|
|
Het is nu vr maart 29, 2024 1:03 am
|
Toon onbeantwoorde berichten | Toon actieve onderwerpen
Auteur |
Bericht |
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Klaas Pieter KUIPER (33 jaar)Foto: 'n Papieren Monument Geboren op maandag 4 maart 1907 te Amsterdam Zoon van Willem KUIPER en Neeltje RAB De Tijd, zaterdag 9 maart 1907 Woonplaats Rotterdam, Schiedamscheweg 92a Klaas Kuiper werd op 1 april 1930 aangesteld als agent 2e klas van politie. Op 1 oktober 1931 werd hij bevorderd tot agent 1e klas en op 1 april 1932 volgde zijn bevordering tot hoofdagent. Met ingang 1 oktober 1932 werd hij echter als hoofdagent eervol ontslagen om meteen weer te worden aangesteld als inspecteur van politie 2e klas. Inspecteur Klaas Kuiper deed dienst op bureau Sandelingplein in Rotterdam Zuid Rotterdam 10 mei 1940 Op de noordelijke Maasoever vonden twee politiemensen de dood. Majoor van politie Jan Hordijk van de Afdeling Verkeer- en Voerwezen, op het Hoofdbureau van Politie te Rotterdam, was gewekt door de commotie langs de Nieuwe Maas, naar de Oosterkade gegaan. Hij trof daar 9 Duitse militairen aan net uit een op de Maas geland watervliegtuig aan land gekomen waren. De Duitse militairen hadden hun wapens naast zich liggen. Majoor Hordijk hield met zijn dienstpistool de 9 onder schot en gaf onderwijl de ter assistentie aangekomen agent Van Buuren van het bureau Centrum opdracht een aantal Duitsers in een rubber boot gevangen te nemen. Majoor Hordijk werd echter vlak nadien door vuur uit een mitrailleur van een van de gestrande water vliegtuigen neergeschoten en overleed. Agent van Buuren die vlakbij stond werd samen met een van de militairen van de wacht van het Maasstation door de Duitsers ontwapend en gevangen genomen. Beide werden door een 40-tal Duitsers meegevoerd naar de Boompjes, waar zij naar het Maashotel moesten. Bij de Willemsbrug ging het merendeel van de Duit- sers echter de brug op en slechts 3 soldaten begeleidden de gevangen agent en soldaat. Dit groepje kwam inspecteur van politie Klaas Pieter Kuiper tegen, die per rijwiel op weg was naar het bureau Sandelingplein in Rotterdam Zuid. Kuiper vroeg Van Buuren wat er aan de hand was. Een van de Duitsers vond toen dat inspecteur Kuiper ook maar mee moest en sommeerde hem zijn dienstpistool af te geven. Hierop ontstond een worsteling waarbij inspecteur Kuiper één van de Duitsers op de grond wist te krijgen en agent van Buuren een andere Duitser. De Nederlandse soldaat bleef echter passief toekijken waardoor de derde Duitser inspecteur Kuiper in de rug kon schieten. Deze stierf ter plaatse. Agent Van Buuren hield zich eerst alsof hij ook getroffen was, doch toen hij even later opsprong om dekking achter een gestrande tramwagen te zoeken, werd hij in de borst en rechterhand geraakt, zodat hij later zwaar gewond afgevoerd werd naar het Coolsingelziekenhuis. Klaas Kuiper stond in het politiekorps bekend als een karaktervaste jongeman, rustig en mild tegen iedereen, maar fel en onverbiddelijk als naar zijn mening van iets vol was. Dat was thans, in de morgen van 10 mei 1940, het geval .....Klaas Kuiper werd op maandag 13 mei 1940 begraven op de Begraafplaats Crooswijk aan de Kerkhoflaan 1, te Rotterdam in Vak J, nummer 4120. Rotterdamsch Nieuwsblad, woensdag 19 juni 1940 De ouders van Klaas keerden samen met zijn zuster Christina in juli 1940 terug naar Terschelling. Op woensdag 17 juni 1992 werden de stoffelijke resten van Klaas Pieter Kuiper overgebracht naar het Nationale Ereveld te Loenen (GL). Klaas heeft daar zijn laatste rustplaats gevonden in Vak A, nummer 827. Foto: André Reijniers (21 maart 2010) Monument hoofdbureau van Politie te Rotterdam Na de oorlog werd een monument in het hoofdbureau van politie te Rotterdam geplaatst, met daarop de namen van alle politiemensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog omgekomen zijn. Thans (in 2000) hangt het monument, zonder de zijpanelen, in de ontvangsthal van het hoofdbureau aan de Doelwater 5, te Rotterdam. Het monument, zonder zijpanelen, met links de naam van Klaas Pieter Kuiper Foto's: 'n Papieren Monument Monument Libanon HBS te Rotterdam In het gebouw van het Libanon HBS, thans Libanon Lyceum aan de Ramlehweg nr. 6 te Rotterdam, hangt links in het centrale trappenhuis ter herinnering een marmeren plaat met daarop in reliëf 51 namen van (oud)docenten en (oud)leerlingen die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Ook de naam van Klaas Pieter Kuiper staat op deze marmeren plaat bijgeschreven. Foto: Libanon Lyceum
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
di mei 10, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Adrianus Johannes van VUUREN (24 jaar)Foto: Oorlogsgravenstichting Geboren zaterdag 29 mei 1915 te Waddinxveen (ZH) Zoon van Antonius van VUUREN en Johanna Helena NOBEL Woonplaats Waddinxveen Beroep landbouwer Dienstplichtig Soldaat van 1 - III - 4 R.I. (1e Compagnie, IIIe Bataljon, 4e Regiment Infanterie) Antonius is tijdens de strijd om vliegveld Valkenburg door de Duitsers krijgsgevangen gemaakt. Hij bevond zich op 11 mei als krijgsgevangene in de school (in gebruik als noodhospitaal) te Valkenburg toen het dorp door Nederlands artillerievuur werd beschoten. Gedeelte uit het verslag van een E.H.B.O.’er in Valkenburg, P. van Duijn: "[11 mei 1940] ...... De school kreeg ook zijn eerste treffers te incasseren. Een paniek ontstond. Verschillende gewonden vluchtten uit het raam naar buiten. Twee Duitsers en twee Hollanders bereikten de overkant waar zij zich schuilhielden in een oven, waar dakpannen in gebakken werden. Donderdags vonden zij deze vriend en vijand in zorgvolle omstandigheden ......
... Een ander sprong ook uit het raam, maar dat bekwam hem slecht. Hij werd dodelijk getroffen onder het raam waar hij uitgesprongen was. Voor hij stierf brulde hij van angst en pijn. Op onze vraag wie hij was schreeuwde hij “Van Vuuren”. Wij konden onmogelijk bij hem komen. Zijn brullen zachtjes aan minder en op het laatst een poosje kermen en Van Vuuren was ter ziele..."Antonius is overleden op zaterdag 11 mei 1940, circa 14.00 uur te Valkenburg (ZH) Nederlandse graven achter de school in de tuin van de oude pastorieFoto: www.oudvalkenburgzh.nl Antonius kreeg achtereenvolgens zijn: 1e graf te Valkenburg, zaterdag 11 mei 1940, veldgraf in de tuin achter de oude pastorie; 2e graf te Valkenburg, vrijdag 2 augustus 1940 Militaire Begraafplaats, achter de kerk, graf nr. 1; 3e graf te Valkenburg, maandag 23 oktober 1961, Militair Erehof, graf nr. 14. Militair ErehofFoto: André Reijniers (02-09-2012) Op het Militair Erehof naast de Hervormde Kerk aan de Broekweg te Valkenburg liggen 35 Nederlandse militairen begraven die zijn gesneuveld in de strijd om het vliegveld. Foto: André Reijniers (02-09-2012) Enkele bronnen: "Algemeen overzicht van de strijd om en in de Vesting Holland en de strijd tegen de Luchtlandingstroepen rondom 's-Gravenhage, Mei 1940" C.D. Kamerling. Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1954. "Herleefd verleden", Strijd om Valkenburg ZH in mei 1940 J. Portengen. Uitgeverij Eburon, Delft 1995. "Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940" J.W. de Leeuw. Uitgeverij Aspekt, Soesterberg, 2012. "Valkenburg mei 1940", de strijd om het vliegveld en het dorp D. Harff en P. Harff. Uitgave P.E. Harff, Eindhoven, 2012. oorlogsgravenstichting.nl www.mei1940.nl www.oudvalkenburgzh.nl
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
wo mei 11, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Hendricus BAARS (20 jaar)Foto: wo2-hoekschewaard.nl Geboren zaterdag 23 april 1920 te Nieuw Beijerland (ZH) Zoon van Aart BAARS en Hendrica Bastiaantje van BELLE Woonplaats Nieuw Beijerland Matroos der 2e klasse der Koninklijke Marine, stamboeknummer 14732. Overleden zondag 12 mei 1940 circa 12.00 uur te Kornwerderzand (FR) Op 10 mei 1940 werd de Friese “Wonstelling” vanuit Den Helder met een marinebatterij van vier stukken geschut van 3,7 cm versterkt. De bemanning bestond o.a. uit schepelingen uit de rol van het in Den Helder liggende, logements- en opleidingschip Hr.Ms. Van Speijk. Drie van de stukken geschut werden geplaatst op de kop van de Afsluitdijk en een stuk te Zurich. De matroos 2e klasse Hendricus Baars uit Nieuw-Beijerland diende bij één van deze stukken. Op 12 mei bleek de positie voor de Afsluitdijk niet meer te houden en moest worden teruggetrokken. Luitenant Ham schreef over die dag: “Rond 14.30 uur naderde op de dijk een wanordelijke troep, ten dele marcherende, ten dele in autobussen”. Bijna het gehele bataljon (I-33 R.I.) en de vanuit Friesland, Groningen en Drenthe meegekomen territoriale troepen, trok zich in de richting van de kazemattenstelling terug. Kapitein Boers, commandant van de stelling Kornwerderzand, vermoedde een achtervolging door de vijand en liet, achter de teruggetrokken troepen, de versperring sluiten en de brug springen. De explosie tilde de draaibrug uit z’n lagers, waarna het zware gevaarte op de brugpeilers viel zonder daadwerkelijk te breken. Foto: wo2-hoekschewaard.nl De explosie had wel een ander gevolg. Soldaat Cor Dekker, één van de terugtrekkende soldaten, verklaarde later: “Toen we voor de brug op Kornwerderzand stonden ging hij de lucht in. Ik zie de stukken nog steeds door de lucht vliegen net of ze nooit naar beneden komen en blijven hangen. Ik