.4en5mei.nl
www.delpher.nl
www.historischekringlosser.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo apr 03, 2016 10:10 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Aloijsius Jacobus Marinus HOGENBOOM (30 jaar)


Geboren vrijdag 26 juli 1912 te Twello, gemeente Voorst (GL)

Zoon van Wilhelmus Theodorus HOGENBOOM en Aleida Catharina Maria STOER


Gehuwd met T. de Ruiter

Woonplaats Solo, Midden Java, Cantinestraat 6

Opperwachtmeester Cavalerie KNIL

Ingedeeld bij het Gemotoriseerde Eskadron te Solo

Overleden zaterdag 10 april 1943 te Brankasi, Thailand

Toen ook in december 1941 in Nederlands-Indië de Tweede Wereldoorlog uitbrak
werd Aloijsius in Wangon bij Tjilatjap, Midden Java, op 8 maart 1942, door de
Japanners krijgsgevangen gemaakt.


Japanse interneringskaart, A.J.M. Hogenboom
Afbeelding
Foto: www.gahetna.nl


Op 15 augustus 1942 werd hij met vele andere krijgsgevangenen overgebracht
naar het kort daarvoor ingerichte Japanse No. 1 Branch Camp of Java POW Camp
bij Bandung op West Java.

Uit het kamp in Bandung werden in november 1942 circa 4500 krijgsgevangenen
overgebracht naar Thailand om daar aan de Birma spoorweg te moeten werken.

Via kamp Kinsayok 171 (171 km van Nong Pladuk) in Thailand kwamen deze krijgs-
gevangenen op 20 november 1942 terecht in kamp Brankasi 208.

Dit kamp lag 208 km van Nong Pladuk. Het was ondergebracht in barakken en tenten;
zowel een werkkamp en later ook een doorgangskamp (o.a. mei 1943) voor groepen,
die verder naar boven, langs de nieuw aangelegde spoorlijn, moesten. Tot in oktober
1943 had het kamp geen omheining.

De werkzaamheden bestonden uit het open hakken van het terrein, aanleg spoordijk,
en het bouwen van een brug. De omstandigheden, o.a. de voeding, was eerst slecht,
later werd dit iets beter. In het begin werd men ondergebracht in tenten, later in goed
gebouwde barakken (augustus 1943).

Medische zorg werd verleend door dokter de Jong, en verpleger Udo. Er was wel kinine
aanwezig, maar verder geen andere medicijnen.
De zieken werden in het begin ondergebracht in een lekke tent, er waren veel gevallen
van dysenterie, burning feet en tropische zweren.

Tot 12 maart 1943 waren er vier sterfgevallen, waaronder Aloijsius. Na deze datum nam
het aantal sterfgevallen flink toe.

Zaterdag 10 maart 1943 om 02.50 uur stierf, na een kort ziekbed, aan “accute enteritis”
(acuut opgetreden diarree en braken) Aloijsius Hogenboom op 30 jarige leeftijd.

Aloijsius werd begraven op het kerkhofje, net buiten Kamp Brankasi.

Afbeelding
Foto: www.japansekrijgsgevangenkampen.nl


Dat de berichtgeving vanuit de Oost, ook via het Rode Kruis, soms lang op zich liet
wachten en onvolledig was, blijkt uit onderstaand krantenbericht uit augustus 1945.

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Het Vrije Volk, woensdag 29 augustus 1945


Hoe het met de echtgenote van Aloijsius gedurende de periode 1942-1947
is vergaan, was in 1947 (nog) niet bij de familie Hogenboom in Nederland
bekend. Ook niet of zij op de hoogte was van het overlijden van haar man.
De oudere broer van Aloijsius, Frederik Hogenboom, verzoekt tijdens zijn
verblijf in Oost Indië, via een krantenadvertentie om inlichtingen. Of deze
oproep iets heeft opgeleverd is mij niet bekend.

Afbeelding
Het Dagblad, uitgave v.d. Nederlandsche Dagbladpers te Batavia, vrijdag 13 juni 1947


Aloijsius is na de oorlog herbegraven op het Kanchanaburi War Cemetery te Thailand,
in Vak 7, rij G, nummer 34.

