Het is nu do maart 28, 2024 2:24 pm




Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 1010 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54 ... 68  Volgende
Ter herinnering aan.. 
Auteur Bericht
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Gerrit van WIJK (32 jaar)

Afbeelding
Foto: familiearchief W.W. van Wijk

Geboren 2 augustus 1910 te Roden (DR).

Zoon van Wiebe van WIJK en Elida van WIJK

Woonplaats Westerland, Gemeente Wieringen (NH) aan de Poelweg


Gerrit kwam vanuit Roden naar Wieringen om in de Wieringermeer te gaan
werken.


Op 15 mei 1936 trouwde hij met Evelina Spiegelaar uit Barsingerhorn (NH).

Afbeelding
Schager Courant, 6 juni 1936


Uit dit huwelijk werd op 25 april 1937 werd hun zoon Willem Wiebe (Willie)
geboren.

Afbeelding
Wieringer Courant, 1 mei 1937


Zowel Gerrit als Evelina zaten in het verzet, omdat beide geen onrecht konden
verdragen. Vooral Gerrit reageerde fel op onrecht, wilskrachtig en recht door zee
als hij was. Bij hen thuis werden bijeenkomsten gehouden van de verzetsgroep
waartoe zij behoorden. Zoon Willie weet zich nog te herinneren dat er telkens
nieuwe "ooms en tantes" kwamen logeren, mensen die tijdelijk bij hen thuis
verborgen werden.

Door verraad is Gerrit van Wijk in handen gevallen van de Duitsers.
Op 7 juli 1942 werd hij overgebracht naar Amsterdam, later naar het kamp
Amersfoort. Tenslotte is Gerrit op transport gegaan naar concentratiekamp
Neuengamme, waar hij op 24 mei 1943 is overleden.

Gerrit van Wijk is 32 jaar geworden.


Afbeelding
Dagblad Noord-Holland, Schager editie, 5 juni 1943


Het is onbekend waar Gerrit zijn laatste rustplaats heeft gevonden.
Zijn naam staat vermeldt in Gedenkboek 34 van de Oorlogsgravenstichting.


Monument te Westerland, Gemeente Hollands Kroon (NH)

Op de Westpunt van het voormalig eiland Wieringen, aan de verkeersweg
N 99, op Wieringen beter bekend als de Betonweg, waar men uitzicht heeft
op de Waddenzee, werd op zaterdag 3 mei 1947 een monument onthuld
voor de 27 Wieringer oorlogsslachtoffers, waaronder Gerrit van Wijk.


Afbeelding
Foto: H. Wientjes (29 april 2014)


Het monument, ontworpen door de heer Zanstra, is een natuurstenen obelisk, geplaatst op een voetstuk.
Hierop zijn zwart granieten gedenkplaten aangebracht. De obelisk wordt omgeven door een uit bakstenen
opgetrokken cirkel.


Afbeelding
Foto: www.dichtbij.nl


Bronnen o.a.

"Opdat wij niet vergeten"
Albert van Dorssen,
Gemeente Wieringen, april 2001
kranten.archiefalkmaar.nl
www.4en5mei.nl
www.delpher.nl
www.regionaalarchiefalkmaar.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo mei 24, 2015 8:34 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Mathijs Jan Antoon (Tjeu) RUTTEN (24 jaar)

Afbeelding
Foto: Onze gevallenen

Geboren 9 augustus 1920 te Heel en Panheel (LB)

Zoon van Lambert Jan RUTTEN en Maria Theodora JORISSEN

Landbouwer, lid verzet, behoorde tot de LO-Heel

Ongehuwd

Woonplaats Heel


Mathijs werd gearresteerd op 16 september 1943 toen bij huiszoeking
een dagboek van een onderduiker werd gevonden. Via Amersfoort op
5 juni 1944 naar Vught gebracht. Gevangenenummer 10925, blok 14.
Vandaar op 6 september 1944 met een groot transport overgebracht
naar concentratiekamp Sachsenhausen. Bij Heinkel en Klinker gewerkt.

Uiteindelijk op 31 mei 1945 overleden in het concentratiekamp te
Bergen Belsen, Duitsland.

Van Mathijs is geen grafligging bekend.
Zijn naam staat vermeldt in Gedenkboek 1 van de Oorlogsgravenstichting

Oorlogsmonument te Heel, Panheel en Pol, Catualiumplein Heel (LB)

Ter herinnering aan de inwoners van Heel, Panheel en Pol, die door
oorlogsgeweld zijn overleden tijdens de 2e Wereldoorlog 1940-1945

Onder de tekst de namen van de 18 omgekomen slachtoffers, waaronder
Mathijs (Tjeu) Rutten

Afbeelding
nl.tracesofwar.com = Foto = Mia van den Berg

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo mei 31, 2015 8:19 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Jacob (Jaap) VERMEIJDEN (23 jaar)

Afbeelding
Foto: Soerabaiasch Handelsblad

Geboren 8 april 1918 te Soerabaja (NOI)

Jaap genoot in Nederland de opleiding tot officier der koopvaardij.
Na het behalen van zijn diploma trad hij als 4e stuurman in dienst
van de KPM.
Op 12 october 1939 kwam per ms. Dempo terug in Indië.
Als 3e stuurman ging hij in november 1940 over naar de Marine
Luchtvaart Dienst om als adspirant officier vlieger te worden opgeleid
te Morokrembangan


Afbeelding
Soerabaiasch Handelsblad, woensdag 7 augustus 1940

Adspirant officier vlieger Koninklijke Marine, stamboeknr 21089

Op 8 augustus 1941 verongelukte op het MVK Morokrembangan een Ryan
lesvliegtuig. Adspirant officier vlieger Jaap Vermeijden komt hierbij om het
leven.

Afbeelding
De Indische Courant, zaterdag 2 augustus 1941

Afbeelding
Afbeelding

Afbeelding
Afbeelding
Soerabaiasch Handelsblad, dinsdag 5 augustus 1941


Afbeelding
Bataviaasch Nieuwsblad, woensdag 8 october 1941


Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting (2005)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo aug 02, 2015 11:18 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Franciscus van OVERMEIRE (44 jaar)


Geboren 4 december 1897 te Mijdrecht (UT)

Zoon van Cornelis van OVERMEIRE en Sietske Jacoba VERMEULEN

Olieman der Koopvaardij aan boord van het ss. Mendanau


Het ss. Mendanau

Afbeelding
Foto: uboat.net


Het ss. Mendanau (1922) van de Stoomvaart Maatschappij Nederland, was van oorsprong het
op 10 mei 1940 te Soerabaja (NOI) in beslag genomen Duitse ss. Cassel van de HAPAG Lloyd.

Het schip, onder bevel van kapitein S.A. Jonker, met 85 bemanningsleden was geladen met
oorlogsmaterieel (locomotieven, vrachtwagens, vliegtuigen en kolen). Op 1 juli 1942 vertrok
het schip vanuit New York, zonder escorte, om via Zuid Afrika naar Alexandrië in Egypte te
varen.

Op de Atlantische Oceaan, 400 mijl zuidwest van Freetown in Liberia, werd de Mendanau op
9 augustus 1942 ten 21:13 uur getroffen door twee torpedo's van de U-752 onder bevel van
Korvettenkapitän Karl-Ernst Schroeter. Beide torpedo's troffen bijna gelijktijdig het schip over
bakboordzijde ter hoogte van de machinekamer en het ketelruim. De bemaningsleden die zich
in deze ruimten bevonden, waaronder Franciscus van OVERMEIRE, vonden door deze inslagen
de dood.

Het schip maakte onmiddellijk zware slagzij en zonk binnen 3 minuten waardoor het niet meer
mogelijk was om alle reddingsloepen te strijken. Tijdens het zinken bleef een motorboot drijven,
hierin klommen 16 Europeanen terwijl 35 Laskaren (Aziatische zeelieden) zich drijvende konden
houden op vlotten en wrakhout.