snap er geen barst van dat we niet getroffen werden. Iets verderop moesten we een bochtje maken en daar lag een militair dood”. Reserve 2e Luitenant Willem IJzereef over die dag: “Ik herinner me nog goed dat ik een dode marineman heb zien liggen. Hij was in uniform gekleed en lag bij de brug, waarvan de spil was opgeblazen. Er was iets misgegaan, een scherf was er afgevlogen waardoor hij op zo’n twintig meter van de brug getroffen werd”. De marineman die getroffen werd door de scherf was Hendricus Baars. Enkele weken daarvoor, was hij op 23 april net 20 jaar geworden. In 1940 lag alleen de zuidelijke brug er. De soldaten die zich terugtrokken moesten voor het water linksaf, teneinde via de schutsluizen over te kunnen steken. Men zag Hendricus Baars vlak bij de brug liggen, zuidelijk van de rijbaan en oostelijk van de brug. Hendricus Baars werd begraven op de Algemene Begraafplaats te Den Helder (Huisduinen) in Vak K nr.42. Foto: In Memoriam", Onze Marinegraven Hendricus is later herbegraven in het Erehof van de genoemde begraafplaats in graf nr. 3. Foto’s: André Reijniers (4 mei 2014) De naam van Hendricus komt voor op het monument voor gevallenen van de Wonsstelling, dat op het terrein staat van het Museum Kornwerderzand. Foto: www.wimhoogerdijk.info Foto: wo2-hoekschewaard.nl Ook komt de naam Hendricus voor op het herdenkingsmonument te Piershil, gemeente Korendijk (ZH). Het monument is een drieluik, bestaande uit drie donkergrijze marmeren platen en is geplaatst in het plantsoen bij de N.H. kerk in de Voorstraat van Piershil. Het monument werd op 4 mei 1998 onthuld door burgemeester B. Kolbach. Het drieluik werd ontworpen door de Dienst gemeentewerken en is gerealiseerd op initiatief van een plaatselijk comité en de Vereniging Oud Militairen Indiëgangers. Foto: commons.wikimedia.org (Wikifrits 8 november 2015) Foto: wo2-hoekschewaard.nl Enkele bronnen: "Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940" J.W. de Leeuw. Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012. "Blitzkrieg !" Halte Kornwerderzand, De slag om de Afsluitdijk verteld door ooggetuigen. H. Sprakel en A. Sprakel Uitgeverij Profiel BV te Bedum, 2006. "Gedenkrol van de Koninklijke Marine 1939-1962" en het niet gepubliceerde "Supplement" op deze Gedenkrol H.J. Floor †, Weesp, 2004. "De Stelling van Den Helder, Mei 1940" V.E. Nierstrasz. Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1960 "De Territoriale Verdediging van de Noordelijke Provinciën, Mei 1940" V.E. Nierstrasz. Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1952. "In Memoriam", Onze Marinegraven van den oorlog Mei 1940. A. Chambon. Uitgave: Comité "Onze Marine" 1941. oorlogsgravenstichting.nl wo2-hoekschewaard.nl www.kazemattenmuseum.nl www.regionaalarchiefalkmaar.nl
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
do mei 12, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Paul Cornelis (Paultje) SCHOUTE (23 jaar)Foto: Oorlogsgravenstichting Geboren maandag 13 november 1916 te Arnhem (GL) Zoon van Pieter Hendrik SCHOUTE en Clara Cornelia KEY Het gezin bestaat verder uit oudere zus Hendrika (Henny) 1915 en later ook de jongere broer Jacob Dirk (Bob) 1920 Woonplaats van de familie Schoute, Arnhem, Van Heemstralaan 18. Paultje Schoute is reserve 2e Luitenant-vlieger bij de Militaire Luchtvaart en vliegt op de moderne Fokker G-1 jagers. Hij is ingedeeld bij de 4e Ja.V.A. (4e Jachtvliegtuig Afdeling), officieel (4 - II - 1 Lv.R.). Dit onderdeel is gedurende de mobilisatie en de meidagen van 1940 gestationeerd op vliegpark Bergen (NH). Vrijdag 10 mei 1940: Vanaf het vliegpark Bergen maakt Paultje in de eerste oorlogsdagen slechts enkele operationele vluchten door een gebrek aan inzetbare Fokker G-1 toestellen op het vliegpark. De Duitsers wisten op 10 mei 1940 tijdens het eerste bombardement op Bergen om 03.54 een groot aantal toestellen op de grond zwaar te beschadigen en te vernietigen. De Moerdijkbruggen Beide bruggen waren door Duitse valschermjagers van de 7de Fliegerdivision onder commando van de Generalleutnant Kurt Student (1890) al in de vroege morgen van 10 mei 1940 bezet om zo de weg te kunnen vrijmaken voor de opmars van Duitse grondtroepen naar Rotterdam en Den Haag. Maandag 13 mei 1940: In de vroege ochtend van deze Tweede Pinksterdag, tracht de laatst overgebleven bommenwerper van de Bombardeervliegtuig Afdeling (Bom.V.A.) onderdeel van de Militaire Luchtvaart, de Fokker T-V “856” in gezelschap van twee Fokker G-1 jagers de Moerdijkbrug te bombarderen. Dit bombardement diende om een verdere opmars van de Duitsers via Noord-Brabant naar de ‘Vesting Holland’ tegen te houden of in elk geval te vertragen. Het is ongeveer 04.30 uur op 13 mei 1940 als op Schiphol de telefoon gaat. Het is Luitenant-generaal P.W. Best, de Commandant Luchtverdediging. Hij geeft de Kapitein-vlieger J.G. Sissingh, commandant van de Bom.V.A., het volgende bevel: “Onmiddellijk een T-V uitrusten met twee bommen van 300 kilogram met vertraging. Daartoe kan al het misbare uit het vliegtuig worden verwijderd. Meest mogelijke spoed betrachten. Melden wanneer toestel klaar kan zijn”.De Fokker T-V “856” is dan de nog enig overgebleven operationele bommenwerper. De reeds aanwezige normale bommen in deze Fokker T-V werden vervangen door extra krachtige mijnbommen (met vertraging) van ieder 300 kg, geschikt om pijlers van bruggen te vernielen. Om 05.05 uur meldt Sissingh aan Best dat de T-V van de nieuwe bommenlading is voorzien. Niet veel later volgt dan de opdracht: “Bombardeer met de grootst mogelijke nauwkeurigheid de verkeersbrug bij Moerdijk met mijnbommen van 300 kilogram met vertraging. Bescherming twee G-1's, welke eventueel nog kunnen mitrailleren, doch niet ten koste van veiligheid T-V voor en tijdens bombarde-ment. Het juiste treffen van de brug is thans van het grootste belang. Bemanning van T-V en G-1's moeten na deze actie z.m. tevens berichten of grote colonne's pantservoertuigen op of nabij de bruggen zijn waargenomen”.Ter bescherming van de laatst overgebleven T-V komt er vanaf Bergen een Fokker G-1 [ met een onbekend nummer (¹) ] richting Schiphol. Paultje Schoute is de vlieger en Henri Piet (Hans) Lindner (25 jaar) is de boordtelegrafist/schutter. Om 04.15 uur vertrekken zij van Bergen en komen om circa 04.25 uur op Schiphol aan. De bombardementsvlucht zal worden uitgevoerd met de navolgende toestellen De Fokker T-V “856” met als bemanning: Bernard Swagerman (23 jaar) Reserve 2e Luitenant-waarnemer, commandant, Willem F. Anceaux (27 jaar) 1e Luitenant-vlieger, 1e vlieger, Olaf W. Douwes Dekker(22 jaar) Adspirant Officier-vlieger, 2e vlieger, Gerrit A. Riemsdijk(22 jaar) Sergeant telegrafist, Joachem Wijnstra(22 jaar) Dpl. Soldaat vliegtuigmaker-luchtschutter. De Fokker G-1 “308” met als bemanning: Jhr. B. Sandberg (35 jaar) 2e Luitenant-vlieger, J. van den Breemer (--- jaar) Dpl. Sergeant boordtelegrafist/luchtschutter. De Fokker G -1 "----" met als bemanning: Paultje Schoute (23 jaar) Reserve 2e Luitenant-vlieger Hans Lindner(25 jaar) Dpl. Sergeant boordtelegrafist/luchtschutter. Nadat de opdracht de opdracht was bekend gemaakt aan de betrokken bemanningen, bespraken de beide jachtvliegers en de commandant-waarnemer van de “856” in het kort de wijze, waarop de bombardements- vlucht zou worden uitgevoerd. Swagerman, Sandberg en Schoute kwamen – op grond van de door hen op de vorige dagen opgedane gevechtservaring – met elkaar overeen, dat de “856” laag boven de grond naar Dordrecht zou koersen om dicht bij deze stad zo snel mogelijk te klimmen naar 1000 meter. Op deze hoogte van noord naar zuid vliegend, zou de brug worden aangevallen. Om de trefkans op het zo uitermate smalle doel te vergroten, zou in twee achtereenvolgende aanvallen telkens één bom worden afgeworpen. De G-1’s zouden de T-V tijdens zijn vlucht beveiligen door 300 meter boven en 100 meter ter weerszijden van dat toestel hun positie innemen. Foto: www.nl-2000.com “De drie machines startten om 05.19 uur en koersten naar Dordrecht, waarbij zij laag boven het open polder- land vlogen. Ter hoogte van de stad aangekomen, klommen zij snel naar 1000 meter, waarna de “856” tot de aanval overging. De eerste bom ontplofte in het water, op ongeveer 50 meter naast de brug. Aanvankelijk op dezelfde hoogte doorvliegend, veranderde piloot van de T-V na enige tijd 180º van koers en zette – nu uit zuidelijke richting komend – opnieuw de aanval in. De tweede bom kwam vlak naast een brugpeiler in het water terecht, doch ontplofte niet.
Onmiddellijk na deze aanval zetten de vliegers een duikvlucht in en vlogen op lage hoogte terug. Even ten noorden van Dordrecht, op minimum vlieghoogte gekomen. ontdekten zij plotseling een groepje Me 109 jachtvliegtuigen, dat snel op hen afkwam. De G-1’s spiraalden prompt omhoog, teneinde een positie in te nemen tussen de “856” en de vijand. De achtervolgers splitsten zich daarop in drie groepen van elk drie vliegtuigen. Terwijl twee groepen de beide G-1’s aanvielen, viel de derde groep de T-V recht van achter aan. De boordschutter van de “856”bond onmiddellijk de ongelijke strijd aan. De overmacht was echter te groot. Doorzeefd met 2 cm. granaten sloeg de “856” bij Ridderkerk te pletter, waarbij alle inzitttenden om het leven kwamen. Slechts één van beide escorterende G-1’s, de “308” van Sandberg keerde om 05.59 uur terug op Schiphol.