Afbeelding
Foto: www.findagrave.com (GulfportBob)


Het Kanchanaburi War Cemetery te Thailand

De Birma-spoorweg is de beruchte spoorweg tussen het toenmalige Birma (nu Myanmar)
en Thailand.
Deze verbinding werd in opdracht van de Japanse overheersers aangelegd door duizenden
dwangarbeiders en krijgsgevangenen. Velen hebben dit niet overleefd.
Met recht noemt men de spoorlijn ook wel de 'Dodenspoorweg'. De spoorweg was gereed
in december 1943. In totaal heeft de spoorweg het leven van 80.000 tot 100.000 mensen
gekost. Tijdens de aanleg stierven per dag gemiddeld 75 arbeiders.
15.000 Krijgsgevangenen stierven aan de gevolgen van uitputting, ziekte en ondervoeding.
Onder hen 7.000 Britten, 4.500 Australiërs, 131 Amerikanen en bijna 3.000 Nederlanders.
Ook vele Thaise, Birmaanse, Maleisische en Indonesische dwangarbeiders hebben de ver-
schrikkelijke omstandigheden niet overleefd.

Aanvankelijk werden de doden langs de spoorweg begraven. Later zijn zij (her)begraven op
drie erevelden: Chungkai en Kanchanaburi in Thailand en Thanbyuzayat in Birma. De aanleg
van deze erevelden gebeurde op initiatief van de 'Commonwealth War Graves Commission'.
Dit is de Britse zusterorganisatie van de Oorlogsgravenstichting. Zij is verantwoordelijk voor
het inrichten en onderhouden van oorlogsgraven van landen uit het Gemenebest.
Ook het onderhoud van de Nederlandse graven op hun erevelden wordt door deze organisatie
verzorgd, in overleg met de Oorlogsgravenstichting.

Op het Kanchanaburi War Cemetery te Thailand rusten nu totaal 6980 oorlogsslachtoffers.
Hiervan zijn er 5084 afkomstig uit de Gemenbest landen en 1896 van Nederlandse afkomst.

Afbeelding
Foto: www.cwgc.org

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo apr 10, 2016 4:46 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Cornelis Petrus (Cor) van MAURIK (25 jaar)

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting

Geboren donderdag 11 september 1919 te Best (NB)

Zoon van Hendrikus van MAURIK en Johanna Maria van der HIJDEN

Ongehuwd

Korporaal Oorlogsvrijwilliger 3 - 1 R.J. (3e Compagnie, 1e Bataljon, Regiment Jagers)

Gesneuveld tijdens een Duitse commando-raid op dinsdag 17 april 1945, 13.15 uur,
te Stavenisse, op Tholen (ZL)

Herbegraven op Nationaal Ereveld te Loenen (GL) in Vak A, Nr. 589

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting

Bij de aanval sneuvelde tevens soldaat Franciscus Johannes van de WIELE (21 jaar).

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo apr 17, 2016 7:45 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Tjalling BAKKER (42 jaar)

Afbeelding
Foto: www.gahetna.nl


Geboren maandag 26 augustus 1901 te Den Helder (NH)

Zoon van Tjalling BAKKER en Neeltje TOLK

Onderwijzer - Leraar MO

Tjalling is in 1926 vertrokken naar Amsterdam om daar als onderwijzer te gaan werken.
Laatst bekende adres te Amsterdam in 1935, Haarlemmerweg 529 III.

Tjalling was lid van het verzet en verzamelde geld voor staking slachtoffers en werkte voor
De Waarheid. Ook organiseerde hij een plak- en kalkploeg en vervaardigde hij brandpakjes.

Op dinsdag 27 october 1942 werd Tjalling gearresteerd. Wegens ondergrondse activiteiten
is hij op 16 november 1943 door een Kriegsgericht tot de doodstraf veroordeeld en heeft
vanaf woensdag 30 november 1943 in het "Oranjehotel" te Scheveningen gezeten tot en
met de dag dat hij gefusilleerd werd.


