Wat mij bezielde.....re-enactment was voor mij de volgende stap. De tweede wereldoorlog blijft een geliefd studie-onderwerp voor mij, maar er is maar zoveel wat je meeneemt van tekst en foto's. Er aan deelnemen en uitbeelden van hoe het toen geweest moet zijn is een soort van "stap dichterbij" ervaring.

Het kost inderdaad wat geld, maar het is maar waar je je geld in wil steken. De een bouwt monstertrucks, de ander spaart postzegels.

Nu verzammel ik nog veel omdat ik nog te jong ben om een groep te kunnen joinen. Nu ga ik ook soms naar evenementen in m'n M42 en bepakking en dat is al leuk! Ik kan niet wachten om van een groep lid te zijn!

Mag ik even,

Living History of re-enactment, het verschil is dat men bij Living History geen Mock battles en dat soort zaken doet terwijl dat bij Re-enactment wel gebeurt.

Het is voor iedereen een hobby voor klein en groot en dik en dun.
Het gaat erom dat we zoveel mogelijk plezier aan deze schitterende hobby onder vinden.
Dat daarbij de regels zoveel mogelijk worden nageleefd lijkt me niet meer dan normaal maar er zijn ergens grenzen. Er zijn para van 100 kg die meer de History naleven dan die met een (laten we zeggen) normaal postuur.
Ik kom ook mensen tegen die aangesloten zijn bij Living History maar eigenlijk niet weten waar ze over praten.

Plezier hebben is dus mijn inziens de belangrijkste factor en ja, probeer de regels zoveel mogelijk na te leven.

Met vriendelijke groet

Ronald

Plezier vind iedereen het belangrijkste motief maar hoe je die plezier krijgt is juist waar het om gaat.
Ik krijg die plezier vooral door het educatief bezig zijn, er zijn ook reenactors die die plezier alleen beleven omdat ze het lollig vinden om soldaatje te spelen.

Marloes,

Precies, en dat is nu ook juist het verschil tussen Living History en re-enactment.

Ik persoonlijk vind het juist zonde om al die mooie spullen een beetje thuis in de kast te hangen!
Iedereen heeft zo zijn eigen reden om te doen aan Living History.
-soldaatje spelen
-kennis uitbreiden
-ervaring opdoen
-vrienden
-educatief bezig zijn
etc etc.
Voor mij geld oa dat het een manier is om dingen uit te vogelen die je niet uit boeken kunt halen.
We lezen allemaal verhalen over toen maar hoe voelt het nu om kilometers te lopen in unoiformen van toen en met bepakking van toen?
Hoe smaakt een field ration, hoe voel je je na een nachtje slapen in een schuttersputje, etc, etc.
Als reenactor maak je unieke dingen mee, je leert ervan.



En dat snap ik weer niet!
Ik zie vaak oude voertuigen op evenementen maar dan is het altijd weer een teleurstelling om te zien dat de bestuurder er helemaal niet bij past!
Net als onze vrinden van KTR...



Mooi toch?!
Ik heb uren achterin Jeeps gezeten, zoef zoef over de snelweg, niet praten want dan krijg je vliegjes in je mond, alles goed vasthouden anders vliegt het weg, hehehe heerlijk!



Dat ligt natuurlijk helemaal aan wat je precies zou reenacten en hoe fysiek verschillend je bent.
Er zaten oudere en dikkere soldaten bij dan veel mensen denken.
Daarnaast zijn er altijd wel authentieke rollen te vinden voor bijna iedereen!
Burger bijvoorbeeld...het gaafste om te reenacten hehehe

Historical reenactment
From Wikipedia, the free encyclopedia.
(Redirected from Living history)

Historical reenactment is an activity in which participants recreate some aspects of a historical event or period. It may be a narrowly-defined time period, such as a specific war or other event, or it may be more broadly defined.

Activities related to "reenactment" are not new; there were tournaments in the Middle Ages which would have Roman or other earlier themes, and the Victorians recreated medieval furnishings, such as tapestries. However, historical reenactment as a serious pursuit of practical historical interest, beyond mere "wash-and-wear wizardry" (re-inventing history as an entertainment to suit contemporary convenience or sensibilities), seems to be an invention of the 20th century.

The term living history describes attempts to bring history to life, either for an audience, or for the participants themselves. The primary distinction between reenactment and a period dramatic performance is the degree of immersion and the amount of improvisation.

