In april 1944 schreef korporaal Rupert Timmingham aan het soldatentijdschrift Yank. 'Hier is een vraag die elke negersoldaat zich stelt,' begon hij. 'Waar vecht de negersoldaat voor? van welke ploeg maken we eigenlijk deel uit?' Hij somde de moelijkheden op die hij en acht andere zwarte militairen hadden ondervonden toen ze door het Zuiden reisden- 'waar Old Jim Crow het nog steeds voor het zeggen heeft'- op weg naar een legerplaats waar ze naartoe overgeplaats waren. 'We konden nergens een kop koffie kopen,' merkte Timmingham op. Uiteindelijk vond de bedrijfsleider van een stationscafetaria ergens in Texas het goed dat de zwarte GI's naar de keuken doorlipen voor een boterham en koffie. Terwijl ze daarmee bezig waren 'komen er een stuk of 20 Duitse krijgsgevangenen en Amerikaanse bewakers het station binnen. Ze stapten de cafetaria binnen, gingen aan de tafeltjes zitten, kregen hun maaltijd, praatten met elkaar, rookten een sigaret, en hadden alles met elkaar een plezierigoponthoud. Ik stond buiten en nam het geheel in me op, en onwillekeurig kwam de vraag bij me op: waarom worden zij beter behandeld dan wij? waarom wordt er met ons omgegaan alsof we stukken vee zijn? Als we voor de zelfde zaak vechten, als we voor ons land moeten sterven, waarom staat onze overheid dan toe dat dit soort dingen gebeuren?

maar Geert. wat voor nadelige gevolgen had de vs bij 1 europa onder Duitsland. was het niet zo dat toen hun belangen voornamelijk in de pacific lagen?

Natuurlijk is er een verschil met Duitsland, maar het enige werkelijke verschil is dat Amerika de zwarten niet in kampen stopte die ingericht waren voor massa-vernietiging.

Wat ik zo fascinerend vind is dat het de US, als grote bevechters van de Nazi's, zelf een even rascistisch beleid voerden thuis, dat tot aan de deportaties gelijk was aan de behandeling van de Joden in '33-'42.

ik ben gewond geraakt voor een land waar in de meeste winkel nog geen eens mag komen.Ik heb kogels opgevangen voor een land dat mij geneens accepteerde

Overigens het verschil tussen de discriminatie van zwarten in de VS en antisemitistische maatregelen in Duitsland zou ik als volgt omschrijven. In de VS was de behandeling van zwarten vooral gericht op segregatie: scheiding tussen zwarten en blanken, waarbij zwarten het onderspit delfden op het gebied van bijvoorbeeld dienstverlening en op de arbeidsmarkt. In nazi-Duitsland was men vanaf het begin eerder gericht op een volledige uitsluiting van joden uit het dagelijkse leven, met als doel zelfs om joden binnen bepaalde termijn uit Duitsland te verdrijven.

misschien is de titel van het topic dan verkeerd