Tjalling Bakker werd, samen met Hendrik de Vries (21 jaar) en Johannes Meijer (35 jaar)
op maandag 24 april 1944 om vijf minuten voor acht ’s morgens op de Waalsdorpervlakte
nabij Wassenaar gefusilleerd.

Afbeelding
Dagblad voor Noord-Holland, woensdag 3 mei 1944


De stoffelijke overschotten van Bakker, Meijer en de Vries zijn ter plekke in een massagraf begraven.


Afbeelding
Ons Verzet, Ik val aan, Volgt mij ! 15 mei 1944


Net na de oorlog is men begonnen met het blootleggen
van de diverse massagraven op de Waalsdorpervlakte.

Afbeelding
DE TELEX, woensdag 23 juli 1945

Afbeelding
Foto: Politie 16 juni 1945 (Haagse Beeldbank)

Afbeelding
Foto: Politie 16 juni 1945 (Haagse Beeldbank)

De gevonden lichamen werden na identificatie herbegraven op de diverse begraafplaatsen in de omgeving
of in de woonplaats van de slachtoffers.

Tjalling BAKKER heeft uiteindelijk zijn laatste rustplaats gevonden op het Nationaal Ereveld te Loenen (GL)
in Vak A, Nr. 484

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo apr 24, 2016 7:30 am
Profiel
DickB
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Zie: http://www.destentor.nl/algemeen/binnen ... -1.5967314

Het heeft 71 jaar geduurd, maar ze weten nu waar hij ligt. Flight lieutenant John Davis Lunn, een 21-jarige Nieuw-Zeelander die in januari 1945 neerstortte boven het Gelderse Lingewaal.
Zijn nabestaanden willen zijn resten begraven. Maar smeekbedes ten spijt: hun geliefde Uncle Jack mag niet worden opgegraven.
Ter ere van zijn nagedachtenis voelen we ons hiertoe verplicht - Familie Uncle Jack
'We staan voor altijd bij u in het krijt, als u akkoord gaat. Het verlies van Uncle Jack was een enorme klap voor onze familie. Een klap die we nog steeds voelen.' De brief die de Nieuw-Zeelandse familie Lunn naar een Gelderse grondeigenaar heeft gestuurd, is de laatste poging om de stoffelijke resten van de kapitein-vlieger op te graven. En delen van zijn vliegtuig. Want ook dat ligt, zo zijn de sterke vermoedens, nog in de Gelderse klei.

Op de begraafplaats van Vuren staat wel zijn grafsteen: John Davis Lunn, Nieuw-Zeeland. Maar daaronder ligt alleen zijn romp.

Amper 21 was Lunn toen hij, enkele jaren nadat hij zich vrijwillig aanmeldde bij de Royal New Zealand Air Force, als flight lieutenant het leven liet in een Gelders weiland. Neergehaald door afweergeschut. ,,Ik ben in 2002 naar het oorlogsgraf geweest,'' zegt zijn neef van 68, ook John Davis Lunn geheten. Naar hem vernoemd. ,,Hij is de held van onze familie. Wij noemen hem Uncle Jack, zijn roepnaam. Ik heb hem nooit gekend natuurlijk. Net te laat geboren. Maar het bezoek aan zijn graf was heftig. Behoorlijk emotioneel. Voor mij, en de rest van de familie, zeker voor zijn zus Mara, die nu in de 80 is.''

Speuren
Dat de rest van het lichaam nog ergens in de polder zou moeten liggen, samen met delen van zijn toestel, een Typhoon, was decennia lang bekend. Maar waar? Niemand die het wist. Tot de Stichting Eerbetoon Geallieerde Vliegeniers Lingewaal ging speuren.