Most groups dedicated to reenactment are amateurs who pursue reenactment as a hobby. Military units and battles of the American Revolutionary War are popular across North America as well as the Civil War period in the United States, where Wild West themes and Cowboy action shooting have huge followings too. In the United Kingdom many groups focus on the English Civil War. On the European continent, Napoleonic battles, the Franco-Prussian War, and mediaeval jousting tournaments and other displays of chivalry are popular. Increasingly, there are a number of enthusiasts who have made it their goal to be as authentic as possible. Small cottage industries abound that provide not only the materials but even the finished product for use by these ultra authentic re-enactors. Uniforms made of hand woven, natural dyed materials are handsewn using the sartorial techniques of the period portrayed. The same can be said of headgear, footwear, camp gear, accoutrements, weapons and so on. These items, while costing sometimes 30%+ more than their mass produced counterparts, offer the wearer an actual life like experience in the use of these materials. Also the spectator of a particular event in which a high level of accuracy is attained, will have a better experience.

Het voordeel van een pantservoertuig of een tank is, is dat enkel je hoofd zichtbaar is, dus een baret is meestal al genoeg. Mijn collega's van de open voertuigen hebben een groter probleem...

Kris

Kris,

Dat is geen probleem maar juist een mooie uitdaging.

Groet

Erg verwarrend allemaal. Laten we onze schone moedertaal spreken. Vergeet de termen "Living History" en "re-enactment". Re-enactment is met wapens en Living History niet ?? Kom nou, Ronald... Dat wat Marloes doet, vind ik fantastisch. Ik heb haar site al vaak bewonderd. Wij hebben in onze vereniging iemand die de "kleine dingen" perfect namaakt. Papierwinkel etc. Ook dat hoort erbij. Het gaat om het totaalbeeld wat je uitbeeldt. Gaat je aandacht uit naar een oorlogsperiode, dan zijn wapens een (klein) onderdeel ervan, of dat nou vuurwapens zijn of andere - primitievere wapens. Het mooiste zou zijn als diverse verenigingen die hun aandacht richten op een bepaald tijdvak - bijvoorbeeld WW2 - met elkaar bij gelegenheid zouden samenwerken. Het zou naadloos bij elkaar passen. Laten we nou gewoon zeggen : "Levende Geschiedenis" en al die verwarrende termen vergeten.

"Doc"
Triple A

Ja en nee!

(allereerst bedankt voor de complimenten )

Ook ik zie ons liever allemaal onder 1 parapluie (regenscherm in nederlandsch ) maar er is zoveel verschil tussen de groepen, tussen wat ze doen en de kwaliteit dat het soms toch handig is verschil te maken.
Een groep die niets anders doet dan veldslagen naspelen en verder gewoon moderne spullen gebruikt om te slapen, eten, etc. is in mijn ogen zeker niet bezig met levende geschiedenis.
Ook krijgen wij vaak te horen dat mensen vaak negatief over deze hobby denken, volwassen mannen die alleen maar oorlogje willen spelen, etc.
Vandaar dat wij ons heel bewust een Levende Geschiedenis groep noemen, in de titel alleen is het dan voor veel mensen duidelijk dat we meer doen dan het schieten.

Dus ja, ik hou me wel aan die verschillende termen;
http://en.wikipedia.org/wiki/Living_history

He Doc,

Een zeer nobel streven om verenigingen samen te laten werken.
Ik juich je plan alleen maar toe.

Living History en Re-enactment. Het verschil er tussen, Hans, is dat men bij re-enactment mock Battles en dat soort zaken doet en bij Living History niet.
Nu kan het zijn dat je het daar niet mee eens bent, maar dat is wel een uitspraak die in dit wereldje zeer veelvuldig voorkomt!
Mij maakt het niet uit wat een persoon doet zolang er maar veel plezier aan deze schitterende hobby beleefd wordt.

Groet

Ronald

Tja, Marloes... het is maar hoe je het definieert. Als - in ons geval - de voorbeelden (de veteranen) er niet meer zijn, zullen wij de geschiedenis in alle facetten moeten doorgeven. Dan natuurlijk zo correct mogelijk. Daar zijn we dan ook voortdurend mee bezig. Ga er maar van uit dat Triple A behoort tot de cathegorie "Levende geschiedenis". Het wapengekletter, inherent aan militaire geschiedenis, is slechts een deel van onze activiteiten.

In de link van Marloes :
The term living history describes attempts to bring history to life, either for an audience, or for the participants themselves. The primary distinction between reenactment and a period dramatic performance is the degree of immersion and the amount of improvisation.

Niet helemaal.
Living history en een battle gaan heel goed samen.

Oke, dan laten we het maar in het midden.
De meningen zijn verdeeld en blijven verdeeld.

Geeft niet, zolang iedereen maar heel veel plezier in deze hobby heeft.