Uit de motorboot worden 3 bemanningsleden aan boord van de U-752 genomen. Het waren:
het Hoofd Machinekamer, SPANJAARD uit Amsterdam, radio operator, OSTENMOROFF, uit
St. Petersburg en de kanonnier FRIELING uit Emmen. Zij bleven na ondervraging aan boord
en vervolgens op 4 september 1942 in La Pallice (Frankrijk) aan land worden gebracht, waar
zij als krijgsgevangene naar het Milag-Nord kamp bij Bremen (Duitsland) werden overgebracht.

De motorboot komt op 15 augustus 1942 aan land bij Robertsport in Liberia. Hoewel de vlotten
met daarop de Laskaren nog enkele malen zijn gezien door de bemanningsleden in de motorboot,
is er uiteindelijk geen spoor meer van hen teruggevonden.

In totaal komen 69 opvarenden van het ss. Mendanau om het leven. Zij vonden een zeemansgraf

Afbeelding
Foto: www.visasierraleone.com (22-08-2013)

De naam van Franciscus van OVERMEIRE staat vermeld in Gedenkboek nummer 39 van de
Oorlogsgravenstichtng

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo aug 09, 2015 9:18 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
René Antoon Joseph van DUN (29 jaar)


Geboren 16 februari 1914 te Beek (LB)

Zoon van Antonius van DUN en Josephina GIJSEL

Gehuwd met Christina Elsa de CALUWE

Woonplaats Vlissingen, Primulalaan

René trad als lichtmatroos in dienst bij de Koninklijke Marine in juni 1931 met
stamboeknummer 12149.
Vetrok in mei 1935 per ms. Marnix van St. Aldegonde naar Nederlands Indië
en keerde in juli 1939 als matroos der 1e klasse terug in Nederland aan boord
van het ms. Slamat.

Na de capitulatie en demobilisatie der Nederlandse strijdkrachten in 1940 was
René werkzaam als ambtenaar bij de Crisis Controle Dienst.

Op 15 augustus 1943 vertrokken 91 B-17 Flying Fortress vanuit Engeland om
het vliegveld nabij Vlissingen te bombarderen. Het vliegveld was aangemerkt
als "secondary target". De aanval duurde van 19:26 tot 19:35 uur. Vele van
de afgeworpen bommen vielen niet op het doel, maar in de omgeving daarvan.
René werd zwaar gewond toen een bom enkele huizen verder in de Primulalaan
explodeerde. Hij overleed de volgende dag aan zijn verwondingen.


Afbeelding
Leidsch Dagblad, maandag 16 augustus 1943


De enige overlevende ...

Op zondag 15 augustus 1943 was Louis Muller (15 jaar) samen met zijn toen
14-jarige vriendje Chris de Vries aan het zwemmen in het Kanaal door Walcheren
toen plotseling het luchtalarm afging. De twee jongens haastten zich naar een
nabijgelegen schuilkelder, bij de dijk langs het Jaagpad/Nieuwe Vlissingseweg.
Nog zestien anderen hadden daar hun toevlucht gezocht.
Geallieerde Amerikaanse B-17 bommenwerpers dropten hun bommen en de
schuilkelder kreeg een voltreffer. Allen vonden de dood, op één na: Louis Muller.
Hij vertelde daarover: “Later, in het ziekenhuis, zag ik mijn vriend Chris.
Rond zijn nek hing een identiteitskaartje met zijn naam er op.”

Suizen
Muller vergat deze traumatische ervaring nooit. Het drama bepaalde zijn verdere
leven tot aan zijn dood. “Ik herinner mij het suizen van de scherven, hulpgeroep
en daarna de stilte. De geur, een mengsel van kruitdampen, stof, van alles, vergeet
ik nooit meer”, schreef hij op voor het nageslacht. Louis raakte enigszins verbitterd.
Het bombardement was gericht op het Vliegveld Souburg en bleek achteraf overbodig
en onnodig.
Het vliegveld was al buiten gebruik gesteld ……

Bron: www.de-faam.nl (6 mei 2015)


Afbeelding
Dagblad van Noord-Brabant, woensdag 18 augustus 1943


René heeft zijn laatste rustplaats gevonden op de Noorderbegraafplaats aan de
President Rooseveltlaan 766 te Vlissingen, in veld 4, grafnummer 389

Afbeelding
Foto: www.online-begraafplaatsen.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo aug 16, 2015 4:30 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Johan BLOEMINK (35 jaar)


Geboren 23 juni 1908 te Noord Deurningen, gemeente Denekamp (OV)

Zoon van Johannes Wouter Antonie BLOEMINK en Hendrika Alberta SCHREURS

Sergeant der Infanterie KNIL

Ambon

Voor de verdediging van Ambon tegen een eventuele Japanse aanval waren
Australische troepen aangevoerd vanuit Australië, de zogenaamde Gull Force,
1131 man o.a. van het 2/21ste Bataljon. Bij de Japanse aanval op Ambon
(eind januari 1942) zaten 292 Australiërs bij het vliegveld Laha, de overigen,
839 man, zaten in de omgeving van Ambon-stad. Verder waren er ongeveer
240 Nederlandse manschappen van KM en KNIL.

De overmacht van de Japanners was zo groot, dat de overgave binnen enige
dagen plaats vond. De geallieerde krijgsgevangenen in de omgeving van Ambon-
stad werden ondergebracht in het Tantoei-kamp. Dit kamp lag ten noorden van de
stad Ambon, aan de kust, gelegen op het terrein van een voormalige klapper­­olie-
fabriek. Het kamp was ondergebracht in nieuwe houten barakken, omgeven door
prikkeldraad.

Johan BLOEMINK was een van de gevangenen, die na een verblijf van circa acht
maanden in het Tantoei-kamp op transport ging naar het eiland Hainan


Met het ss. Taiko Maru (ook wel aangeduid als Teiko Maru, 2.984 ton, 1937) vertrok
op 25 october 1942 met 530 krijgs­gevangenen (263 Austaliërs en 267 Nederlanders)
uit Ambon. In de ruimen was het zeer heet, met name in ruim 1, waar de dysenterie-
patiënten lagen. Het eten was de eerste dagen goed, maar later was er onvoldoende
voedsel. In de Zuid-Chinese Zee werd nog kennis gemaakt met de staart van een tyfoon.

Op 5 november 1942 kwam het schip aan in Yulin in de Bakli-baai op de zuid-west kust
van Hainan, een klein eiland voor de Chinese kust; hier werden de krijgsgevangenen
over­gebracht naar het kamp Haischau (Hashio-kamp): zij moesten werken in de haven
Hukurei, aan wegen en vliegvelden, in steenfabriek en ijzermijnen.

Op 23 augustus 1943 is Johan BLOEMINK in het kamp Haischau op 35 jarige leeftijd
overleden.

Johan is herbegraven op het op het San Wan War Cemetery te Hong Kong, China in
Vak 10, Rij C, Graf 7

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting (2008)

Afbeelding
Foto: freepages.military.rootsweb.ancestry.com

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo aug 23, 2015 9:58 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Stephan HENDRIKS genaamd JANSEN (34 jaar)

Afbeelding

Geboren 25 november 1906 te Velp, gemeente Rheden (GL)

Zoon van Arend HENDRIKS genaamd JANSEN en Hendrika Hermina KOLDEWIJ

Stephan neemt dienst bij de Koninklijke Marine. Hij volgt de opleiding tot adelborst
en wordt op 1 april 1928 benoemd tot Luitenant ter zee der 3e klasse der Koninklijke
Marine Reserve (KMR).

Afbeelding
Vlissingse Courant, 30 maart 1928

Per 24 augustus 1932 wordt Stephan bevordert tot luitenant ter zee der 2e klasse
KMR en met ingang van 5 september geplaatst bij de Marine kazerne te Amsterdam.