De G-1 van Paultje en Hans was bij Nieuw-Lekkerland neergestort ……”
De berging van de lichamen en (her)begrafenis bemanning G-1 in Nieuw-Lekkerland: De gevolgen van de neergestortte Fokker G-1 waren desastreus. Het toestel met de dodelijk getroffen Paultje Schoute crashte in de West Alblasserwaard, ten zuiden van het dorp Nieuw-Lekkerland en de polder Nieuw- Lekkerland, even ten zuiden van de Oude Wetering. Hans Lindner werd zwaargewond aan zijn gezicht en een van zijn benen, sprong (met of zonder parachute?) uit het toestel en kwam neer tegen de oever van een wetering, maar bleek te zijn overleden. Paultje Schoute werd in de cockpit van het gecrashte toestel ernstig verbrand, en inmiddels overleden, aangetroffen. Toegesnelde omstanders hebben met gevaar voor eigen leven, er vlogen nog steeds schietende Duitse Messerschmitt’s over, het brandende toestel geblust. Kort hierna kwamen een paar EHBO’ers aangelopen en hebben beide vliegers in een schouw van molenaar Janus de Jong afgevoerd. Paultje Schoute en Hans Lindner werden aanvankelijk begraven in Nieuw-Lekkerland. Hans Lindner heeft op 7 juni 1940 zijn laatste rustplaats gevonden in zijn woonplaats Amsterdam op de R.K. Begraafplaats Buitenveldert. Arnhemsche Courant, vrijdag 24 mei 1940 Het geplande huwelijk op tussen Henny Schoute en Emile Jules Rouffaer werd voorlopig uitgesteld door het sneuvelen van Paultje. Het huwelijk zou alsnog op 8 juni 1940 worden voltrokken twaalf dagen voorafgaand aan de teraardebestelling van Paultje. Arnhemsche Courant, vrijdag 24 mei 1940 Het stoffelijk overschot van Paultje Schoute kreeg op donderdag 20 juni 1940 een definitieve rustplaats op de Algemene Begraafplaats ‘Moscowa’ in Arnhem. Arnhemsche Courant, vrijdag 21 juni 1940 Foto: www.graftombe.nl (19-07-2011) Reserve 2e Luitenant-vlieger Paul Cornelis SCHOUTE van het Wapen der Militaire Luchtvaart is postuum onderscheiden, bij Koninklijke Besluit no. 6 van 9 mei 1946, met het VLIEGERKRUIS Monument Moerdijk Het monument bij de Moerdijkbrug in Dordrecht is in 1995 opgericht ter nagedachtenis aan de bemanning van de Fokker T-V “856” bommenwerper en de bemanning van één der begeleidende Fokker G-1’s, die op 13 mei 1940 tijdens een bombardementsvlucht op de Moerdijkbrug om het leven zijn gekomen. Foto: www.13mei1940.nl De namen van de zeven slachtoffers zijn op een plaquette aangebracht. Foto: rijnmondimg.regiogrid.nl Het monument staat sinds 2015 in de berm van het fietspad Zuidzijde in het verlengde van de Rijksstraatweg te Dordrecht ter hoogte van Willemsdorp. Elk jaar, op 13 mei, worden bij het monument de zeven slachtoffers herdacht. (¹) Het registratie nummer van de Fokker G-1 van Paultje Schoute en Hans Lindner is meermalen gepubliceerd als “315”. Maar de “315” is, blijkens foto’s, door de Duitsers buitgemaakt. Van enkele Fokker G-1’s is niet precies bekend wat er in de meidagen mee gebeurde. Voor het toestel van Paultje komen in aanmerking de “320”, “324” en “326”, met als grootste kanshebber de “320”, omdat de “324”en de “326” voor de mei-dagen op Waalhaven waren gestationeerd. Enkele bronnen "De Fokker G-1 Jachtkruiser", Deel 2 F. Gerdessen e.a. Uitgeverij Lanasta, Emmen, 2013. "Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940" J.W. de Leeuw. Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012. "De Luchtverdediging mei 1940", Band I en Band II F.J. Molenaar Staatsuitgeverij, ’s-Gravenhage, 1970. oorlogsgravenstichting.nl www.13mei1940.nl www.4en5mei.nl www.delpher.nl www.anceaux.nl www.schoute.net
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
vr mei 13, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Wilhelmus Henricus (Willem) BOOT (28 jaar)Foto: Vijf Dolle dagen .... in mei 1940 Geboren zondag 20 augustus 1911 te Zevenbergen (NB) Zoon van Sebastiaan BOOT en Pieternella BOUWENS Willem was het 6e kind van de in totaal 12 kinderen Op vrijdag 23 juni 1939 gehuwd te Zevenbergen met Elisabeth Henrica (Bets) van GEEL Foto: www.familieboot.com Uit dit huwelijk geboren, op dinsdag 30 april 1940, zoon Bastiaan Johannes Adriana, roepnaam Sjako Willem was van beroep straatmaker Foto: www.familieboot.com Woonplaats Zevenbergen Willem diende als Dienstplichtig Soldaat 1-I-3 R.I. (1e Compagnie Ie Bataljon 3e Regiment Infanterie) 10 mei 1940Het onderdeel van Willem, 1-I-3 R.I., had gedurende de mobilisatie stellingen betrokken in Vak Schaijk van de Peel-Raamstelling achter het dorp Mill. In de vroege ochtend van 10 mei 1940, om 04.30 uur, brak een Duitse pantsertrein met goederenwagons op die plaats door de verdedigingslinie waardoor een Duits bataljon in de rug van de verdedigers terecht kwam en de strijd aanbond. Het lukte niet om de binnengevallen vijand terug te dringen. De toestand verergerde dusdanig dat de legerleiding besloot om de Peel-Raamstelling te ontruimen en terug te trekken op de Zuid-Willemsvaart. Daar moest men proberen opnieuw weerstand te bieden aan de oprukkende vijand. Veel militairen bleven, gezien de snelle Duitse opmars, niet aan de Zuid-Willemsvaart maar trokken verder terug via Vught naar Tilburg, Breda, Roosendaal richting Zeeland. Willem kwam met andere militairen van diverse onderdelen terecht in Bergen op Zoom waar een detachement Franse troepen aanwezig was die de stad in staat van verdediging brachten tegen de oprukkende Duitsers. Een deel van de terugtrekkende Nederlandse troepen waaronder Willem werden ingezet om de Fransen bij de verdediging van de stad te versterken. In de loop van dinsdag 14 mei openen de Duitsers enkele aanvallen op gedeeltes van de ingerichte stellingen te Bergen op Zoom.
In het gebied tussen de Moerstraatsebaan en de Zandstraat hielden de Franse en Nederlandse militairen lange tijd stand in het voorterrein van de Zoomlinie. Zij maakten daarbij gebruik van de beschutting, die de portieken, voortuinen en zijingangen van de huizen aan de Zandstraat hen te bieden hadden. Op den duur wordt de druk op het voorterrein te groot en trekken de daar vechtende militairen zich al strijdend terug achter de Zoomlinie. De druk op deze linie neemt toe door de Duitse aanvallen. Een gedeelte van de linie, stelling Oost, blijkt in de loop van de middag ontruimt te zijn. Het Duitse mortiervuur wordt steeds zwaarder. Het ergste is wellicht dat het peloton van de Franse luitenant Sénesse dat de Zuidzijde Zoom verdedigt, door de gedeeltelijke ontruiming, van stelling Oost, ongedekt komt te liggen. Dat is het peloton waarbij ook een zevental Nederlandse militairen was ingedeeld. De Franse kapitein Bayard besluit de stelling te doen ontruimen en naar de stelling Stalenbrug te trekken.
Omtrent die tijd trok de heer B.T. van de Watering, die blokhoofd was bij de luchtbeschermingsdienst, vanaf de Vismarkt naar zijn standplaats Villa Helena. Onderweg werd hij gewezen op het feit dat er in de Van Overstratenlaan twee militairen op straat lagen. Het eerste wat Van de Watering deed, was er zorg voor dragen dat de militairen naar het ziekenhuis gebracht zouden worden. Daarna wilde hij zich naar de slachtoffers begeven. Hij zag bij de uit betonnen putringen bestaande versperring op de Zoombrug aan het eind van de Van Overstratenlaan een Duitse militair stond. Deze had een mitrailleur in zijn handen. Van de Watering vroeg hem toestemming zijn voornemen te mogen uitvoeren. Hij kreeg toestemming om zich naar de slachtoffers te begeven, maar hij moest wel eerst een vraag beantwoorden. “Wo sind die Franzosen?”, vroeg de Duitser. Van de Watering sprak de waarheid, toen hij zei dat hij dat niet wist. Hij ondervond verder geen moeilijkheden. Een der Nederlandse militairen was, althans volgens Van de Watering, reeds gestorven, terwijl de andere zwaar gewond was. Wie waren nu die slachtoffers?
Hoogstwaarschijnlijk waren het de 22 jarige korporaal J.H. Jongenelen uit Oudenbosch [reeds overleden om 19.00 uur aan schotwonden-shock] en de 28 jarige soldaat W.H. Boot uit Zevenbergen [zwaar gewond door schotwonden] beide afkomstig van 1-I-3 R.I.
Twee andere Nederlandse soldaten, die hoogstwaarschijnlijk ook aan het gevecht hebben deelgenomen, waren gewond geraakt. De verwondingen waren van dien aard dat zij zich in staat bevonden om zich binnen te werken in het verlaten huis op de hoek Zuidzijde Zoom (nr. 38) en de Van Overstratenlaan.