In oktober werden gespen van Lunns parachute gevonden. Stukje bij beetje werd duidelijk waar het toestel de grond raakte. En waar ongeveer gegraven moet worden. De luchtmacht en ook de explosieven opruimingsdienst staan paraat met deskundigen. En de gemeente Lingewaal is enthousiast.
Smeken
Toch gaat het niet door. De eigenaar van de grond, een particulier, heeft laten weten niet mee te werken. De smekende brief van de familie Lunn ten spijt. ,,Extreem teleurstellend. Dat zelfs onze brief hen niet op andere gedachten kan brengen,'' zegt John Lunn. ,,Ik bedoel... er liggen gewoon nog lichaamsdelen van hem. Van onze Uncle Jack. En wij willen dat het lichaam compleet is. Dat zijn graf in Vuren compleet is, zodat we het kunnen afsluiten.''

Toch is de grondeigenaar onvermurwbaar. Hij laat weten geen uitleg te willen geven over de kwestie. Niet aan de familie Lunn, ook niet aan de krant. ,,Terwijl er misschien een goede reden voor is, dat ze niet willen graven,'' zegt John Lunn. ,,Maar zelfs dat willen ze niet uitleggen. Wij kregen dat nota bene op 25 april te horen, dat het niet doorgaat.''

Dat is Anzac Day, waarop Australiërs en Nieuw-Zeelanders de inzet van hun troepen in de Eerste Wereldoorlog herdenken. ,,Dat is een grote dag voor ons hier in Nieuw-Zeeland, in beide oorlogen zijn veel landgenoten gesneuveld.''

De Stichting Eerbetoon Geallieerde Vliegeniers Lingewaal, die de hele luchtoorlog boven Lingewaal vastlegt om in een blijvend eerbetoon te verwerken, laat weten de situatie te betreuren. ,,We hebben respect voor de standpunten van beide families,'' zegt voorzitter Peter den Tek. ,,We hopen dat beide partijen ooit nog tot elkaar komen.''

Nagedachtenis
De familie Lunn in Nieuw-Zeeland geeft de strijd niet op, reageert een andere neef, Steve Lunn. ,,We willen echt niemand kwetsen. Maar we kunnen niet begrijpen waarom ze ons verbieden om Jacks vliegtuig en zijn resten te vinden. Ter ere van zijn nagedachtenis zijn we het verplicht om hiervoor te strijden. Desnoods met een advocaat.'' Al is dat, zo voegt John Lunn er aan toe, de laatste strohalm. ,,Hopelijk komt het niet zover.''

Volgend jaar wordt in Lingewaal een eerbetoon onthuld voor de geallieerden, waaronder John Davis Lunn. ,,Wij komen zeker kijken,'' laat de familie Lunn weten.
Op de Oude Algemene Begraafplaats van Vuren, achter het kerkje op de Waaldijk één kilometer ten oosten van Vuren, is één Oorlogsgraf van het Gemenebest. Op 24 januari 1945 om 15.00 steeg vanaf vliegbasis Deurne in België, de Typhoon PD464 op met als missie: het bombarderen van vijandelijke doelen bij Rotterdam. Door dikke mist boven Rotterdam werd echter een alternatief doel gekozen, dit doel was een aanval op een spoorbrug ten zuid-westen van Utrecht. Op terugkeer vanaf dit doel kwam de formatie vliegtuigen in granaatvuur terecht van Flak afweergeschut. Het toestel van John Davis Lunn stortte hierna brandend neer in de buurt van Vuren.


vr apr 29, 2016 1:22 pm
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Frank ZIJL (19 jaar)

Afbeelding
Foto: collectie Tineke Wetselaar

Geboren op woensdag 24 september 1921 te IJmuiden (NH)

Zoon van Thomas ZIJL en Neeltje DUBBELD

Afbeelding
IJmuider Courant, woensdag 21 september 1921

Frank neemt op in februari 1940 als beroepsmilitair dienst bij de Koninklijke Marine
Bij zijn aantreden in Vlissingen krijgt hij stamboeknummer 16480. Er komen begin
februari circa 120 nieuwe lichtmatrozen op voor hun eerste opleiding. Zij worden in
Vlissingen geplaatst aan boord van Hr.Ms. Noord Brabant.

Afbeelding
Heldersche Courant, zaterdag 23 maart 1940

Afbeelding
Foto: www.legerplaats.nl

Ondanks de volledige mobilisatie van de Nederlandse strijdkrachten, probeert
men in Vlissingen de jonge matrozen zo goed mogelijk hun eerste opleiding te
geven.