Afbeelding
Heldersche Courant, 30 augustus 1932

Naast zijn marine loopbaan is hij ook een groot zweefvlieger. Hij haalt diverse keren
de landelijk- en regionale pers met zijn zweefvliegerij

Afbeelding
Rotterdamsch Nieuwsblad, 11 september 1936

Afbeelding
Vlissingse Courant, 5 juli 1937

Stephan is een van de zeeofficieren behorende tot de Koninklijke Marine Reserve,
die voor onbepaalde tijd in werkelijke dienst zijn. Hierdoor is het voor hem mogelijk
om, aan boord van het artillerie-instructieschip Hr.Ms. Gelderland, een zeereis van
circa 5 maanden naar de Nederlandse Antillen te mee te maken.

Afbeelding
Heldersche Courant, 8 october 1938

Hr.Ms. Gelderland vertrekt op 17 october 1938 uit Den Helder naar Curaçao en
keert op 8 maart 1939 weer terug in Nederland.

Op 28 april 1939 treedt Stephan te Arnhem in het huwelijk met Cornelia Elizabeth
(Corrie) van der LEE

Na zijn vaarperiode op Hr.Ms. Gelderland gaat hij naar de Marine kazerne Amsterdam
om uiteindelijk Kustwachtofficier te worden van de Marine kustwachtafdeling VI.
Deze afdeling omvat de posten Noordwijkerhout, Noordwijk, Katwijk, Wassenaar,
Scheveningen, Loosduinen, Ter Heijde, Hoek van Holland en de telefoonpost te
's-Gravenhage.

Stephan organiseert, ter ontspanning van het personeel van de kustwachtposten,
een feest.

Afbeelding
Heldersche Courant 22 maart 1940

Tijdens de meidagen van 1940 wordt het personeel van de kustwachtposten ingezet
voor het bewaken van diverse objecten.

Of Stephan direct na de capitulatie is overgestoken naar Engeland en op welke wijze
is helaas niet meer te achterhalen. Hij komt uiteindelijk in Engeland aan en wordt
gezien zijn luchtvaartervaring ingedeeld bij het 320 (Dutch) Squadron der Koninklijke
Marine

Het squadron vliegt gedurende deze periode o.a. met Lockheed Hudsons

Een van de Hudsons van het squadron
Afbeelding
Foto = wwwopac

Stephan Hendriks Jansen is eind augustus 1941 commandant/waarnemer van de
Lockheed Hudson Mk. II T 9380 “H” met de naam “Waalhaven”.
Het toestel is sinds december 1940 toegevoegd aan de A-Flight van het squadron
en heeft 8 april 1941 zijn eerste oorlogsvlucht gemaakt van RAF Station Leuchars.

De overige bemanningsleden van de “Waalhaven” eind augustus 1941 waren:

Sergeant vlieger J.F.L. Bielfeldt (30 jaar) 1e vlieger;
Korporaal vlieger H.J. Moll (24 jaar) 2e vlieger;
Matroos 1e klasse A. Recourt (27 jaar) telegrafist;
Matroos 3e klasse R. Schmidt (21 jaar) mitrailleurschutter.

Afbeelding
Lockheed Hudson T 9380 "Waalhaven"
Foto = wwwopac


De fatale 30ste augustus 1941

Zaterdag 30 augustus 1941 kreeg voor het 320 Squadron vanwege de uitreiking van
Koninklijke onderscheidingen, onder meer aan de commandant, een feestelijk tintje.

Vier Hudson bemanningen waren niet in de gelegenheid deze ceremonie bij te wonen.
Onder bevel van officier vlieger H. Schaper waren zij ten 11 uur 35 opgestegen van
RAF Leuchars voor het uitvoeren van een sweep langs de Noorse kust. Aanleiding tot
deze actie was een serie ontvangen meldingen omtrent de aanwezigheid van een
vijandelijk konvooi, bestaande uit drie vrachtvaarders van circa 1000 ton en twee
schepen van 700 ton, die in oostelijke richting langs de Zuidnoorse kust voeren.

De vier Hudsons, t.w. de T 9380 “Waalhaven”, V 9063 “Islawreker, V 9065 “Moesi”
en de T 9339 “Asahan”, voerden de eerste geheel door 320 Squadron zelfstandig
uitgevoerde gewapende verkenning naar dit konvooi uit. In koers oost leverde de
zoektocht echter geen resultaat op. Wel werd tijdens deze sortie onder Kristiansand
een 3000 tons koopvaardijschip ontdekt dat voor anker lag. Op een vlieghoogte van
50 voet werd direct de aanval ingezet. Op één na vielen alle bommen vlak voor de
boeg van het schip in het water. Alleen één bom, afgeworpen door de “Islawreker”,
trof het achterschip en veroorzaakte daar een brand.

De Hudsons ondervonden tijdens deze aanval geen afweervuur. Na afloop van de
bommenrun werd het verband verbroken en werd de terugvlucht aanvaard. Helaas
kreeg de sweep voor drie van de deelnemende Hudsons een onverwachte wending,
doordat plotseling Duitse jachtvliegtuigen als het ware uit het niets opdoemden en de
Hudsons onder vuur namen. Alleen de “Asahan” onder bevel van vluchtcommandant
Schaper wist heelhuids naar Leuchars terug te keren. De “Islawreker” wist een nood-
landing op zee te maken. Van de vijf bemanningsleden werden er uiteindelijk twee
door een Duits zeereddingvliegtuig uit zee opgepikt en daarna als krijgsgevangenen
naar Duitsland afgevoerd.

In totaal kwamen bij deze actie 12 marinemannen, waaronder Stephan Hendriks
genaamd Jansen, om het leven. Zij vonden allen een zeemansgraf ……

Afbeelding
Foto: blog.hihostels.com


Vliegclub Teuge

Afbeelding
Foto: www.online-begraafplaatsen.nl

Op zaterdag 5 juni 1948 is in het clubhuis van de Vliegclub Teuge een herdenkings-
raam geplaatst voor de in de oorlog gevallen leden, Stephan was een van die leden.

Afbeelding
Foto: Bulletin Air War


Bronnen o.a.:

"Naamboek Koninklijke Marine 1940".

"Op den Uitkijk", Orgaan der Marine Kustwacht, nr. 6. Begin april 1940.

"Vleugels van de Vloot"
L. Honselaar, Uitgevers Wyt, Rotterdam 1950.

"De Koninklijke Marine in de Tweede Wereldoorlog", Deel 1.
Dr.Ph.M. Bosscher, Uitgeverij T. Wever B.V., Franeker 1984.

"De Operaties van 320 Squadron"
Nico Geldhof, Uitgeverij Geromy B.V., Maarssen 2006.

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo aug 30, 2015 10:10 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Hendrik HARTMAN (41 jaar)

Geboren 9 october 1906 te Avereest (OV)

Zoon van Hilbertus HARTMAN en Roelofje MUNSTER en

Lina BOOIJ (36 jaar)

geboren 11 april 1908 te Hasselt (OV)

Dochter van Jan BOOIJ en Jantina Ebellina WEVER


en hun kinderen

Jan (9 jaar) geboren 6 april 1935 te Rotterdam

Remiela (Remmi) (7 jaar) geboren 14 januari 1937 te Amsterdam

Hendrika (Riki) (4 jaar) geboren 23 augustus 1940 te Utrecht


Hendrik en Lina zijn gehuwd te Amsterdam op 21 augustus 1930

Afbeelding
Het Volk, zaterdag 23 augustus 1930


Uit dit huwelijk zijn naast Jan, Remmi en Riki, ook geboren:

Hilbertus (Bertus) in 1931,
Jantina Ebellina (Tinie) in 1932 en
Roelofje (Roelie) in 1933.

De familie had als woonplaats Amsterdam.

Vader Hendrik was schipper

Op 6 september 1944 waren Hendrik, Lina en de kinderen Jan, Remmi en Riki
aan boord van de TJOBA toen het schip op het IJsselmeer nabij Lemmer door
geallieerden vliegtuigen onder vuur werd genomen. Door deze aanval kwamen
zij om het leven.