Het einde van de gevechten
Om ongeveer 18.30 uur op dinsdag14 mei 1940 was er een einde gekomen aan het oorverdovend krijgs- tumult, dat in het gebied langs en ten noorden van de Zoom minstens vijf uur had aangehouden. De vrij plotseling ingetreden stilte was een sein voor de burgers, die thuis gebleven waren – en dat waren de meesten – om uit hun schuilplaatsen te komen …… Algemeen Burger GasthuisFoto: www.markiezenhof.nl Willem wordt vanuit de Van Overstratenlaan, zwaar gewond aan zijn linker kaak en het rechterbeen, per brancard naar het Algemeen Burger Gasthuis aan de Van Dedemstraat gebracht. Op de brancard spalkt men zijn been. Aan de ernstig verwondde kaak kan men weinig meer doen. Willem is goed bij kennis en verzoekt zijn vrouw en kind, vader en moeder te doen groeten. Na te hebben gebeden en te zijn voorzien van de H.H. Sacramenten is Willem gestorven op dinsdag 14 mei 1940 om 20.00 uur Foto: www.familieboot.com Willem wordt de volgende dag, woensdag 15 mei 1940, begraven te Bergen op Zoom op de RK Begraafplaats, in een militair graf. Op dinsdag 4 juni 1940 is Willem herbegraven te Zevenbergen op de RK Begraafplaats, in Vak W - Rij 02 - Graf 35. Zevenbergen, Links het graf van WillemFoto: Zevenbergen 50 jaar bevrijd Willem heeft, op donderdag 14 oktober 2004, zijn laatste rustplaats gevonden op het Militaire Ereveld Grebbeberg te Rhenen (UT), in Rij 15 - Graf 31. Foto: André Reijniers (01 juni 2014) Foto: André Reijniers (31 juli 2011) Foto: www.zuidfront-holland1940.nl Enkele bronnen: "Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940" J.W. de Leeuw. Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012. "Zevenbergen 50 jaar bevrijd", Erfgoed van de levenden J. de Groot (red.), Uitgave: Oudheidkundige Kring Zevenbergen, 1994. "Vijf dolle dagen ....in mei 1940" Dr. E.G.H. Härtel, Uitgave: De Geschiedkundige Kring van Stad en Land van Bergen op Zoom, 1984. "De verdediging van Noord-Limburg en Noord-Brabant, Mei 1940" V.E. Nierstrasz, Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1953. oorlogsgravenstichting.nl www.familieboot.com www.markiezenhof.nl www.zuidfront-holland1940.nl
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
za mei 14, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Jan DROST (23 jaar)Foto: www.werelate.org Geboren vrijdag 9 februari 1917 te Leeuwarden (FR) Zoon van Gerrit DROST en Jantje FEITSMA Leeuwarder Courant, zaterdag 10 februari 1917 Oudste zoon van 4 kinderen Woonplaats Dokkum Van beroep slager net als zijn vader Friesch Dagblad, dinsdag 19 maart 1940 Jan Drost was Dienstplichtig Wachtmeester bij de Artillerie. Gedurende de mobilisatie/meidagen 1940, was hij gedetacheerd bij de M.C.-II-40 R.I. (Mitrailleurcompagnie, 2e bataljon, 40e Regiment Infanterie) Jan was verloofd met Liesbeth (Lies) KORFMAKER Deze Mitrailleurcompagnie was gelegerd in de omgeving van Cadzand in West Zeeuwsch-Vlaanderen onder commamndo van de reserve kapitein Dr. U. Schults. De Mitrailleurcompagnie bestond uit vier secties. Onbekend is sinds wanneer en bij welke sectie Jan was ingedeeld. Wel bekend dat het een "wereldreis" moet zijn geweest om anno 1940 vanuit West Zeeuws-Vlaanderen met verlof naar Dokkum te reizen om zijn verloofde Lies te ontmoeten. Popke Pruiksma uit Kollum, die in de mobilisatietijd verkering had met Sippie Korfmaker uit Dokkum. Jan Drost had verkering met een zuster van Sippie. Zij heette Liesbeth Korfmaker. Wanneer Jan en Popke met verlof waren, troffen zij elkaar in het huis van Korfmaker aan de Westersingel in Dokkum. Toevallig waren Popke en Jan allebei slager. Jans vader was slager in Dokkum en de vader van Popke was slager in Kollum. 10 Mei 1940Ingevolge een op 10 mei 1940 te 00.40 uur van de Commandant in Zeeland (C.Z.), de Schout bij Nacht H.J. van der Stad, ontvangen bevel waren alle op het kustfront aanwezige onderdelen van 03.00 uur af volledig strijdvaardig, de kuststellingen werden bezet. Van 04.00 uur af vertoonden zich bij herhaling Duitse vliegtuigen boven Zeeuwsch-Vlaanderen en om 04.50 uur werd het Belgische vliegveld bij Knokke gebombardeerd. De Nederlandse mitrailleurbedieningen openden herhaaldelijk het vuur op de laag vliegende Duitse toestellen. Om 08.15 uur ontving de commandant van II-40 R.I. van C.Z. telefonisch de melding, dat Nederland in oorlog was met Duitsland en dat Engeland, Frankrijk en België als bondgenoten waren te beschouwen. Gezien in het begin de relatief rustige oorlogssituatie in West Zeeuwsch- Vlaanderen kregen de diverse eenheden opdracht zich te verplaatsen naar gebieden waar de strijd heviger was. Op 11 mei 1940 werden op last van de C.Z. enige onderdelen aan het bevel van de commandant in Zeeuwsch- Vlaanderen (C.-II-40 R.I.) onttrokken. Zo werden 1-II-40 R.I. en de aan deze compagnie toegevoegde sectie zware mitrailleurs in de namiddag per auto naar Breskens verplaatst en vandaar naar Vlissingen overgezet, waar inscheping plaats vond op de Prinses Juliana, met als bestemming IJmuiden. Op 12 mei 1940 om 10.30 uur werd van C.Z. bevel ontvangen twee secties van M.C.-II-40 R.I. en andere troepen te Breskens in te schepen. Deze onderdelen werden ter versterking ingezet op Zuid-Beveland nabij de Zanddijkstelling en de Kanaalstelling ter verdediging van Walcheren. Jan is ingedeeld bij een van deze twee secties en maakt vanuit Breskens de oversteek naar Vlissingen waar de troepen in de avond 13 mei 1940 aankomen. Op 14 mei 1940 zijn de troepen aangekomen aan de noordkust van Zuid- Beveland en aanwezig in het vak van III-40 R.I. nabij Wemeldinge om daar een eventuele omtrekkende beweging en/of landing op de noordkust van Duitse troepen af te slaan. Nog dezelfde dag worden de troepen weer (terug) verplaatst in de Zanddijkstelling gezien de ophanden zijnde Duitse aanval die op 15 mei 1940 in de ochtend plaats zal vinden. Onduidelijk is waar en wanneer Jan, op woensdag 15 mei 1940, gewond is geraakt en het tijdstip van zijn overlijden. Vermoedelijk is hij tijdens een luchtaanval bij Kapelle, aan het kanaal door Zuid-Beveland, gewond geraakt en op dezelfde dag in het ziekenhuis te Goes aan zijn verwondingen overleden. Jan wordt op zaterdag 18 mei 1940 op de NH begraafplaats te Goes begraven in een militair graf. Leeuwarder Nieuwsblad, dinsdag 28 mei 1940 Jan is de enige militair uit Dokkum die gesneuveld is gedurende de meidagen Reden genoeg voor de gemeenteraad om de kosten van zijn herbegrafenis in Dokkum en het de kosten van zijn graf vanuit de gemeente te bekostigen. Leeuwarder Nieuwsblad, donderdag 22 augustus 1940 De ouders van Jan doen in een krant van Zeeland een oproep om de persoonlijke zaken hij bij zich droeg op het moment van overlijden terug te krijgen. Of deze oproep resultaat heeft gehad is onbekend. De Zeeuw, Dagblad voor de Provincie Zeeland, donderdag 19 september 1940 Jan Drost wordt op zaterdag 15 november 1940, onder grote belangstelling in zijn woonplaats Dokkum herbegraven. Leeuwarder Nieuwsblad, maandag 18 november 1940 Op zaterdag 7 december 1940 wordt er op het graf van Jan een monument onthuld Foto: Oorlogsgravenstichting (2007) Nieuwsblad van Friesland, woensdag 11 december 1940 Monument te Dokkum De naam van Jan komt voor op het oorlogsmonument op de Noorderdwinger in Dokkum commons.wikimedia.org = Baykedevries (09-02-2013) Straatnaam te Dokkum Naar Jan Drost is een straat in de wijk Ooilanden in Dokkum vernoemd Google Street View, augustus 2010 Enkele bronnen: "Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940" J.W. de Leeuw. Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012. "Een laatste saluut", Fryslân in de oorlog J. Kooistra Uitgeverij PENN, Leeuwarden, 2005 "De strijd in Zeeland, Mei 1940" C.D. Kamerling. Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1954. krantenbankzeeland.nl oorlogsgravenstichting.nl www.4en5mei.nl www.delpher.nl
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
zo mei 15, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Klaas Brouwer (36 jaar)=== Nog geen foto beschikbaar === Geboren donderdag 21 mei 1903 te Groningen Zoon van Jan BROUWER en Duifke BOERSMA Nieuwsblad van het Noorden, dinsdag 26 mei 1903 Op zaterdag 24 mei 1930 te Odoorn (DR) gehuwd met Stofferina van DIJK De Noord-Ooster, dinsdag 3 juni 1930 Klaas Brouwer is administratief ambtenaar bij de gemeentepolitie te Groningen Nieuwsblad van het Noorden, zaterdag 2 januari 1931 Klaas is naast zijn werk bij de politie tevens reserve Kapitein der Infanterie en gedurende de mobilisatie 1939 - 1940 is hij commandant van M.C.-II-25 R.I. Deze mitrailleur compagnie is opgesteld in Groep Utrecht van het "Oostfront" (Nieuwe Hollandse Waterlinie) van de "Vesting Holland". Meidagen 1940Gezien de ontwikkelingen - met name de inzet van Duitse parachutisten en luchtlandingstroepen - in het westen van Nederland gedurende de meidagen 1940, was het noodzakelijk om diverse (reserve) troepen ter versterking in de richting Rotterdam en Den Haag te vervoeren. Hiervoor werden o.a. troepen aangewezen van de zogenaamde Legerkorpsreserve uit de Grebbelinie en later ook uit de bezettingstroepen van het Oostfront van de Vesting Holland. Op 11 mei 1940, circa 12.00 uur werd er opdracht gegeven om, voor de 3e maal, versterkingen naar Rotterdam te sturen bestaande uit twee bataljons infanterie en een motor-batterij artillerie. Tot deze versterking behoorde II-25 R.I., inclusief de mitrailleur compagnie. Het bataljon dat over een vrij groot oppervlak was opgesteld in de Groep Utrecht moest eerst worden verzameld. Voor het vervoer van II-25 R.I. was aangewezen 2-IV Aut.Bat. (2e Compagnie, IV Auto Bataljon) dat was gelegerd te Hilversum. Bij het verstrekken van de vervoeropdracht is niet meegedeeld, dat het te vervoeren bataljon zich in de Groep Utrecht bevond, met het gevolg dat de Auto Compagnie op 11 mei ten 14.30 uur opdracht ontving naar Gouda te rijden met 90 auto's en 12 bussen van de Gooise Tram. Om 16.30 uur kwam de Auto Compagnie te Gouda aan, waar het bevel werd gegeven terug te rijden naar Utrecht om het te vervoeren bataljon op te halen. Hierdoor ontstond grote vertraging. Te Utrecht moesten de onderdelen van het bataljon worden opgehaald in de forten Vechten, Rijnauwen, Biltstraat, 't Hemeltje en in de Kromhoutkazerne, wat weer tot vertraging aanleiding gaf. Op zondag 12 mei 1940 om circa 07.30 uur kwam II-25 R.I. aan te Rotterdam en kreeg het de opdracht om het Maasfront te bezetten in het Maasvak Keilehaven - Leuvehaven, met 1e compagnie van Keilehaven tot Schiemond, 2e compagnie van Schiemond tot Parkhaven, 3e compagnie op de Parkkade, Westerkade en Willems- kade. De mitrailleur compagnie werd ter ondersteuning in het gehele vak opgesteld. Klaas Brouwer raakte op de 12e mei 1940 zwaar gewond, gelijktijdig met korporaal Wiebe Adema, op de hoek Kruiskade - Westersingel tijdens een bombardement op station Delftsche Poort rond het middaguur. De Duitse bombardementen worden niet met grote nauwkeurigheid uitgevoerd. Geen van de beoogde doelen wordt direct geraakt. De bommen die zijn bedoeld voor het station Delftsche Poort vallen net te vroeg, waardoor ze terechtkomen op de