10 mei 1940.

De Duitse inval in Nederland brengt ook in Vlissingen een ernstige verstoring van het
normale dagelijkse gebeuren teweeg. Van een opleiding is geen enkele sprake meer.
De jonge matrozen worden ingezet voor diverse bewakingstaken, het uitkammen van
het terrein van scheepswerf De Schelde i.v.m. de aldaar gelande Duitse parachutisten.
Er wordt echter niets gevonden.
Zo gaan de eerste dagen voorbij. Op 12 mei 1940 wordt Vlissingen gebombardeerd,
ook de dagen daarna vinden er voortdurend luchtaanvallen plaats. Na de capitulatie
van de Vesting Holland gaat de strijd in Zeeland gewoon door. Op 15 mei trekken de
Duitsers op richting Walcheren. Op vrijdag 17 mei is de situatie dusdanig dat de nog
aanwezige marineleiding van het opleidingsschip besluit om het personeel de keus te
geven over te steken naar Zeeuws Vlaanderen om zo trachtten Engeland te bereiken
en daar verder te strijden of om te blijven en te capituleren. Wie voor het laatste kiest
van de nieuw opgekomen opleiding mag zelfs burgerkleding aantrekken. Iedereen die
dat wil kan naar huis gaan, of zich in uniform, krijgsgevangene laten maken.

Ongeveer 80 manschappen met enige kaderleden steken de Schelde over naar Zeeuws
Vlaanderen om zo naar België en Frankrijk te gaan en de oversteek naar Engeland te
maken. Via Brugge, Oostende, De Panne en Duinkerken, komt de groep op 20 mei 1940
te Boulogne-sur-Mer aan waar men zich inscheept aan boord van de s.s. Batavier II van
de Nederlandsche Stoomboot Maatschappij.
Zonder al te veel problemen komt het schip op 21 mei 1940 met een marine detachement
van 140 man op de rede van Portsmouth aan. Vanuit Portsmouth gaat men in konvooi naar
Falmouth en komen de jonge lichtmatrozen na enige omzwervingen aan boord van diverse
koopvaardijschepen en Engelse havens uiteindelijk aan boord van het m.s. Stuyvesant op
29 juli 1940 te Holyhead (Noord Wales) en worden daar gestationeerd om hun opleidingen
te voltooien. Het personeel kan na de afronding van hun eerste opleiding zeer binnenkort
een overplaatsing naar de vloot tegemoet zien.

Ook de opleiding van Frank is voltooid. Hij wordt overgeplaatst en komt uiteindelijk als
matroos 3e klasse aan boord van de Hr.Ms. Jean Frederic terecht.

Hr.Ms. Jean Frederic

De latere Jean Frederic werd tijdens eerste Wereldoorlog in opdracht van de British Admiralty
gebouwd op de scheepswerf van Lobnitz & Co te Renfrew, Glasgow, Schotland als de Mersey
class anti-onderzeeboottrawler HMS James Hulbert.

Afbeelding
www.clydeships.co.uk


De bouw van het schip, bestemd als escorte vaartuig, werd bij het einde van Eerste Wereldoorlog, voltooid
als vissersvaartuig. In 1919 is het schip afgebouwd en wordt het verkocht aan een particuliere maatschappij.
Het komt als M.J. Reid in de vaart. Het schip gaat later over in Franse handen en krijgt het de naam Jean
Frederic. In 1939 vorderde de Franse marine het schip en gaat het als patrouillevaartuig P 65 dienst doen
vanuit Brest.

Van de Jean Frederic is geen foto bekend. Hieronder een foto van het zusterschip de HMS James Caton,
gebouwd op dezelfde scheepswerf en ook in 1919.

Afbeelding
www.naval-history.net


Op 25 juni 1940, de capitulatie van Frankrijk, lag het schip te Falmouth en werd door de Britten in beslag
genomen. De Vrije Franse Strijdkrachten beschikten aanvankelijk niet over voldoende personeel om alle
schepen van de Franse marine die naar Engeland waren uitgeweken te bemannen. De Nederlandse marine-
leiding stelde personeel ter beschikking om een aantal van deze schepen te bemannen, waaronder de anti-
onderzeeboottrawler Hr.Ms. Jean Frederic.