Afbeelding
Provinciale Overijsselsche en Zwolsche Courant, 8 september 1944


Op 11 september 1944 werden vader en moeder met hunne drie kinderen begraven op de
algemene begraafplaats Bergklooster te Zwolle in een dubbelgraf vak 4, rij A, nr. 52/53.

Afbeelding
www.weblog-staphorst.nl (Foto: Harry Dunnink)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo sep 06, 2015 4:45 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Louis BUVELOT (44 jaar)

Afbeelding
Foto: Spoor- en Tramwegen 1946

Geboren 13 juni 1900 te Arnhem (GL)

Zoon van Adrianus Cornelis BUVELOT en Johanna Elisabeth BOCKKOM


Gehuwd in februari 1924 met Sophia Mattijsje van HAAREN

Ondermachinist bij de Nederlandse Spoorwegen

Woonplaats Nijmegen, Riekstraat


Op 13 september 1944 werd een trein met Duitse gewonden nabij Etten-Leur
(NB), door geallieerde vliegtuigen beschoten. De gewonden, velen naakt met
alleen noodverbanden, ondergingen nogmaals een afstraffing. Locomotief en
wagons raakten in brand, munitie ontplofte en vele gewonden verbrandden
levend. Twee uur later werd dezelfde trein nogmaals aangevallen.
Bij deze aanval werd ook de Nederlandse machinist Louis BUVELOT getroffen.
Louis zou later die dag overlijden aan zijn verwondingen .....

Afbeelding
Foto: www.regionaalarchiefwestbrabant.nl


Afbeelding
De Gelderlander, vrijdag 3 november 1944


Louis heeft zijn laatste rustplaats gevonden op de begraafplaats Rustoord
te Nijmegen

AfbeeldingAfbeelding
Foto's: www.oorlogsdodennijmegen.nl


Op de plaquette "Ter gedachtenis aan hen die vielen 1940 - 1945" in de stationshal
van Nijmegen staat de naam van Louis vermeld

Afbeelding

Afbeelding
Foto's: aanhendievielen.wordpress.com (2007)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo sep 13, 2015 12:00 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Petrus Antonius POELSMA (32 jaar)

Geboren 27 maart 1912 te Goutum, gemeente Leeuwarderadeel (FR)

Zoon van Dominicus POELSMA en Katrina POSTHUMUS

Afbeelding
Leeuwarder Courant, maandag 1 april 1912

Petrus heeft als beroep instrument slijper.
Op 3 juli 1937 trouwde Petrus te Leeuwarden met Theodora (Dora) BOUWHUIS

Afbeelding
Leeuwarder Courant, donderdag 17 juni 1937


Eind juli begin augustus 1937 vertrekt het jonge echtpaar naar Nijmegen.


Afbeelding
De Gelderlander, maandag 16 augustus 1937


Te Nijmegen wonen zij op verschillende adressen en er worden vijf kinderen
geboren t.w.: Willy, Tiny, Donny, Tim en Peter


Afbeelding
De Gelderlander, zaterdag 6 januari 1940


Tijdens de winterperiode heeft Petrus drukke werkzaamheden aan het slijpen van
schaatsen maar ook andere instrumenten die geslepen moeten worden gaan door
zijn handen. De opening van de nieuw overdekte veemarkt-hallen te Nijmegen, op
14 september 1939, heeft ook weer een toename aan werkzaamheden tot gevolg.
Het gezin verhuisd naar een groter pand om daar het slijpwerk uit te kunnen voeren


Afbeelding
De Gelderlander, zaterdag 29 juni 1940


Ook het pand aan de Lange Hezelstraat is al gauw te klein om goed werk te kunnen
leveren. Een nieuwe locatie heeft men gevonden in de nabij gelegen Nieuwe Markt-
straat. De aanvraag tot vestiging aldaar laat, gezien de Hinderwet procedure, lang
op zich wachten.


Afbeelding
Nijmeegsche Courant, vrijdag 5 mei 1944


Op woensdag 20 september 1944, Operatie Market Garden is nog in volle gang, werd
Petrus door schotwonden in borst, nek en boven het linkeroog gedood op de Kronen-
burgersingel. Hij zou getracht hebben met een Rotterdammer de in brand gezette
woningen bij de Nieuwe Markt en de Kronenburgersingel te blussen, waarbij hij werd
neergeschoten om ca. 18.30 uur, vermoedelijk door een Duitse militair. Petrus was
vrijwel op slag dood.

Onderstaande foto: Op 20 september waren de laatste straatgevechten om de
bevrijding van Nijmegen. Drie Britse M4 Shermantanks op de Kronenburgersingel
hoek Nieuwe Markt (rechts, niet zichtbaar op foto) en de Lange Hezelstraat.
De oranje pijl geeft de woning van de familie Poelsma aan.
Afbeelding
Foto: www.oorlogsdodennijmegen.nl


Afbeelding
De Gelderlander, maandag 25 september 1944


Afbeelding
De Gelderlander, zaterdag 23 september 1944


Afbeelding
Foto: www.spanvis.nl

Bijna twee maanden na het fatale incident is Petrus op 15 november 1944 begraven
op de begraafplaats aan de Graafseweg.

Op zijn grafsteen staat: ,,Hij offerde zijn jonge leven op voor gezin en medemens''

Afbeelding
Foto: www.oorlogsdodennijmegen.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo sep 20, 2015 9:35 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Aleksander LICZNER (30 jaar)

Afbeelding
Foto: www.specialforcesroh.com


Geboren 22 juli 1914, te Nagorzanka, Buczacz, Tarnopol, Polen (thans Western Ukraine)


Armynumber 23791

Rang: Strzelec (Geweerschutter)

7th Company, 3rd Polish Parachute Battalion, 1st Polish Independent Parachute Brigade

Overleden 27 september 1944 in hospitaal te Arnhem aan zijn opgelopen verwondingen.

Begraven op het Arnhem Oosterbeek War Cemetery aan de van Limburg Stirumweg 38
te Oosterbeek, in Plot XVIII, Row C, Grave 1.

Afbeelding
Foto: www.virtualtourist.com

Afbeelding
Foto: cycle-geography.blogspot.nl

Afbeelding
Foto: www.arnhemoosterbeekwarcemetery.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo sep 27, 2015 2:20 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Jacob (Jaap) SAJET (25 jaar)

Afbeelding
Foto: db.yadvashem.org


Geboren op 5 december 1916 te Amsterdam

Afbeelding
Het Volk, woensdag 6 december 1916

Zoon van Benedictus Herschel (Bert) SAJET en Chaja (Catrien) RAISMANN

Uit het huwelijk van Bert en Catrien werden drie zonen, Herman, Jacob en Daniel,
geboren. Moeder Catrien komt op 45 jarige leeftijd te overlijden op 16 juni 1935.

Jaap was contrabassist en studeerde uitgeverij en woonde bij zijn vader in de
Teniersstraat te Amsterdam

Afbeelding
Foto: www.communityjoodsmonument.nl
Deze foto is gemaakt op het dak van de bioscoop "Cineac" in de Reguliers Breestraat
te Amsterdam


Op donderdag 1 mei 1941 trouwde Jaap met Jetty Emilie UIJEKRUIJER te Amsterdam

Afbeelding
Foto: db.yadvashem.org

Uit dit huwelijk werd op dinsdag 11 november 1941 zoon Daniel (Daan) geboren.

Jaap was toen al met zijn broer Herman en zijn vader naar Engeland overgestoken.
Broer Daniel was al eerder naar Engeland overgestoken


Arts als kompas

Op 18 juni 1941 vertrokken de joodse arts Ben Sajet, zijn zoons Herman en Jaap,
machinist Kees de Graaf, verzetsman majoor Willem den Boer en Louis Gerards
vanaf de Hondsbossche Zeewering nabij Petten (NH) naar Engeland.
In een slechts 4,5 meter lang bootje en met hulp van dijkbaas Jan Cornelis Bellis.
De andere helper Herman Corbière stapte uiteindelijk ook aan boord (“ik kan niet
meer terug”, hoewel dat niet afgesproken was). Ze roeiden, zetten de motor aan,
maar hadden geen verstand van navigeren. Toen strekte Dr. Ben Sajet zijn arm
uit naar de Poolster, die toevallig goed zichtbaar was, en loodrecht op de richting
van zijn arm sturend voeren ze van oost naar west. Uiteindelijk kwamen ze aan in
Engeland.