Kruiskade en de Diergaarde.De mitrailleurcompagnie was daar op dat moment in opmars voor het innemen van posities aan het Maasfront. Klaas wordt zwaar gewond overgebracht naar het zieken- huis op de nabij gelegen Coolsingel. Tijdens het bombardement van Rotterdam op 14 mei 1940 circa 13.30 uur werd het ziekenhuis ondanks een groot rood kruis op het dak zwaar beschadigd. De patiënten konden maar ternauwernood worden naar elders worden geëvacueerd. Klaas Brouwer overleed aan zijn verwondingen in het gemeentelijk Armenhuis aan de Oostervantstraat te Rotterdam - een geimproviseerd hospitaal - op 16 mei 1940. Hij werd op donderdag 16 mei 1940 begraven te Rotterdam op de Algemene Begraafplaats Crooswijk in vak P in een noodgraf Op donderdag 23 mei 1940 wordt Klaas herbegraven op Crooswijk in vak P, drielagen graf, 13-III Nieuwsblad van het Noorden, woensdag 22 mei 1940 Nieuwsblad van het Noorden, donderdag 23 mei 1940 Klaas Brouwer heeft uiteindelijk zijn laatste rustplaats gevonden op Crooswijk op het Militaire Erehof in Vak P, Rij, 2, Graf 87 Foto: Oorlogsgravenstichting De Noord-Ooster, dinsdag 18 juni 1940 Klaas Brouwer is de eerste die door de gemeente Groningen werd opgenomen in het Gulden Boek. Inschrijving in dit boek, ingesteld in 1940 tijdens het 900-jarig bestaan van de stad Groningen, kan worden beschouwd als de hoogste vorm van waardering, gelijkwaardig aan het ereburgerschap. Foto: gemeente.groningen.nl De naam van Klaas Brouwer staat op de het oorlogsmonument in het politiebureau te Groningen. Het monument is een natuurstenen plaquette met daarop een reliëf van een gebogen man. Het monument hing eerst in het oude Hoofdbureau van Politie aan het Martinikerkhof te Groningen. Thans hangt in het politiebureau aan de Rademarkt 27. Foto: www.4en5mei.nl (I.C. Brouwer) Enkele bronnen: "Rotterdam Frontstad 10 – 14 mei 1940" G. Groeneveld Uitgeverij Vantilt, Nijmegen 2016. "Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940" J.W. de Leeuw. Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012. "De strijd om Rotterdam, Mei 1940" V.E. Nierstrasz. Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1952. alledrenten.nl allegroningers.nl gemeente.groningen.nl oorlogsgravenstichting.nl www.4en5mei.nl www.delpher.nl www.zuidfront-holland1940.nl
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
ma mei 16, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Levinus (Finus) DAANE (28 jaar)=== Nog geen foto beschikbaar === Geboren op zaterdag 30 maart 1912 te Yerseke, Zuid-Beveland (ZL) Nieuwe Zeeuwsche Courant, zaterdag 6 april 1912 Zoon van Marinus Joos DAANE en Janna Forra PAAUWE Finus was oesterkweker van beroep Op donderdag 12 mei 1938 gehuwd met Dina de RIJKE te Wemeldinge (ZL) Middelburgsche Courant, zaterdag 14 mei 1938 Finus was als Dienstplichtig Soldaat ingedeeld bij 2-III-38 R.I. (2e Compagnie, IIIe Bataljon, 38e Regiment Infanterie) Op 10 mei 1940 lag de 2e compagnie op Zuid-Beveland nabij Kruiningen tussen de Bathstelling en de Zanddijkstelling in. Na het uitbreken van de vijandelijkheden heeft de 2e compagnie stellingen betrokken in het noordelijke vak van de Zanddijk- stelling nabij Yerseke. Na de val van de voorliggende Bathstelling volgde een aan- val op de Zanddijkstelling, die in de avond van 15 mei bezweek. De troepen trokken zich terug op de daarachter gelegen Kanaalstelling, die niet als stelling was ingericht, maar ook verder richting Walcheren. Waarschijnlijk is een deel van de 2e compagnie met ook Finus daarbij tijdens deze terugtocht overgestoken via Noord-Beveland naar Schouwen-Duivenland en zo in de omgeving van Zierikzee terechtgekomen. Zierikzee Vrijdagmorgen, 17 mei 1940 Reeds vroeg in de morgen worden de bewoners gewekt door het geknal van geweer- en mitrailleurschoten in de omgeving van de stad. Een ieder voelt zich wat angstig, maar men denkt: de soldaten hebben zeker een“bijzondere oefening”. Maar het schieten houdt aan en men ziet de Hollandse militairen door de straten sluipen. Intussen passen enkele manschappen van het Vrijwillig Landstormkorps Vaartuigendienst op de Nieuwe Haven de tactiek van de “verschroeide aarde” toe, door een aantal aldaar gemeerd liggende schepen in brand te steken en tot zinken te brengen. Zwarte rookwolken stijgen hoog de lucht in. Het geweer- en mitrailleur- vuur duurt inmiddels voort en men hoort nu zelfs het fluiten van kogels, welke over de stad vliegen. Al spoedig dringt het tot velen door, dat er iets bijzonders gaande is en kort daarop hoort men dan ook, dat er Duitsers rond en zelfs in de stad zijn. Bewoners van de Oude Haven zien intussen Duitsers op motorrijwielen of lopend de stad binnenkomen. Maar de nog overvallen Hollandse militairen, die in feite niet voldoende op de hoogte zijn met de werkelijke situatie, weren zich dapper en vuren uit alle macht op de aanrukkende vijand. Van achter de pilaren in “De Beurs” beschieten zij de vijandelijke soldaten, die door de straat komen. Een op de hoek van het Vischslop verschijnende Duitse militair wordt neergeschoten en blijft dodelijk gewond liggen.
Helaas wordt echter ook een Hollandse militair dodelijk getroffen en wel op de hoek van de Nieuwe Boogerdstraat – Nieuwe Haven. Het is de soldaat Levinus Daane, geboren op 30 maart 1912, afkomstig uit Yerseke. Zijn naam zal in onze gedachten blijven voorleven, omdat hij viel bij de verdediging van onze stad en wij brengen hem dan ook alsnog vanaf deze plaats onze eerbiedige hulde.
Ondanks het taaie verzet van onze soldaten blijkt het niet mogelijk te zijn de vijand tegen te houden en omstreeks 8.00 uur wordt het vuren gestaakt. Zierikzee is nu in Duitse handen!
Spoedig ziet men overal groepjes Hollandse militairen aankomen met de handen omhoog, ze zijn thans krijgsgevangenen. Ze worden allen naar de “Zelke” gebracht, vanwaar ze de andere dag verder worden getransporteerd. Welk een droeve dag is de 17e mei 1940 voor Zierikzee. Onze eigen soldaten zitten in krijgsgevangenschap, terwijl vijandelijke militairen door de straten patrouilleren. Zij, die dit alles hebben meegemaakt, zullen het wel nimmer vergeten. Zij kunnen zich ongetwijfeld nog ge- makkelijk de boeventronies der bezetters voor de geest halen. Vanuit de Stadhuis- toren ziet men intussen de Duitsers met motorrijwielen over de Westhavendijk rijden, terwijl zij het havenhoofd ook benaderen vanaf de zeedijk bij Cashoek. De bezetting van het havenhoofd kost echter niet veel moeite, aangezien de Hollandse militairen het reeds enige dagen tevoren hebben verlaten. Zo is dan Zierikzee door de Duitse troepen bezet.
Vrijdag 17 mei 1940: een historische dag voor deze stad …..
Finus Daane is overleden op vrijdag 17 mei 1940 ten 05:30 uur te Zierikzee Hij werd dezelfde dag begraven op de Algemene Begraafplaats te Zierikzee in een militair graf Finus heeft op zaterdag 25 mei 1940 op de Algemene Begraaf- plaats aan de Molenlaan te Yerseke in Vak 9, Graf 74 zijn laatste rustplaats gevonden. Foto: www.online-begraafplaatsen.nl Enkele bronnen: "Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940" J.W. de Leeuw. Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012. "De strijd in Zeeland, Mei 1940" C.D. Kamerling. Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1954. "Zierikzee tijdens de oorlogsjaren 1940 – 1945" L.A. Verburg Uitgave: N.V. Drukkerij v/h Lakenman & Ochtman, Zierikzee, 1945 krantenbankzeeland.nl oorlogsgravenstichting.nl www.online-begraafplaatsen.nl
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
di mei 17, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Adolf Johan RÖVEKAMP (19 jaar)=== Nog geen foto beschikbaar === Geboren vrijdag 10 december 1920 te Pematang Siatar, Sumatra (NOI) Zoon van Anton RÖVEKAMP en Komiwier MISAKI Woonde bij zijn pleegouders in Blaricum (NH) Student eerstejaars sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam Adolf was tijdens de mobilisatie en meidagen als Dienstplichtig Korporaal ingedeeld bij 2 - 9 Afdeling Depot Motor Artillerie te Woerden (ZH) Woerden 10 mei 1940 04.00 uur Mededeling van de telefoonwacht ontvangen dat vreemde vliegtuigen over Woerden vliegen en worden beschoten. Verder dat bericht was ontvangen dat Duitse troepen onze grenzen hadden overschreden. 04.05 uur Cdt’n. 9e en 11e Afdeling ingelicht; de bezetting van de mitrailleur op de H.B.S. ingesteld. Op de wegen naar Linschoten, Kamerik, Leidse en Utrechtsestraatweg wachten geplaatst. Het gehele Depot doen wekken en geconsigneerd in de gebouwen. Patronen uitreiken. Cdt. Luchtbeschermingsdienst gewaarschuwd. ± 04.00 uur Alarm!. De vijandelijkheden met Duitsland zijn aangevangen. Verschijnen van vele vijandelijke vliegtuigen boven Woerden. Uitzetten van posten Utrechtse- straatweg – v.d. Valk Boumanlaan – Station - Blokpost 8 en Kattebroek. Detachement van 50 man bij viaduct Linschoterweg. Posten in omgeving van Wilhelminaschool en Oudelandscheweg. Op H.B.S. lichte mitrailleur (de enige bij het Depot Motor Artillerie aanwezige) opgesteld. ter bestrijding van laagvliegende vliegtuigen.
08.50 uur Melding van het vermoedelijk landen van parachutisten richting Linschoten. Een vrachtauto met 1 vaandrig en 20 man ter onderzoek uitgezonden. 09.00 uur Duitse vliegtuigen trachten te landen op de betonweg Utrecht - Den Haag. Een detachement van 1 vaandrig 1 sergeant en 20 korporaals naar deze weg gezonden om nabij viaduct stelling te nemen om landingen tegen te gaan. 10.00 uur Het detachement op de betonweg gecontroleerd. Zijn goed opgesteld en gedekt. Geen verdere landingspogingen uitgevoerd. 10.20 uur De Afd. Cdt’n. opgedragen het maken van schuilloopgraven met behulp van o.a. balen stro. 10.30 uur Een gevangen genomen Duitse Officier en 3 Duitse Onderofficieren ondervraagd. Werden door een Nederlands vliegtuig brandend naar beneden geschoten. De Officier gevangen gezet in de H.B.S., de 3 anderen aan de gemeente politie ter insluiting overgegeven. 11.35 uur Een Duits vliegtuig, laag overvliegend, door mitrailleur van Depot Motor Artillerie beschoten. Dit vliegtuig bij Vleuten brandend naar beneden gestort, vermoedelijk door vuur uit Lu.A. geschut getroffen. ± 12.00 uur Bij de lichte mitrailleur ingedeelde sergeant van Loon treft een vijandelijk vliegtuig, dat bij Veldhuizen brandend neerstort. Een G-1 schiet een Duits vliegtuig in brand. De bemanning bestaande uit één Officier en 3 Onderofficieren worden krijgsgevangen gemaakt. De Officier (de 1e luitenant Florin) bij 2-9 Depotafdeling gevangen gezet, de Onderofficieren op het politiebureau. 13.00 uur De betonweg Utrecht - Leiden gebombardeerd. 13.15 uur Bericht dat 4 korporaals van het bewakingsdetachement betonweg zijn gewond. De Geneeskundige dienst gewaarschuwd om hulp te verlenen. ± 14.00 uur Bomaanval op viaduct Linschoterweg. 5 man van het detachement Klatt (dpl. korporaals Slump, Rövekamp, van Herk, van de Kamp en Harteveld) gewond, waarvan de eerste 4 genoemde ernstig. (Rövekamp inmiddels overleden). Een patrouille uitgezonden naar een neergeschoten vijandelijk vliegtuig bracht daaruit enige kaarten, aantekeningen en onderdelen van een mitrailleur mee. De bemanning was om het leven gekomen.