Op 25 november 1940 werd de trawler in Nederlandse dienst gesteld. In eerste instantie werd het schip
onderdeel van de anti-invasievloot, maar later ging het schip konvooien escorteren tussen Falmouth en
Dartmouth.


De bemanning van de Hr.Ms. Jean Frederic, met als commandant de Luitenant ter zee der 1e klasse
A.C. LUNBECK, bestond totaal uit 39 opvarenden waarvan 3 afkomstig van de Royal Navy. Het schip
escorteerde, samen met de Nederlandse anti-onderzeeboottrawler Hr.Ms. Notre Dame de France en
2 jachtvliegtuigen van de RAF, op 1 mei 1941 een konvooi van 17 schepen vanuit Falmouth naar het
oostelijk gelegen Dartmouth. Gezien de weersomstandigheden, de snelheid van de schepen en de
afstand tot de kust van maximaal 10 zeemijl, was de verwachting dat het konvooi nog dezelfde avond
Dartmouth zou bereiken.


Om 15.45 uur bevond het schip zich ongeveer op vijf zeemijlen ten zuidoosten van Start Point, (South
Devon) in het Engelse Kanaal. Het schip kreeg een ASDIC contact en reageerde hier op terwijl het
konvooi verder voer. Na circa 10 minuten gaat het contact verloren. Hr. Ms. Jean Frederic gaat weer
op weg naar het konvooi maar werd verrast door een Duits gevechtsvliegtuig die het schip met vier
bommen en mitrailleurvuur bestookt. Het schip raakte zwaar beschadigd en na een half uur werd het
het zinkende schip verlaten.

De bemanning trachtte zich met behulp van twee reddingsvlotten drijvende te houden. Door de aanval
is de reddingssloep volkomen vernietigd. De vlotten bleken te klein om plaats te bieden aan de gehele
bemanning. Vele moesten zich aan het drijvende wrakhout van het gezonken schip vast blijven houden.
Door koude en uitputting verdronken 3 Britse en 23 Nederlandse bemanningsleden. Onder hen bevond
zich commandant. De dood van dit grote aantal bemanningsleden was bijzonder spijtig omdat de onder-
gang van Hr. Ms. Jean Frederic geschiedde op circa 5 zeemijl vanaf Start Point in het zicht van de kust
en bij een kalme zee.

De volgende dag werden 13 overlevenden om ongeveer 14.00 uur opgepikt door de Britse motorlaunch
HMS ML 157, die hen in Dartmouth aan land zette.


Afbeelding
www.google.nl/maps/place/Start Point Lighthouse (2016)


Van de totaal 26 slachtoffers konden vijf lichamen worden geborgen, zij werden aan land begraven.
De overige 21, waaronder Frank ZIJL, vonden een zeemansgraf ……


Willem BAKKER, Korporaal machinist (32 jaar).
Herman BLAZER, Korporaal machinist (30 jaar).
Mozes BLOG, Kok 3e klasse (27 jaar).
Izaäk van BOCHOVEN, Matroos 2e klasse (20 jaar), = (Begraven op Dartmouth Longcross Cemetery).
Gerrit de BOER, Matroos 2e klasse (19 jaar).
Lubbert BOUMA, Stoker-olieman (27 jaar).
Hermanus van BRUMMELEN, Stoker 1e klasse ZM (26 jaar).
Dinand BRUSSELMAN, Bootsman (34 jaar), = (Begraven op het eiland Sark, Parochial Cemetery).
Pieter DUBBELDAM, Matroos 2e klasse (21 jaar), = (Begraven op Dartmouth Longcross Cemetery).
Rudolf Wolter Marie HARKX, Stoker 1e klasse (21 jaar).
Karel HENDRIKS, Stoker 3e klasse (21 jaar).
Johannes Hermanus HUIBERS, Lichtmatroos (20 jaar).
Jacob KOOL, Matroos 3e klasse (19 jaar).
Adriaan Cornelis LUNBECK, Luitenant ter zee 1e klasse (36 jaar) Commandant,
= (Begraven op Dartmouth Longcross Cemetery).
Gerrit Albertus OTTEN, Matroos 3e klasse (20 jaar).
Theophilis Petrus Rosalia OTTJES, Stoker 1e klasse (19 jaar).
Cornelis PAKVIS, Matroos 3e klasse, (21 jaar).
Petrus Gerardus RIJNIERS, Monteur 2e klasse ZM (24 jaar).
Cornelis Johannes van SCHAFFELAAR, Matroos 3e klasse (19 jaar).
Cornelis SONKE, Matroos 3e klasse (20 jaar), = (Begraven op Dartmouth Longcross Cemetery).
Mathieu VLEUGELS, Matroos 1e klasse (21 jaar).
Frederik Wilhelmus VOS, Stoker 1e klasse (22 jaar),
Frank ZIJL, Matroos 3e klasse (19 jaar).