Afbeelding

Ben Sajet was geboren op 17 maart 1887 in de Amsterdamse jodenhoek, volgde
een opleiding tot arts, werkte als sociaal medicus, als geneesheer-directeur van
sanatorium Zonnestraal, als huisarts, als raadslid van de S.D.A.P. Ben Sajet was
dus al 54 jaar oud (of jong) in juni 1941, veel ouder dan de andere Engelandvaar-
ders. Hoe verging het Sajet en zijn kompanen na hun geslaagde Engelandvaart?
Nadat ze na hun angstige avontuur op zee in het Engelse Lowestoft aankwamen
werden ze, met excuses, door de politie opgesloten.

Zij hebben ons vriendelijk behandeld, maar natuurlijk gingen er ook spionnen over, dus
men moest wel voorzichtig zijn. De daaropvolgende dag werden we als arrestanten met
de trein naar Londen overgebracht. Daar kwamen we in een groot huis dat heel mooi
gelegen was, met een grote tuin en een vijver erbij. Maar goed, daar zaten degenen
geïnterneerd die op een dergelijke manier als wij naar Engeland waren gekomen.
We hebben het daar verschrikkelijk goed gehad, we konden zelfs zwemmen, maar toch
waren we vanzelfsprekend geïnterneerden (...)

De mannen werden ondervraagd over wat er in Nederland gebeurde. Na een paar weken
werden ze vrijgelaten. De zoons Sajet, Herman en Jaap, en ook de anderen gingen in
militaire dienst. Jaap trad in deinst bij de Koninklijke Marine. Ben Sajet werd enige tijd
scheepsarts, verbleef in de Verenigde Staten en op Jamaica en kwam in 1943 weer terug
in Engeland, waar hij in (Nederlandse) regeringscommissies zat: over de gezondheidszorg
na de oorlog, over de repatriëring van Nederlanders van over de hele wereld naar Nederland.

www.zijpermuseum.nl (Engelandvaarders vanaf de Zijper kust)


Jaap neemt dienst bij de Koninklijke Marine als schrijver der 2e klasse zeemilicien,
met als stamboeknummer 90195 Z.

Op 4 oktober 1942 raakte de bij de onderzeedienst geplaatste schrijver Jaap SAJET
tijdens een dienstreis per auto nabij Wolverhampton ernstig gewond. Hij overleed
aan zijn verwondingen in het hospitaal te Shrewsburry en werd begraven op het
plaatselijke Joodse kerkhof.


Afbeelding
Foto: db.yadvashem.org


Hoe verging het moeder Jetty en zoon Daniel

Afbeelding
Foto: www.communityjoodsmonument.nl
Jetty en Daniel in betere dagen op het onderduikadres
bij Dorethea Venema in juni 1943


Medio 1943 moesten zij hun woning verlaten vanwege een Duits hoofdkwartier dat in de
buurt aanwezig was. Zij vonden onderdak bij de tweede vrouw van Ben Sajet, Dorothea
Venema, zij was ook arts. Dorethea had nog meer Joodse medeburgers in haar woning
ondergebracht. Door verraad werden de aanwezige bewoners van het huis gearresteerd.
Jetty en Daniel waren op dat moment afwezig en konden op een ander adres onderduiken.

Ook de bewoners van dat adres, waaronder Jetty en Daniel, werden later door verraad
gearresteerd.
Jetty werd opgesloten in de Hollandsche Schouwburg aan de Plantage Middenlaan te
Amsterdam. Daniel werd in de kindercreche tegenover de schouwburg ondergebracht.
Op 13 augustus 1943 heeft Rietje Garrelfs-Kluver samen met Emmy Uijekruijer, met
toestemming van Jetty, Daniel uit de creche van de Hollandse Schouwburg gehaald.
Daniel overleefde door deze redding de oorlog.

Jetty zelf is later op transport gesteld naar Westerbork en is op 3 september 1943 in
Auschwitz vermoord....

Van Jetty is geen laatste rustplaats bekend. Haar naam staat vermeldt in Gedenkboek
nummer 43 van de Oorlogsgravenstichting


De stoffelijke resten van Jaap werden na de oorlog bijgezet op de begraafplaats
Zorgvlied te Amstelveen, in Vak D, Rij II, Graf 116.

Afbeelding
Foto: Begraafplaats Zorgvlied te Amstelveen (09-07-2013)


Erepaneel

Op 10 mei 1944 onthulde koningin Wilhelmina in Oranjehaven, het tehuis
in Londen voor Nederlandse Engelandvaarders, een eenvoudig houten
gedenkbord 'ter herinnering aan de Engelandvaarders die hun leven lieten
voor Koningin en Vaderland'.
Na de oorlog kwam het wandbord naar Nederland en werd het door de
vorstin overgedragen aan de Oorlogsgravenstichting. In de jaren na de
bevrijding waren meer namen van omgekomen Engelandvaarders bekend
geworden en werden twee panelen aan het oorspronkelijke wandbord
toegevoegd.

Dit drieluik kreeg een plaats in de kapel op de Erebegraafplaats Loenen, die
op 18 oktober 1949 door prinses Wilhelmina werd geopend. Inmiddels is het
drieluik uitgegroeid tot een vijfluik. Het bevat 316 namen van omgekomen
Engelandvaarders. Van hen stierven er 201 tijdens de tocht naar Engeland
('op weg naar de vrijheid'); de overige 115 zijn na aankomst ('te bestemder
plaatse') in dienst van de strijdkrachten gesneuveld.

Afbeelding
Foto: Fokko Muller

De naam van Jaap SAJET komt voor op het linker gedeelte van het vijfluik
boven de naam van zijn jongere broer Daniel, die op 17 juni 1941 te Londen
om het leven kwam.

Afbeelding
Foto: André Reijniers (05-10-2014)

Afbeelding
Foto: André Reijniers (05-10-2014)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo okt 04, 2015 9:55 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Leendert van der MEER (54 jaar)
Afbeelding
Foto: www.hetgrotegebod.nl

Geboren op 16 februari 1890 te Dordrecht (ZH)

Zoon van Leendert van der MEER en Maartje KAMP

Woonplaats Oostvoorne (ZH).

Evangelist

Gehuwd, 3 kinderen

Leendert was lid van het verzet, behoorde tot de LO-Oostvoorne

Evangelist Leendert van der Meer heeft in de oorlog onder meer onderdak
geboden aan personeel dat zich vanwege de spoor- en tramstaking moest
verschuilen. Hij adviseerde bekenden om hun radio niet in te leveren.
Desgewenst wilde hij de toestellen voor hen verbergen. Van der Meer was
in het bezit van verscheidene radiotoestellen, verspreide berichten en illegale
blaadjes.

Door het uitnodigen van vrienden en kennissen om om 20.00 uur naar de
BBC te komen luisteren is hij waarschijnlijk verdacht geworden.
Op 9 oktober 1944 arresteerde de bezetter hem en stak het evangelisatie-
gebouw bij zijn woning in brand. Van der Meer heeft tot het laatste moment
geweigerd de namen van zijn medestanders te noemen. Op 11 oktober 1944
werd hij in de duinen gefusilleerd. Op last van de bezetter werd Van der Meer
eerst op een uithoek van de begraafplaats begraven. Direct na de bevrijding
werd besloten hem op een eervolle plaats te herbegraven.


Het voormalig evangelisatie gebouw te Oostvoorne met Leendert als voorganger
Afbeelding
Foto: www.voornewiki.nl

Oostvoorne in oorlogstijd

Door Jopie van der Voorde

Nog een belevenis die heel veel verdriet heeft gebracht. Namelijk het arresteren
van de heer Van der Meer. Hij was evangelist en waar nu de kleuterschool staat,
aan de Van der Meerweg, stond een gebouwtje waar wij naar de kerk gingen en
hij was daar de dominee.