14.00 uur Er blijken 4 korporaals vrij ernstig te zijn gewond, 1 minder ernstig. Deze worden vervoerd naar ziekenzaal Woerden. Militair Hospitaal Utrecht gewaarschuwd, deze zal een chirurg zenden. De korporaals voorlopig verbonden door Officier van Gezondheid Sauer en Kühler. Vrachtauto om 08.50 uitgezonden meldt zich terug. Niets waargenomen Uit het “Oorlogsdagboek Depot Motor Artillerie” Commandant: Majoor de Pauw 27 mei 1940 Uit het “Oorlogsdagboek 9e Depotafdeling Depot Motor Artillerie” Commandant: W.L.A. du Calliée Muller 28 mei 1940Adolf RÖVEKAMP overleed aan zijn verwondingen, mitrailleurschoten in de buik, op zaterdag 18 mei 1940, ten 08.30 uur, in het ziekenhuis te Woerden Algemeen Handelsblad, maandag 20 mei 1940 Adolf heeft dinsdag 21 mei 1940 zijn laatste rustplaats gevonden op de Algemene Begraafplaats aan de Woensbergweg 11 te Blaricum (NH) in Cirkel 19 Foto: Oorlogsgravenstichting Enkele bronnen: "Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940" J.W. de Leeuw. Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012. "Een kwetsbaar centrum van de geest", De Universiteit van Amsterdam tussen 1935 en 1950. P.J. Knegtmans Uitgave: Amsterdam University Press, Amsterdam 1998 oorlogsgravenstichting.nl www.delpher.nl
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
wo mei 18, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Pieter de BRUIN (26 jaar)Foto: Oorlogsgravenstichting Geboren zondag 1 februari 1914 te Gouderak (ZH) Zoon van Machiel de BRUIN en Maria BLANKEN Foto: Oorlogsgravenstichting Pieter diende als Dienstplichtig Soldaat bij 1-I-3 R.I. (1e Compagnie, Ie Bataljon, 3e Regiment Infanterie) Het onderdeel van Pieter was gelegerd in de "Peel-Raamstelling" in Vak Schaijk net achter het dorp Mill in Noord-Brabant. In de vroege ochtend van 10 mei 1940, om circa 04.30 uur, brak een Duitse pantsertrein gevolgd door een goederentrein bij Mill door de verdedigingslinie waardoor een bataljon infanterie in de rug van de verdedigers terecht kwam en de strijd aanbond met de bezetting van de kazematten en bij behorende loopgraven. Kaart: www.zuidfront-holland1940.nl Na de ontlading van het bataljon reed, na het omrangeren, de pantsertrein terug in de richting Gennep, maar kwam ter hoogte van de Nederlandse stelling in aanraking met de inmiddels door de Nederlandse verdedigers alsnog gestelde aspergeverspering. De trein ontspoorde en liep danige schade op, waarbij ook enkele wagons in het defensiekanaal vielen. Foto: www.spiegel.de Foto: www.mill.nl Tijdens het ontstane gevecht tegen Duitsers uit de pantsertrein en goederentrein is Pieter in de omgeving van de spoorlijn gewond geraakt. Na het einde van de strijd is Pieter gewond afgevoerd naar het circa 55 kilometer verder gelegen Duitse Hamb, bij Geldern, Provinz Rheinland, en daar opgenomen in het Reserve Feldlazarett. In dit Feldlazarett is Pieter de Bruin op woensdag 22 mei 1940 overleden aan zijn verwondingen. Pieter is op zaterdag 25 mei 1940 begraven in naburige Kapellen, Kreis Geldren, Provinz Rheinland, Duitsland op het kerkhof in veld II, rij 3,graf 1. Schoonhovensche Courant, woensdag 26 juni 1940 Schoonhovensche Courant, vrijdag 28 juni 1940 Schoonhovensche Courant, vrijdag 28 juni 1940 Op zaterdag 24-8-1940 werd Pieter herbegraven te Gouderak op de Algemene Begraafplaats in vak A graf 6 --- Schoonhovensche Courant, maandag 26 augustus 1940 Foto's: Oorlogsgravenstichting Enkele bronnen: "Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940" J.W. de Leeuw, Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012. "De verdediging van Noord-Limburg en Noord-Brabant, Mei 1940" V.E. Nierstrasz, Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1953. oorlogsgravenstichting.nl kranten.samh.nl www.zuidfront-holland1940.nl
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
zo mei 22, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Augustinus Antonius (August) PIJNENBURG (47 jaar)Foto: Gedenkboek LAD en LWD Geboren maandag 20 februari 1893 te Alphen en Riel (NB) Zoon van Antonius Wilhelmus PIJNENBURG en Anna HUIJBEN Op dinsdag 3 augustus 1926 treedt August in het huwelijk, te Alphen en Riel, met Maria Johanna Ida van OOSTERHOUT Uit dit huwelijk 7 kinderen Op woensdag 12 januari 1938 komt Maria te overlijden August is uitbater van plaatselijke café “De Stad Londen” en tevens postduiven liefhebber. Ook is August vrijwilliger van de Luchtwachtpost Alphen. Vrijwilligers van de luchtwachtposten deden in militair uniform een ongewapende dienst op de hoge gebouwen in de omgeving om telefonische melding te maken van naderende vijandelijke vliegtuigen. De aangesloten vrijwilligers waren vaak oud militairen, maar ook burgers die naast hun huidige baan als slager, bakker, schilder etc., enige uren per dag het luchtruim bewaakten tegen indringers. Bij een oefening kreeg de groep vrijwilligers van de luchtwachtpost een rijksdaalder als vergoeding. Dat bedrag werd meestal in de vorm van sigaren en bier in het café van August “soldaat” gemaakt. Nieuwe Tilburgsche Courant, donderdag 18 januari 1940 De mobilisatie van het gehele korps Luchtwachtdienst vond plaats in april 1939 en in september van dat jaar functioneerde de dienst zoals dat in oorlogstijd min of meer de bedoeling zou zijn. In het gehele land trotseerden de vrijwilligers, ook in Alphen, nachtenlang de winterkou op kerktorens, hoge daken en op heuvels gebouwde uitkijk- posten. Luchtwachters in actie Foto: www.75jaarslagomdegrebbeberg.nl Vrijdag 10 mei 1940, al in de zeer vroege ochtend hebben de luchtwachters het druk met het uitoefenen van hun taak. Honderden Duitse bommenwerpers en transport- toestellen schenden het Nederlandse luchtruim. De meldingen van de luchtwachters uit het gehele land komen tezamen op de drie Hoofdluchtwachtbureau’s en op het Centraal Luchtwachtbureau te ‘s-Gravenhage. Door de snelle opmars van de Duitsers in de buitengebieden werd ook het meldings- gebied van de Luchtwachtdienst steeds kleiner. Het aantal luchtwachtposten, dat nog kon melden, werd steeds minder. Gehoorzaam aan de gegeven consignes trokken de luchtwachters, waar dit maar enigszins mogelijk was, terug op de nog niet bedreigde plaatsen, waar nieuwe luchtwachtposten werden opgericht. Zondag 12 mei 1940, eerste Pinksterdag, tevens Moederdag. Om 1 uur in de nacht worden de luchtwachters uit Alphen gewekt. De commandant deelt hun mee dat de telefoonverbinding met het Groepsbureau te Breda is verbroken. Er valt vanuit hun post te Alphen niets meer te melden. De luchtwachters krijgen opdracht zich per fiets naar Breda te verplaatsen en zich daar te melden. Die eerste nacht valt de groep al snel uiteen. De ene helft verdwaalt in het bos bij Chaam en wordt door een toevallig passerende kapitein terug naar huis gestuurd, de andere helft krijgt onderweg van weer een andere officier orders de koers te verleggen naar Hoogerheide. Twee van hen, August Pijnenburg en Frans Horevoorts die ‘door bandenpech waren achtergesukkeld’, raken de groep kwijt maar komen die dag wel als enigen in Hoogerheide aan. In dit dorp vlakbij de vliegbasis Woensdrecht nemen zij vanaf de plaatselijke kerktoren nog minimaal twee nachten de luchtwacht- dienst waar. Pijnenburg maakt van de gelegenheid gebruik om op 13 mei drie van zijn kinderen te bezoeken op een kostschool in het nabijgelegen Huijbergen. Pijnenburg, op dat moment 47 jaar, heeft grote twijfels. Zijn vrouw is twee jaar daarvoor gestorven en zijn zeven kinderen zullen als wezen opgroeien indien hem iets overkomt. Uiteindelijk overtuigen de katholieke broeders die de kostschool bestieren hem ervan dat hij geen keus heeft; als hij weigert loopt hij de kans de kogel te krijgen wegens desertie. In die dagen waren berichten in de krant verschenen dat een dergelijk standrechtelijk vonnis in Breda in enkele gevallen daadwerkelijk was voltrokken.
Laatste bericht van August Pijnenburg aan zijn familie (13 mei 1940). Foto: Luchtwachtgroep Alphen (N.Br.) Op 14 mei komt Pijnenburg in de ochtend een laatste maal langs op de kostschool om afscheid te nemen van zijn kinderen. Daarna fietsen hij en Horevoorts verder richting Zeeuws-Vlaanderen. In Sas van Gent zien ze hun dorpsgenoten weer, die na een over- nachting in een schuur bij Meer, via Wuustwezel en Putte naar Antwerpen zijn gefietst. De chaos onderweg was groot; de weg van Antwerpen naar Breda was vol met vluchte- lingen uit Breda op weg naar het zuiden en Franse troepen die noordwaarts trokken.
De reis gaat nog steeds verder westwaarts. Op 15 mei komt men in het grensdorpje Retranchement nabij Sluis in Zeeuws-Vlaanderen. Hier volgt inkwartiering en in dit laatste stukje nog onbezette Nederland wordt ’s-avonds, rond 18.30 uur ook nog Prins Bernhard gesignaleerd. Prins Bernhard te Sluis 15-16 mei 1940 Foto: www.jansiebelink.nl Op donderdag 16 mei ontvangen de luchtwachters hun eerste militaire exercitie en doen zelfs patrouillediensten en te Groede doen ze luchtwachtdiensten op 17 mei. De toestand in Zeeuws-Vlaanderen verslechtert met de dag en vele plaatsen worden ontruimd. Op 18 mei volgt het bevel om zich naar Damme in België te verplaatsen. Vandaar gaat het naar Oostende en Oudenburg en door naar de West-Vlaamse kust- plaats De Panne, vlak aan de grens met het Franse Duinkerken. Hier vinden ze op zondag 19 mei onderdak in de leegstaande Villa Donny vlak aan het strand. De mannen uit Alphen zijn dan een week onderweg op hun fietsen met bepakking en postduiven en hebben circa 500 km afgelegd. Foto: www.depannetheek.be Een luchtwachter uit Terneuzen, zondag 19 mei 1940:
"We trappen door op onze fietsen naar De Panne. Geweldige files auto’s met vluchtelingen bewegen zich, langs de brede boulevard door de duinen, in de richting van de Franse grens. Terzijde van de weg ligt een complete uitrusting van een Hollands soldaat, die vermoedelijk een burgerkostuum heeft kunnen bemachtigen. De broodzak pikken we in, aangezien deze doelmatiger is dan de aktetas, die we bij ons hebben. Nog vóór negen uur zitten we in De Panne achter een kopje koffie de andere jongens op te wachten, die nog per vrachtauto achterop moeten komen. Omstreeks elf uur is het hele stelletje weer compleet.