Oliver Ambrose CHISHOLM, Ordinary Signalman (25 jaar) Royal Navy.
Clarence Maxwell GREENER, Ordinary Telegraphist (-- jaar) Royal Navy.
Richard George MADDERS, Ty. Sub-Lieutenant (26 jaar) Royal Navy Volunteer Reserve.

Afbeelding
solarnutcase.livejournal.com (Sunset English Channel 09-09-2015)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo mei 01, 2016 12:10 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Douglas Haigh HOWLAND (27 jaar)

Afbeelding
Foto: www.findagrave.com = Kenneth Howland


Geboren in 1918

Zoon van John en Elizabeth HOWLAND, Newcastle upon Tyne, Tyne and Wear, Engeland

Getrouwd met Edna May HOWLAND

Woonplaats Benwell, Newcastle upon Tyne.

Sergeant Royal Air Force

Service No:528418

Afbeelding
Foto: www.findagrave.com = Douglas Howland


Douglas is op 8 mei 1945 overleden ten gevolge van een auto ongeluk

Hij is begraven op de Algemene Begraafplaats Gilzerbaan te Tilburg in

Plot B, Rij 1, Graf 16.

Afbeelding
Foto: www.findagrave.com = Moos Raaijmakers


De Algemene begraafplaats Gilzerbaan is een begraafplaats aan de Gilzerbaan (bij de kruising met de
Baronielaan) Tilburg, direct naast protestantse begraafplaats Vredehof.

Op de begraafplaats ligt een Brits ereveld met 76 doden, waarvan 66 geidentificeerd, uit de Tweede
Wereldoorlog, afkomstig uit landen van het Gemenebest. Bijna alle andere graven zijn in 2007 geruimd.

Afbeelding
Foto: www.panoramio.com © Aneta Geisler

Op de begraafplaats staat een herdenkingskruis (Cross of Sacrifice) naar ontwerp van Sir Reginald
Blomfield. Het is uitgevoerd in natuursteen, en er is een bronzen zwaard op aangebracht.

De Commonwealth War Graves Commission is verantwoordelijk voor de geallieerde graven; eigenaar
van de begraafplaats is de gemeente Tilburg.


Gedenkteken met Erelijst

In de Church of Venerable Bede, op de hoek van Benwell Grove en Westgate Road te Benwell,
Newcastle upon Tyne, de woonplaats van Douglas en Edna May is een gedenkvitrine aanwezig
met daarin een stenen rol met namen van de omgekomen inwoners van Benwell. Ook de naam
van Douglas staat hierop bijgeschreven

Afbeelding
Foto: www.fototime.com = Steve Ellwood (15-08-2014)


Afbeelding

Afbeelding
Foto's: www.newmp.org.uk = Tony Harding

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo mei 08, 2016 12:05 am
Profiel
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 1010 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56 ... 68  Volgende


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 12 gasten


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Zoek naar:
Ga naar:  
cron
Alle rechten voorbehouden © STIWOT 2000-2012. Privacyverklaring, cookies en disclaimer.

Powered by phpBB © phpBB Group