Ik ging op de school in de Nieuweweg. Deze school staat achter het woonhuis van
de heer Van der Meer.

Ik zat toen inmiddels in de hoogste klas. Op een dag was ik aan de beurt om kolen
te scheppen (dat moesten we om beurten doen). Het kolenhok gaf uitzicht op zijn
woonhuis. Ik keek uit het raam en zag dat woonhuis in brand stond.

Overstuur rende ik de klas weer in waar de meester mij terugduwde omdat hij niet
wilde dat de andere leerlingen ook overstuur zouden raken. Toen ik om 12 uur uit
school ging, was de brandweer het pand aan het blussen en de heer Van der Meer
en zijn vrouw waren gearresteerd. Hij is toen in de duinen van Oostvoorne dood
geschoten en mevrouw Van der Meer mocht later weer vrij. Heeft heel veel indruk
op mij gemaakt.

www.voornewiki.nl


Monument voor Leendert van der Meer

Het monument heeft een centrale plaats op de Algemene begraafplaats, gelegen tegenover
de Voorweg te Oostvoorne (gemeente Westvoorne) en is ontworpen door A. Stoelwinder.
De onthulling vond plaats in 1946.

Het monument is een gedenkmuur met wit natuurstenen plaquette en een bijbehorend perkje
met verharding. Zowel links- als rechtsonder op de muur is een reliëf van witte natuursteen
aangebracht. Het gedenkteken is 1 meter 70 hoog, 3 meter 40 breed en 40 centimeter diep.
Het perkje is 4 meter breed en 3 meter diep.

De tekst op de plaquette luidt:

'HIER RUST LEENDERT VAN DER MEER
GEB. 16-2-1890
OVERL. 11-10-1944

DOOR ZIJN ZWIJGEN HEEFT HIJ
ANDEREN HET LEVEN GERED'.

De gedenkmuur is een geschenk van de plaatselijke bevolking als blijk van
dank voor het verzetswerk van Leendert van der Meer.

Afbeelding
Foto: www.4en5mei.nl (Ben van Bohemen/NIOD)

Afbeelding
Foto: www.4en5mei.nl (Ben van Bohemen/NIOD)


In Oostvoorne is de voormalige Achterweg hernoemd in de "van der Meerweg"
ter nagedachtenis aan Leendert

Afbeelding
Foto: Google Street View (september 2010)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo okt 11, 2015 6:11 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Hendrik Frederik (Henk) KUIPERS (23 jaar)

Afbeelding
Foto: Huis der Historie - Hengelo


Henk is geboren op 11 november 1917 te Hengelo (OV)

Zoon van Antonie Barend (Toon) KUIPERS en Elisabeth Wilhelmina (Betsie) van DRUTEN

Henk wordt geboren als tweede van zes kinderen in een arbeidersgezin aan de Van Lennepstraat 22 in
Hengelo


Afbeelding
Het gezin van Toon en Betsie Kuipers. v.l.n.r. Herman (1919) , vader Toon (1887), Henk (1917),
Bertus (1921), Stien (1930), moeder Betsie (1890), Trui (1914) en Jan (1923).
Foto: Huis der Historie - Hengelo


In het gezin speelt het christelijk geloof een belangrijke rol. Na de lagere school zit verder leren er niet in.
De financiën daarvoor ontbreken. Het is midden in de crisisjaren als Henk van school komt. Hij vindt een
baan als hulpje bij een schoenmaker, maar daar krijgt hij meer klappen dan loon. Henk komt uiteindelijk
terecht in de gieterij van Stork. Daar doet hij het zwaarste en smerigste werk, de gietstukken uit het vuur
trekken. Het zware werk is het ook nog erg ongezond, maar voor Henk voelt het bijna als een verademing.
Bij Stork wordt hij gewaardeerd, al is het maar omdat anderen het werk niet willen doen.

Aan zijn baan bij Stork komt tijdelijk een einde als hij op 1 juli 1937 in dienst moet.
Henk wordt ingedeeld als dienstplichtige huzaar bij het 1e Regiment Huzaren en gaat voor zijn eerste
opkomst naar Amersfoort. In deze periode is men druk bezig met de reorganisatie en motorisering van
de cavalerie. Henk is aanvankelijk ingedeeld bij het paardenvolk maar de vorming van een Regiment
Huzaren Motorrijders is in volle gang. Uiteindelijk wordt Henk ingedeeld bij het Mitrailleur Eskadron van
het 1e Regiment Huzaren Motorrijders (ME - 1 R.H.M.).


Afbeelding
Een Mitrailleur Eskadron op oefening
Foto: www.zuidfront-holland1940.nl


Afbeelding
Henk in het ceremonieel tenue van de cavalerie, de bijbehorende "kolbak"
ligt voor hem op de stoelleuning. Vermoedelijk is deze "statiefoto" speciaal
genomen voor de familie thuis in Hengelo
Foto: Huis der Historie - Hengelo


Na 15 maanden, op 8 october 1938, zit de verplichte diensttijd voor Henk erop.
Hij komt weer thuis in Hengelo. Gelukkig kan hij weer terecht bij Stork. Henk
gaat dagelijks naar zijn werk, maar is ook regelmatig ziek thuis. Na 10 maanden
bij Stork houdt het werk daar voor Henk alweer op.
De regering besluit, gezien het conflict tussen Duitsland en Polen over Danzig, tot
afkondiging van de algemene mobilisatie. De eerste mobilisatie dag is dinsdag
29 augustus 1939. Henk gaat opnieuw naar de kazerne bij zijn oude onderdeel
het 1 R.H.M.
Het zijn spannende maanden die vooraf gaan aan de Duitse inval op 10 mei 1940.
Broer Herman zit intussen ook in dienst en voor hun ouders is het een moeilijke tijd.
Beide broers komen af en toe voor verlof naar huis maar er zijn niet veel herinnering-
en die nog een beeld kunnen hoe het met Henk is vergaan.


Afbeelding
De broers Henk (links) en Herman Kuipers
Foto: Huis der Historie - Hengelo


Medio november 1939 vond de concentratie van de gehele Lichte Divisie in Noord-Brabant
plaats, waarbij 1 R.H.M. eerst in Liempde en vanaf eind december in Breda werd gelegerd.
In verband met de toegenomen dreiging van vijandelijke luchtlandingen in het westen van
Nederland werd 1 R.H.M. in de tweede helft van april 1940 aan de Lichte Divisie onttrokken
en naar Wassenaar verplaatst, waar het regiment als mobiele reserve onder rechtstreeks
bevel van de Commandant Vesting Holland werd gesteld.

Op 7 mei 1940 had 1 R.H.M. bevel gekregen met ingang van de volgende dag de grote wegen
vanuit Den Haag in de richting van Amsterdam, Utrecht en Rotterdam in een zeer verspreide
opstelling van voor zonsopgang tot na zonsondergang te bewaken. Hiertoe werden bij toerbeurt
ingezet een van de eskadrons huzarenmotorrijder en twee secties van het mitrailleureskadron.
Op 10 mei 1940 bond het regiment de strijd aan met Duitse parachutisten en luchtlandings-
troepen in de omgeving van het vliegveld Valkenburg en de eerder genoemde grote wegen.

10 mei 1940

In de nacht van donderdag 9 op vrijdag 10 mei gaat een eenheid van 1 R.H.M. om 02.00 uur
op weg om stellingen te betrekken langs de Rijksweg Den Haag - Wassenaar - Amsterdam.
Men vreest dat deze weg door een vijand gebruikt kan worden voor landingen met transport
vliegtuigen.
Om 03.00 uur is het eerste alarm. Het duurt even voordat men zicht heeft op wat zich afspeelt.
Vanaf 04.30 uur wordt het duidelijk dat Duitse parachutisten worden afgeworpen tussen het
vliegveld Valkenburg (ZH) en het (hulp)vliegveld Maaldrift. Om 05.00 uur wordt bevel gegeven
de Duitse parachutisten aan te vallen en uit te schakelen. De eerste gewonden bij het Mitrailleur
Eskadron zijn dan al gevallen wanneer een zijspancombinatie door Duits vuur wordt getroffen.