De hele luchtwachterskolonie wordt ondergebracht in Villa Donny, welke tijdens het badseizoen voor pension wordt gebruikt en waar we ons eindelijk eens heerlijk kunnen wassen. We zijn niet te vroeg op onze bestemming. Door het vele fietsen van de laatste twee dagen hebben we onze “rechter achterwang” doorgereden en zijn werkelijk blij van de zich bij ons bevindende verpleegster een beetje zalf te kunnen krijgen. Vanaf de Villa hebben we een ruim uitzicht over de Noordzee en West-Vlaanderen, terwijl we met het blote oog Duinkerken duidelijk kunnen zien liggen. In het gebouw is aan elke post een ruime kamer toegewezen. Meubilair is nergens aanwezig. Zelfs geen stoel om op te zitten. We eten en slapen op de vloer. We zijn hier bijeen met de manschappen van de posten Breda, Roosendaal, Bergen op Zoom, Hoogerheide, Waalwijk, Zundert, Alphen (NB) en Terneuzen. We zijn dus de enige Zeeuwen in het grote gezelschap."Op maandag 20 mei staat iedereen vroeg in de morgen “gepakt en gezakt” klaar om verder te reizen via Duinkerken. De grens blijft echter gesloten en men kan dus niet vertrekken. Zo blijft hun waarschijnlijk de ramp met het s.s. Pavon bespaard. Op dit schip vertrekken op 20 mei in de avond, circa 1500 Nederlandse militairen, waaronder ook luchtwachters. Het schip wordt gebombardeerd waardoor er circa 52 Nederlanders het leven laten. Op dinsdag 21 mei vetrekken de luchtwachters naar het twee kilometer noordelijk gelegen kustdorp Sint Idesbald. De mannen slapen de eerste nacht op stoelen in een café. De volgende dag vinden ze onderdak in een kasteeltje aan het strand, net buiten het dorp. De navolgende dagen zijn er geen verplaatsingen voor de luchtwachters. Men heeft een rustdag en op vrijdag 24 mei is het grote wasdag. Het is de in deze periode een komen en gaan van Engelse troepen die via Duinkerken en De Panne naar Engeland trachtten over te steken. De Duitse Luftwaffe is nadrukkelijk aanwezig en voert meerdere keren in het inschepingsgebied diverse bombardementen uit, met alle gevolgen van dien. Ook vallen er op maandag 27 mei enige brandbommen op circa 50 meter van het kasteeltje waar de luchtwachters hun intrek hebben genomen. Vele luchtwachters gaan dan ook die avond overnachten in de schuilkelder Dinsdag 28 mei 1940, Om 5.00 uur in de ochtend worden de luchtwachters gewekt en helpen de Engelse militairen met het lossen van een munitieschip. Regelmatig moeten zij dekking zoeken voor Duitse vliegtuigen die rondcirkelen boven het voor anker liggende schip. Er gebeurt gelukkig niets en om 14.00 uur is het schip gelost en kunnen de luchtwachters eten. Na het eten lopen de luchtwachters wat op en neer als er plotseling een vernietigend bombardement gevolgd door een mitrailleur- beschieting plaats vindt. Er vallen veel gewonden waaronder de sergeant Cornelis Johannes Blankers (43 jaar) commandant van de Luchtwachtpost Zundert en de soldaat August Pijnenburg van Luchtwachtpost Alphen. Hulp komt ter plaatse. De gewonden antwoorden echter niet meer op de gestelde vragen. Er wordt gebeden voor de zielerust van sergeant Blankers die inmiddels is overleden. De Rode Kruisdienst is aanwezig om hulp te verlenen aan de vele gewonden. In een vrachtwagen heeft het ziekenvervoer plaats. Ook August wordt overgebracht naar een overbevolkt noodlazeret in De Panne.
August Pijnenburg sterft aan zijn bekomen verwondingen in de avond van Woensdag 29 mei 1940, “na geduldig geleden pijn”, in het noodlazeret in De Panne aan de kust van België. August laat, als weduwenaar, 7 kinderen in Nederland achter.
Op vrijdag 31 mei 1940 wordt August, in aanwezigheid van vijf kameraden van de Luchtwachtpost Alphen, in een massagraf op de Gemeentelijke Begraafplaats van De Panne, aan de Kerkstraat, begraven.
Nieuwe Tilburgsche Courant, dinsdag 4 juni 1940 Nieuwe Tilburgsche Courant, dinsdag 4 juni 1940 Dinsdag 25 juni 1940 worden er te Alphen 3 gesneuvelde militairen uit het dorp herbegraven op het heldenkerkhof tegen de Noordwand van de kerk. Enige tijd later er zal ook een vierde gesneuvelde op het heldenkerkhof worden herbegraven. Nieuwsblad van het Zuiden, woensdag 26 juni 1940 Enkele weken later, op zaterdag 29 juni 1940, wordt August Pijnenburg, bij de vier elders gesneuvelde militairen uit het dorp, herbegraven op het heldenkerkhof tegen de Noordwand van de kerk in Alphen, in de schaduw van de kerk, in graf 5. Pas op vrijdag 28 juni 1940, een dag voor de herbegrafenis van August worden zijn kinderen in Huijbergen op de hoogte gesteld van het overlijden van hun vader. Nieuwe Tilburgsche Courant, maandag 1 juli 1940 August Pijnenburg, rechts, in graf 5 Foto: Luchtwachtgroep Alphen (N.Br.) Nieuwe Tilburgsche Courant, zaterdag 13 juli 1940 August is maandag 29 maart 1954 herbegraven in het Erehof op de RK Begraafplaats aan de Molenstraat te Alphen. Foto: Google Street View (augustus 2010) Foto: www.findagrave.com (Moos Raaijmakers) Renovatie graven Alphen Het Erehof met zes Nederlandse en achttien Poolse oorlogsgraven op de RK begraafplaats in Alphen is onlangs (2015) gerenoveerd. De aanleiding van de renovatie was de slechte kwaliteit van de grasmat, het ontbreken van borderbeplanting, de kapotte omlijsting en een vervallen muurtje. Ook was er te weinig ruimte voor het grote aantal bezoekers tijdens de jaarlijkse herdenking. De restaurantie is tot stand gekomen in samenwerking met de consul, de heer Van Riel, en dhr. Domen van de afdeling Groen van de gemeente Alphen Chaam. Foto: Oorlogsgravenstichting Enkele bronnen: "Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940" J.W. de Leeuw. Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012. "Luchtwachtgroep Alphen (N.Br.) in de meidagen 1940", Dagboeknotities P. van de Hout. Uitgave: Het Nieuwe Centrum B.V., Tilburg 1982. "De Luchtverdediging mei 1940", Band II F.J. Molenaar Staatsuitgeverij, ’s-Gravenhage, 1970. "De strijd in Zeeland, Mei 1940" C.D. Kamerling. Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1954. "Gedenkboek voor de Vrijwillige Landstormkorpsen Luchtwachtdienst en Luchtafweerdienst" C.A. de Bruijn en A.C. Verschoor. A. W. Sijthoff’s Uitgeversmij N.V., Leiden 1949. "Luchtwachtpost No. 90" D.J.Marijs. Uitgave: Ververs Drukkerij, Terneuzen, 1941. dnbanne.home.xs4all.nl/luchtwachters nl.tracesofwar.com oorlogsgravenstichting.nl www.bhic.nl www.erelijst.nl www.findagrave.com www.genealogieonline.nl www.jansiebelink.nl
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
zo mei 29, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Rudolf SHAMIER (44 jaar)===== Geen foto beschikbaar ===== Geboren vrijdag 16 december 1898 te Weltevreden, Batavia, Java (NOI) Zoon van Johan Pieter Rudolph SHAMIER en Adeline Betsy Celestine de PRIL Op woensdag 20 juli 1921 gehuwd te Soerabaja, Oost-Java (NOI) met Amalia Henriëtte GÜNTHARDT Uit dit huwelijk dochter Joyce Ruth geboren op zondag 27 maart 1932 te Banjoewangi, Oost-Java Rudolf was vanaf 1930 tuin employe bij onderneming Djengkol. Bij het uitbreken van de Japanse vijandelijkheden op 8 december 1941 werden de strijdkrachten volledig gemobiliseerd en kwam Rudolf als militie soldaat der infanterie K.N.I.L. onder de wapenen met als stam- boeknummer 43898. Bij de capitulatie op 8 maart 1942 van de geallieerde troepen op Java maakte het Japanse leger 88.800 krijgsgevangenen. Hiervan 66.900 KNIL-militairen en 21.900 Britten, Australiërs en Amerikanen. Van de KNIL-militairen ontsnapten er 9200 en gingen er 57.700 man in krijgsgevangenschap, waaronder 19.800 niet-europeanen.
Direct na de capitulatie werden de militairen in hun kazernes geïnterneerd. Velen wisten de weg om in de avond naar huis te ontsnappen om daarna voor het appèl weer terug te zijn. Vanuit Tokyo werd een strak- ker regime gedicteerd: voor het verlaten van het kamp riskeerde men nu de doodstraf. In mei 1942 zijn daarop in vele kazernes executies uitgevoerd. Op 9 maart 1942 werd Rudolf krijgsgevangene gemaakt en op 15 augustus 1942 werd hij, met vele andere krijgsgevangenen, overgebracht naar het kort daarvoor ingerichte Japanse No. 4 Branch Camp of Java POW Camp 475 bij Malang op Java. Onder het beheer van No. 4 Branch Camp op Java vielen 4 sub-kampen allen te Malang. Het is niet bekend in welk sub-kamp Rudolf gevangen heeft gezeten. Japanse interneringskaart van Rudolf Foto: www.gahetna.nl In februari 1943 werden de kampen in Malang gesloten en werden er circa 5000 krijgsgevangenen over- gebracht naar Thailand om daar aan de Birma spoorweg te gaan werken. De Birma spoorweg had een lengte van 415 km. Het transport erheen ging per trein: vier dagen gehurkt in goederenwagons vanaf Singapore door het hele schiereiland van Malakka. Daarna 220 km in geforceer- de dagmarsen langs een modderspoor, een stukgereden olifantenpad.