Ook Henk ligt in stelling nabij Maaldrift. De stelling ligt tussen de Rijksstraatweg en de trambaan.
Veel Duitse transportvliegtuigen kunnen door de slechte bodemgesteldheid van het vliegveld
Valkenburg daar niet meer landen en wijken uit naar de in de buurt gelegen Rijksstraatweg om
daar een (nood)landing uit te voeren. Daar worden de toestellen beschoten door Nederlandse
militairen, ook vanuit de stelling waar Henk ligt. Tijdens een van deze acties wordt Henk getroffen
en loopt daarbij zeer ernstig beenletsel op. De open beenbreuk is op zich al voldoende om hem uit
te schakelen, maar het letsel is ernstiger. Er zijn niet veel verbandmiddelen aanwezig. De strijd
gaat ondertussen gewoon door, tijd om de wond van Henk goed te behandelen is er niet. Het been
raakt ernstig ontstoken. Zijn maten slepen hem vanaf dat moment met zich mee om te voorkomen
dat hij als krijgsgevangene in Duitse handen zal vallen. Dat heeft ernstige gevolgen voor de wond
aan zijn been. Op een kar komt hij uiteindelijk in Leiden terecht maar het lukt niet om Henk naar
een ziekenhuis te brengen.

Al snel wordt duidelijk, dat Henk helemaal naar Amsterdam vervoerd moet worden voor opname in
een ziekenhuis. Pas in het Burgerziekenhuis aan de Linnaeusstraat in Amsterdam kan hem voor het
eerst adequate hulp worden geboden. Helaas treedt er geen herstel op.

De familie in Hengelo

Stien (toen 10 jaar) kan zich 10 mei 1940 nog wel goed herinneren. "Ik was nog een meisje en ik
ging aan de Deldenerstraat kijken naar de Duitse colonnes die voorbij kwamen. Ik had geen idee
van de zorgen die mijn ouders hadden over mijn broers".

De ouders weten alleen dat Herman gelegerd is in Rotterdam, maar waar Henk zich bevindt weet
niemand. Wanneer op 15 mei een militair aanbelt, wordt het ergste gevreesd. Hij brengt hen het
zakboekje van Herman dat is teruggevonden in de puinhopen van een gebombardeerde school in
Rotterdam. Van Herman zelf geen spoor. Die ziet gelukkig op bijna hetzelfde moment kans zijn
familie een bericht te sturen via de buren die telefoon hebben.
Herman is als monteur gelegerd op het vliegveld Waalhaven bij Rotterdam. Hij schuilt tijdens het
bombardement in de kelder van de Christelijke Technische School aan de Gordelweg . Het gebouw
stort in maar een dag later wordt Herman ongedeerd terug gevonden in de puinhopen.

Het duurt nog een paar dagen voordat er ook bericht komt van Henk. Hij is gewond opgenomen in
het Burger Ziekenhuis in Amsterdam. Onbekend is hoe hij gewond is geraakt en hoe ernstig het is.
Zelf doet hij er heel luchtig over. Hij stuurt een kaart met de boodschap "als het jullie zo gaat als
mij, heb je niets te klagen". Helaas treedt er geen herstel in. Oorlogsverwondingen leiden dikwijls
tot ernstige infecties die op hun beurt kunnen leiden tot gangreen en dus mogelijk amputaties van
ledematen. Wanneer na enkele weken nader onderzoek wordt gedaan blijkt, dat Henk lijdt aan een
slopende ziekte die ook het herstel van zijn oorlogsverwonding in de weg staat.
Het Burger Ziekenhuis kan niets meer bieden en daarom wordt hij een paar weken later overgebracht
naar het sanatorium Zonnestraal in Laren, niet voor herstel maar voor verpleging. Henk heeft het er
best naar zijn zin maar genezing blijft uit.

Elke zondag moet Henks moeder vanuit Hengelo de reis ondernemen naar Laren. Zijn vader komt
niet mee, daar is geen geld voor. Ook de andere leden van het gezin gaan nooit naar Laren.
Moeder Betsie gaat eerst met de trein naar Deventer. Dan met het veer over de IJssel, de brug is
immers op 10 mei door Nederlandse troepen opgeblazen. Vervolgens gaat zij met de trein naar
Hilversum en tenslotte met de stoomtram naar Laren. Ze kan maar even bij haar zoon zijn, dan
moet ze noodgedwongen alweer de terugreis aanvaarden, anders komt ze niet meer dezelfde dag
thuis. Geen wonder dat gezocht wordt naar een andere oplossing.

Tegen het eind van 1940 komt Henk terug naar Hengelo. Hij wordt opgenomen in een ziekenkamer
aan de Kievitstraat, een soort verpleegafdeling van het Algemeen Ziekenhuis, op een afstand van
ongeveer 20 minuten lopen naar de ouderlijke woning. Daar wordt hij bijna een jaar verpleegd
terwijl zijn conditie steeds slechter wordt. Moeder Betsie zoekt hem elke dag op, vader Toon af en
toe, de broers en zussen regelmatig. Henk vertelt weinig of niets over wat hem is overkomen.


Afbeelding
Henk met zuster Ebbekink, in zijn kamertje aan de Kievitstraat, september 1941
Foto: Huis der Historie - Hengelo


Medio october 1941 gaat het bergafwaarts. Henk wil graag nog een keer naar het ouderlijk huis
aan de Van Lennepstraat. Besloten wordt om de voorkamer van het huis in te richten als zieken-
kamer. Het is een hele operatie om Henk midden in de oorlog van het ziekenhuis naar huis te
brengen, maar uiteindelijk lukt het op zaterdag 18 october 1941 aan het einde van de ochtend.
Bij zijn vertrek uit de Kievitstraat roept Henk nog een vrolijk afscheid naar het meisje in de naast
gelegen kamer, niet wetend dat het meisje juist die nacht is gestorven.

Henk kan maar heel kort genieten van het thuis zijn.
Enkele uren na zijn thuiskomst, om 15.00 uur sluit hij voorgoed zijn ogen.

De verwondingen en de slopende ziekte zijn hem teveel geworden ..........


Afbeelding
Foto: Huis der Historie - Hengelo


Afbeelding
De aangifte van het overlijden van Henk Kuipers werd op 20 october 1941 gedaan door Herman
Engelbert Kuipers. Hij was aanspreker en hoewel de namen kloppen was hij geen directe familie.
Foto: Huis der Historie - Hengelo


Afbeelding
Dagblad van het Oosten - Almelo's Dagblad, zaterdag 25 october 1941


Op 22 october 1941 is de begrafenis. Vanuit het sterfhuis loopt de familie met vele belangstel-
lenden, vrienden, mensen uit de kerk en ook collega Huzaren, naar de Algemene Begraafplaats
aan de Oldenzaalsestraat waar Henk Kuipers ter aarde wordt besteld in Vak E XI, Rij 2, Graf 46.


Afbeelding
Foto: Huis der Historie - Hengelo, Wybo Miedema, januari 2011


Een vergeten gevallene

Het was een klein bericht in de krant. Op 26 juni 2010, tijdens de viering van Veteranendag, werd op
de 1e verdieping van het stadhuis van Hengelo (OV) een plaquette onthuld met de namen van alle
Hengeloërs die als militair zij omgekomen. Een paar dagen belde Stien Woning-Kuipers (1930) naar
het stadhuis met de vraag of de naam van haar broer ook op de plaquette stond. Ze wilde graag eens
komen kijken. Maar de naam van haar broer, Hendrik Frederik Kuipers, stond niet op het monument,
zoals zijn naam op vrijwel geen enkel monument voorkomt. Dat werd het begin van een zoektocht
naar de omstandigheden waaronder Henk Kuipers in de meidagen van 1940 gewond is geraakt en
meer dan een jaar later aan de gevolgen daarvan is overleden.