Bij de spoorweg moest gewerkt worden in de rimboe; de kampementen moesten uit bamboe en atap worden gebouwd. De geallieerden bombardeerden de Birma spoorweg en de kampementen herhaal- delijk en beseften aanvankelijk niet dat in de kampementen krijgsgevangenen opgesloten zaten. Een kamp aan de Birma spoorweg Foto: www.gastdocenten.com Het werk was zwaar: 2 tot 3 kubieke meter grond of rots moest er per man per dag verzet worden. Foto: www.thailandblog.nl Foto: tipsthailand.nl Het klimaat was moordend, de aanvoer van voedsel stagneerde herhaaldelijk en bij de medische verzorging moest men woekeren met wat men had. Verwondingen, infecties, het ontbreken van geneesmiddelen en gangreen maakten veel amputaties noodzakelijk. Het aantal krijgsgevangenen en dwangarbeiders dat om- kwam was zeer hoog.De dagelijkse begrafenis Foto: www.gastdocenten.com Het werk duurde 10 maanden en was gereed in augustus 1943. Hieraan werkten 61.000 geallieerde militairen en 190.000 romusha's (¹). Omgekomen zijn 15.000 militairen, waarvan 3.100 uit het KNIL, en tenminste 180.000 romusha's.De dagelijkse begrafenisstoet Foto: www.gastdocenten.com Op vrijdag 28 mei 1943 wordt Rudolf ernstig ziek. Zaterdag 5 juni 1943 om 15.00 uur sterft, Rudolf op 44 jarige leeftijd aan “accute enteritis” (acuut opgetreden diarree en braken). Rudolf Shamier is na de oorlog herbegraven op het Kanchanaburi War Cemetery te Thailand, in Vak 5, rij A, nummer 63. Foto: Oorlogsgravenstichting (2008) Op het Kanchanaburi War Cemetery te Thailand rusten nu totaal in 6980 oorlogsslachtoffers. Hiervan zijn er 5084 afkomstig uit de Gemenbest landen en 1896 van Nederlandse afkomst. Foto: www.cwgc.org (¹) Een romusha (romoesja) was veelal een, uit Java afkomstige, arbeider die tijdens de Tweede Wereld- oorlog onder aan slavernij grenzende omstandigheden voor de Japanse bezetter moest werken. Enkele bronnen: burmarailway.blogspot.nl oorlogsgravenstichting.nl pow.s-o-o.nl www.britain-at-war.org.uk www.cwgc.org www.gahetna.nl www.gastdocenten.com
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
zo jun 05, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Reginald Ellithorne ALLEN===== Geen foto beschikbaar ===== Pilot Officer (Pilot) Service nr. 146982 Royal Air Force Volunteer Reserve Piloot bij het 15e Squadron te RAF Mildenhall, Suffolk, Engeland Op 11 juni 1943 was de Sterling Mark III BF 571 LS-U met als piloot Reginald E. ALLen ingedeeld een bij een bombardement op het Duitse Düsseldorf. De overige bemanningsleden waren: Flight Engineer Sgt. S. WRIGHT, RAF Navigator Sgt. A.C. LAKE, RAF Bomb Aimer Sgt. H.C. RELPH, RAF Wireless op Sgt. W.S. CHAMP, RAF Air Gunner Sgt. L.W.J. DAWSON, RCAF Air Gunner Sgt. T.K. FOWLER, RAF Het toestel steeg op 11 juni 1943 ten 23.36 uur LT op van Mildenhall In totaal namen er 783 vliegtuigen deel in de aanval op Düsseldorf en wel 326 Lancasters, 202 Halifaxes, 143 Wellingtons, 99 Stirlings en 13 Mosquitos. Van deze operatie keerden 38 toestellen niet terug op hun basis, t.w.: 14 Lancasters, 12 Halifaxes, 10 Wellingtons, 2 Stirlings – waaronder de Stirling BF 571 LS-U van Reginald E. ALLEN. Het toestel werd op 12 juni 1943 geraakt door Duits luchtafweergeschut en stortte in de Noordzee circa 25 kilometer zuidwest van Den Helder. Alleen het lichaam van Reginald spoelde aan op het strand van Ameland nabij kilometerpaal 13 en werd aangetroffen op donderdag 1 juli 1943 om 07.30 uur. Reginald E. ALLEN werd op maandag 5 juli 1943 met Duitse militaire eer begraven op de Algemene begraafplaats te Nes, Ameland in Vak D, Rij 13, Graf 7 Foto: www.ameland-ww2.nl Foto: www.cwgc.org Van de overige bemanningsleden is geen laatste rustplaats bekend. Hun namen leven voort op de diverse panelen van "The Air Forces Memorial", or Runnymede Memorial, in Englefield Green, near Egham, Surrey, England. Foto: www.626-squadron.co.uk Enkele bronnen: ameland.waddengebiedindeoorlog.nl www.626-squadron.co.uk www.ameland-ww2.nl www.cwgc.org www.findagrave.com www.studiegroepluchtoorlog.nl
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
zo jun 12, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
John FÜRTH (23 jaar)===== Geen foto beschikbaar ===== Geboren woensdag 12 februari 1919 te Modjokerto, Oost Java (NOI) Militie matroos vliegtuigmaker Koninklijke Marine, stamboeknummer 34719 D John FÜRTH stond lange tijd te boek als vermist. Blijkt dus toch na de Japanse inval naar Australië te zijn geëvacueerd. Hij is, aan de gevolgen van een ongeluk, op vrijdag 19 juni 1942 overleden te Melbourne, Victoria, Australië. Op maandag 22 juni 1942 is John begraven op het Fawkner Memorial Park Cemetery, 1187 Sydney Road, Fawkner, Melbourne, Victoria 3060, Australië in Plot R.C., Compartiment S, Graf 1166 Foto: www.findagrave.com (Darren, W. 16-02-2016) Foto: www.findagrave.com (Darren, W. 16-02-2016) Op het Fawkner Memorial Park Cemetery bevinden zich 158 graven uit de Tweede Wereldoorlog. Hiervan zijn er 145 Australisch, 8 Engels, 4 Nederlands en een Duitse burger van Joodse afkomst. Foto: www.findagrave.com (Rebecca McIntosh. 25-10-2014) Foto: www.findagrave.com (ivjones. 19-04-2016) Op 9 maart 1942 had het Nederlandse gezag over Nederlands-Indië opgehouden te bestaan. De aan de wal verblijvende niet-geëvacueerde militairen van de zeemacht moesten tot nader order in hun kazernes of inrichtingen geconsigneerd blijven. Zo zou hun krijgsgevangenschap beginnen.
Er heerste grote onzekerheid. Inheemse schepelingen hadden in vele gevallen reeds gedurende voorgaande weken en dagen de gelegenheid aangegrepen om hun uniform voor een sarong en kemeja te verwisselen en naar hun kampongs of woonsteden uit te wijken of deden dat alsnog. Tevens zijn er veel leden van de Indo- Europese militie en landstormmatrozen ondergedoken en daardoor jarenlang uit de handen van de Japanners gebleven.
Eind 1945 was van 116 personeelsleden van de Koninklijke Marine het lot onbekend. Mogelijk zijn er een aantal van hen elders overleden, vermoord, gedeserteerd of overgelopen naar de Indonesische Republiek. Zij werden bij beschikking van de Minister van Marine d.d. 3 november 1947, no: 81320 met ingang van 8 maart 1942 uit de sterkte afgevoerd als "vermist".
Enkele bronnen: Niet gepubliceerde "Supplement" op de "Gedenkrol van de Koninklijke Marine 1939 - 1962" H. J. Floor †, Weesp 2004. gmct.com.au oorlogsgravenstichting.nl www.cwgc.org www.findagrave.com www.onlymelbourne.com.au
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
zo jun 19, 2016 12:00 pm |
|
|
arwanda1465
arwanda1465
Geregistreerd: za sep 18, 2010 8:40 pm Berichten: 611 Woonplaats: Ergens in Nederland
|
Re: Ter herinnering aan..
Robert George Ashley BRATHWAITE (27 jaar)===== Geen foto beschikbaar ===== Geboren op maandag 22 maart 1915 te Tokomaru Bay, East Coast, Northern Island, New Zealand Zoon van Harold Ashley en Agnes Maud BRATHWAITE Oudere broer van Peter Langley BRATHWAITE, Gunner at 2/5 Field Regiment A.I.F. Woonplaats: 32 Wattle Street, Killare, Sydney, New South Wales, Australië Beroep: Barrister, vennoot van Mr. Justice Street bij The New South Wales Bar Robert gaat in dienst bij de R.A.A.F. op maandag 6 januari 1941 te Sydney en krijgt als Sergeant servicenummer 403312. Na zij eerste opleiding in Australië gaat Robert naar Canada voor zijn vliegopleiding. Op vrijdag 13 juni sneuvelt zijn jongere broer Peter op een waarnemingspost te Syrië. Moeder Agnes doet een beroep op de instanties om haar zoon Robert naar Australië terug te krijgen. Helaas aan haar verzoek kan niet worden voldaan. Robert is inmiddels overgestoken naar Engeland en ingedeeld bij 20 OTU (Operational Training Unit) op RAF Lossiemouth (Schotland). Deze unit vliegt met Wellingtons en wordt i.v.m. een zeer grote uibreiding overgebracht naar het nabij gelegen, opnieuw opengestelde, (hulp)vliegveld RAF Elgin. Bij een van trainingsvluchten, tijdens de landing in een zware natte sneeuwbui, raakt het toestel bij een doorstart de bomen in de omgeving van landingsbaan. Het loopt gelukkig allemaal goed af. 25-26 juni 1942 De Wellington IC T2723 van 20 OTU wordt ingedeeld bij 150 Squadron t.b.v. een operatie tegen de Duitse stad Bremen. Aan deze operatie nemen 696 toestellen van Bomber Command deel waaronder 427 Wellingtons. Op 25 juni 1942 stijgt de Wellington IC T2723 op om 22.41 uur LT vanaf vliegveld RAF Lossiemouth. De bemanning bestaat uit: Sergeant N.W. Levasseur RCAF, Pilot; Sergeant R.G.A. Brathwaite, RAAF, Observer; Sergeant W.A. Carruthers, RAF, Wireless operator/Air Gunner; Sergeant R.C. Marchant, RACF, Wireless operator/Air Gunner; Sergeant G.C. Thomson, RCAF, Rear Gunner. Op vrijdag 26 juni 1942 raakt het toestel boven de Noordzee in een gevecht met de Nachtjager van Oberleutnant Egmont Prinz zur Lippe-Weißenfeld, bijnaam Egi (1918-1944). Egi is op dat moment Staffelkapitän van het 5th Staffel of Nachtjagdgeschwader 2 (NJG 2) en opereert vanaf het vliegveld De Kooij bij Den Helder. In dit luchtgevecht gaat de Wellington IC T2723 om 04.18 uur brandend neer en crashed in de Noordzee, West van Terschelling. Van de bemanning overleven Levasseur en Thomson, zij worden uiteindelijk krijgs- gevangen gemaakt. Robert BRATHWAITE, William Alan CARRUTHERS en Robert Cresswell MARCHANT vinden de dood. Het lichaam van Robert wordt nabij paal 14.8 op het strand gevonden en op zaterdag 27 juni 1942 om 18.30 uur begraven. De laatste rustplaats van Robert is graf nummer 47 op het geallieerde gedeelte van de Algemene Begraafplaats aan de Longway 23 te West Terschelling. Op 21 juli 1942 komt het bericht dat Robert wordt vermist. Moeder Agnes heeft nog de hoop dat hij ergens als krijgsgevangene wordt vastgehouden. The Age, Melbourne, Dinsdag 21 juli 1942 In maart 1943 wordt de dood van Robert bevestigd. Northern Star Lismore, NSW, vrijdag 19 maart 1943 Foto: www.cwgc.org www.nzwargraves.org.nz Enkele Bronnen: Royal Air Force Bomber Command Losses of the Second World War, Volume 3, 1942 W.R. Chorley The Alden Press, Osney Mead, Oxford, Reprinted 1997 www.awm.gov.au www.cwgc.org www.forbessociety.org.au www.longway-terschelling.nl
_________________ Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen
|
zo jun 26, 2016 10:00 pm |
|
|
Wie is er online |
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 17 gasten |
|
Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen
|
|
|