Henk Kuipers werd geen held en kreeg geen glorie

Inmiddels is de naam van Henk Kuipers alsnog aangebracht op de plaquette in de hal van het stadhuis
te Hengelo.


Het graf van Henk ligt in februari 2011 nog op de Algemene Begraafplaats aan de Oldenzaalsestraat in
Hengelo, maar niet lang meer. Zijn directe nabestaanden, twee broers en een zuster, zijn ondertussen
hoogbejaard. Ze weten dat als zij er niet meer zijn, er nog maar weinigen naar het graf zullen omkijken.
Ze vinden het beter dat Henk begraven wordt bij zijn kameraden. Ze hebben de Oorlogsgravenstichting
verzocht om zijn stoffelijke resten over te brengen naar het Militair ereveld Grebbeberg.
De Bergings- en Identificatie Dienst van de Koninklijke Landmacht zorgt voor de uitvoering ervan.

Afbeelding
Foto: André Reijniers (31 juli 2011)

Afbeelding
Foto; André Reijniers (10 april 2011)

Dienstplichtig huzaar Henk Kuipers heeft op 26 mei 2011 zijn laatste rustplaats gekregen op het Militair
ereveld Grebbeberg te Rhenen (UT). Militairen van 42 Tankbataljon uit Havelte zorgden, in aanwezigheid
van nabestaanden, voor de herbegrafenis van Henk die dan, 70 jaar na dato, alsnog de eer zal krijgen die
hem als gevallen soldaat uit de meidagen van 1940 toekomt.

Henk Kuipers ligt begraven in rij 14, graf 18.

Afbeelding
Foto: www.defensie.nl

Afbeelding
Foto: www.defensie.nl


Afbeelding
Foto: André Reijniers (31 juli 2011)


Een speciaal woord van dank gaat uit naar Wybo Miedema, "Huisbaas" van het
Huis der Historie te Hengelo.



Bronnen o.a.:

"Geen held, Geen Glorie",
Henk Kuipers, een vergeten gevallene
Wybo Miedema, Uitgave Het Huis der Historie, Hengelo (OV) 2011

"Gevallen voor Nederland",
Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940
J.W. de Leeuw. Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012

"De slag om de Residentie" 8e herziene en aangevulde druk
E.H. Brongers. Uitgever Aspekt, Soesterberg 2004

"De Regimenten Huzaren Motorrijders 1938 - 1940"
J.A. Bom. Uitgave: Stichting Museum Nederlandse Cavalerie, Amersfoort 1999

"Herleefd verleden" Strijd om Valkenburg ZH in mei 1940
J. Portengen. Uitgeverij Eburon, Delft 1995

"Algemeen overzicht van de strijd om en in de Vesting Holland en de strijd tegen de
Luchtlandingstroepen rondom 's-Gravenhage, Mei 1940"
C.D. Kamerling. Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1954.

oorlogsgravenstichting.nl
www.avrm.nl
www.defensie.nl
www.delpher.nl
www.mei1940.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo okt 18, 2015 11:00 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Hendrik VEGELIN (19 jaar)

Geboren op maandag 13 april 1925 te Opeinde (FR)

Zoon van Kornelis VEGELIN en Jitske SPOELSTRA


Afbeelding
Nieuwsblad van Friesland, dinsdag 21 april 1925


Hendrik was van beroep grondwerker, ongehuwd en woonde in Opeinde.

Op op 31 augustus 1944 werd hij gearresteerd door een aantal landwachters onder leiding
van hun commandant, Hendrik Melker (1910). Na zijn aanhouding is Hendrik overgebracht
naar het Duitse kamp Husum-Schwesing, onderdeel van concentratiekamp Neuengamme.
Op woensdag 25 october 1944 is Hendrik daar overleden.


Het kamp Husum-Schwesing (Duits; Konzentrationslager Husum-Schwesing) was tijdens de
Tweede Wereldoorlog een buitenkamp van het concentratiekamp Neuengamme.

Het kamp Husum-Schwesing lag in Noord-Friesland, in het toenmalige Engelsburg (tegen-
woordig een deel van Schwesing) en op circa 5 kilometer ten noordoosten van Husum.

Het kamp werd op 26 september 1944 in gebruik genomen als onderdeel van een veel groot-
schaligere fortificatie, bekend als de Friesenwall. Het kamp bestond uit negen barakken, waar-
van er een voor de verzorging van zieken bestemd was.

Het kamp heeft slechts drie maanden bestaan. Gedurende de herfst van 1944 hebben er in
totaal 2500 mensen uit 14 landen gevangengezeten, van wie tussen de 300 en 500 dit verblijf
niet overleefden. Het overgrote deel van de slachtoffers was Nederlander, waaronder Hendrik
Vegelin. Op 25 september werden circa 1500 gevangenen met veewagons van de Deutsche
Reichsbahn vanuit Neuengamme hierheen gebracht, op 20 oktober volgden nog eens 1000
gevangenen afkomstig uit Neuengamme.

Het kamp stond van september tot november 1944 onder leiding van Hans Hermann Griem,
een SS-Untersturmführer.

De gevangenen moesten in het moerassige gebied onder toezicht van de kapo's allerlei werk-
zaamheden ten behoeve van het Duitse leger verrichten, zoals het graven van tankgrachten.
Ze stonden daarbij de hele dag in het koude water. 's Morgens en 's avonds werden ze door
de straten van Husum gedreven. De inwoners van Husum moesten de lichamen van de gevan-
genen die waren overleden naar het kerkhof brengen.

In december 1944 was de Friesenwall als gevolg van de nieuwe militaire situatie nutteloos
geworden, waarop het kamp Husum-Schwesing werd opgedoekt. Alle overlevenden werden
teruggebracht naar Neuengamme.


Oorspronkelijk werd Hendrik op 27 oktober 1944 begraven op het Evangelische Friedhof te
Husum in vak SO, meervoudig graf 24.

Hendrik heeft uiteindelijk zijn laatste rustplaats gevonden op het Nederlands ereveld te Lübeck,
Duitsland, vak 3, nr. 23, rij H.


Het Nederlands ereveld te Lübeck
Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting


Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting


Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting


De naam van Hendrik staat vermeld op een gedenkteken in zijn geboorteplaats Opeinde.

Het oorlogsmonument in Opeinde (gemeente Smallingerland) is een hartvormige grijze
zwerfkei die is opgegraven in het parkje bij het Von Knobelsdorfplein in Drachten. Het
monument is geplaatst op een cirkelvormig plateau van gele klinkers, met daaromheen
een natuurstenen rand.

Het monument is ter gedachtenis aan de Burgerslachtoffers en het Verzet en bevindt zich
aan de Reinder de Vriessingel, nabij de loopbrug over het Juffersgat (Opeinderkanaal).

Het ontwerp is van Anne Woudwijk, de onthulling heeft plaats gevonden op 4 mei 1995

De gespleten kei symboliseert het gebroken hart van de samenleving van Opeinde in en
ook na de bezettingstijd.


Afbeelding
Foto: commons.wikimedia.org = Baykedevries (19-07-2013)

Afbeelding
Foto: commons.wikimedia.org = Baykedevries (19-07-2013)

Tijdens de jaarlijkse dodenherdenking op 4 mei staan alle gevallenen uit Opeinde
en wijde omgeving, waaronder Hendrik, in het middelpunt van de belangstelling.

Afbeelding
Foto: Doarpskrante It Brechje (04-05-2015)

Afbeelding
Foto: Doarpskrante It Brechje (04-05-2015)

Afbeelding
Foto: Doarpskrante It Brechje (04-05-2015)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo okt 25, 2015 6:45 pm
Profiel
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 1010 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54 ... 68  Volgende


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 12 gasten


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Zoek naar:
Ga naar:  
Alle rechten voorbehouden © STIWOT 2000-2012. Privacyverklaring, cookies en disclaimer.

Powered by phpBB © phpBB Group