Het is nu do maart 28, 2024 11:29 pm




Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 1010 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60 ... 68  Volgende
Ter herinnering aan.. 
Auteur Bericht
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Frederik Anthonij Jan (Frits) ODINOT (30 jaar)

Afbeelding
Foto: Zuilen eert zijn gevallenen


Geboren dinsdag 8 december 1914 te Zuilen (UT)

Zoon van Frederik Anthonij ODINOT en Christina Maria REIJMERINK


In october 1939 gehuwd te Utrecht met Alida Gerdina BLANKENSTEIN

Afbeelding
Utrechtsch Nieuwsblad 6 october 1939

Uit dit huwelijk 3 kinderen

Frits was tuinman in dienst van de gemeente Zuilen en lid van het verzet.


In 1942 kreeg Frits een oproep van het Arbeidsbureau om zich te melden voor
arbeid in Duitsland. Frits dacht er niet aan, aan deze oproep gevolg te geven.
Hij nam ontslag bij de gemeente en zocht een onderduikadres.

Voor Frits was stilzitten een gruwel. Aanvankelijk voerde hij slechts eenvoudige
opdrachten uit door de illegaliteit. Reeds zeer spoedig zat hij echter tot over zijn
oren in het verzetswerk. Zijn arbeidsterrein lag voornamelijk in het voorzien van
bonkaarten voor de onderduikers en het bezorgen van illegale lectuur.

In 1943 begon hij zich intensief bezig te houden met het zoeken van adressen,
waar Joodse landgenoten gehuisvest konden worden.

Frits was niet altijd even gesloten, wat voor zijn eigen veiligheid noodlottig zou
worden. Toen hij niet onmiddellijk slaagde om een adres te vinden voor een
Joods echtpaar, nam Frits hen in zijn woning op.

Men hield Frits echter reeds lang in het oog. Op woensdag 3 mei 1944 deed de
S.D. onder aanvoering van de beruchte rechercheur J. Tielrooy, een inval in zijn
woning waarbij Frits werd gearresteerd.

Via het S.D. kantoor aan de Malibaan 37-39 te Utrecht werd hij vervoerd naar de
Euterpestraat te Amsterdam.

Frits beschikte over een groot aantal namen en adressen en zijn vrienden vroegen
zich bezorgd af, gezien de methoden van de Duitsers, of Frits zou kunnen zwijgen.
Ondanks mishandelingen en langdurige verhoren zweeg Frits echter. Hij werd van
Amsterdam vervoerd naar Vught en vervolgens naar Duitsland. Van 6 september
1944 tot 16 october 1944 verbleef hij in het concentratiekamp Sachsenhausen.
Vanuit Sachsenhausen werd hij overgebracht naar concentratiekamp Neuengamme,
hoofdkamp.

Frits had kampnummer 58828. Hij is op maandag 26 februari 1944 om 6.00 uur
te Neuengamme overleden.

Van Frits ODINOT is geen aanwijsbare laatste rustplaats bekend.

Zijn naam staat bijgeschreven in één van de Gedenkboeken van
de Oorlogsgravenstichting.


Monument voor Zuilense Gevallenen

Afbeelding
Foto: Brbbl 7 mei 2008 (commons.wikimedia.org)


Het "Monument voor Zuilense Gevallenen" in Utrecht is een bakstenen gedenkmuur
met in het midden een zuil. De zuil wordt bekroond door een stalen schaal met een
gebeeldhouwde vlam. Voor de muur staan op een halfrond zwart tufstenen plateau
twee wit natuurstenen beelden van een mannen- en een vrouwenfiguur in klassieke
stijl. In de muur zijn twee schilden van witte natuursteen gemetseld. De gedenkmuur
is 16 meter 50 breed.

Afbeelding
Foto: Brbbl 7 mei 2008 (commons.wikimedia.org)

Het monument is opgericht ter nagedachtenis aan zeventien inwoners van de
Utrechtse wijk Zuilen die tijdens de bezettingsjaren door oorlogsgeweld zijn
omgekomen. De onthulling had plaats in 1949

Oorspronkelijk stond het gedenkteken aan de J.M. de Muinck Keizerlaan, maar bij
de aanleg van de nieuwe brug over de Vecht is het verplaatst naar het plantsoen
op het Prins Bernhardplein. In 1994 is een gedenksteen voor de omgekomen werk-
nemers van Werkspoor aan het monument toegevoegd.

De naam van Frits ODINOT staat op het monument.

Afbeelding
Foto: Brbbl 7 mei 2008 (commons.wikimedia.org)


Tegen twee wachtmeesters van de voormalige Staatspolitie in dienst van bijzondere recherche
te Utrecht, waaronder J. Tielrooy, is na de oorlog een proces geweest naar aanleiding van het
opsporen en arresteren van onderduikers, illegale werkers en Joodse burgers.

Afbeelding
Trouw, editie Utrecht, maandag 14 mei 1945


Afbeelding
De Waarheid, vrijdag 10 februari 1950


Afbeelding
De Waarheid, zaterdag 25 februari 1950


Enkele bronnen:

"Zuilen eert zijn gevallenen"
A.H. Pasman
Uitgave: Drukkerij Labor, Zuilen, juni 1948

"Het Grote Gebod", Gedenkboek van het verzet in LO en LKP
Uitgeversmaatschappij J.H.Kok, 4e druk, Kampen 1989


hetutrechtsarchief.nl
monument.vriendenkringneuengamme.nl
oorlogsgravenstichting.nl
www.4en5mei.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo feb 26, 2017 6:15 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Dirk Jan DIRKMAAT (25 jaar)

Afbeelding
Foto: Toevallig gevallen


Dirk Jan is geboren op zondag 12 november 1916 te Broek op Langedijk (NH)

Zoon van Willem DIRKMAAT en Meinoutje de BOER

Afbeelding
Schager Courant, dinsdag 5 december 1916


Dirk Jan is het vierde kind uit het gezin met zeven kinderen. Hij is tevens de
vierde zoon van in totaal zes zonen en één dochter.

Dirk Jan gaat naar de Koninklijke Marine, zijn oudste broer Klaas (1911) achterna.
Klaas is sinds juli 1933 marinier. Dirk Jan volgt een opleiding op de zeevaartschool
in Amsterdam. Hij haalt twee brevetten, dat voor stoker en dat voor olieman.
Na het einde van zijn opleiding gaat hij in juni 1934 als Stoker 2e klasse naar de
marine te Den Helder en krijgt hij met het stamboeknummer 11227.

Broer Klaas gaat als marinier der 2e klasse op 10 april 1935 naar Nederlands Oost-
Indië (NOI) aan boord van de opiumjager Hr.Ms. Arend. Het schip komt daar onder
de vlag van de Gouvernements Marine te varen.

Afbeelding
Heldersche Courant, zaterdag 21 september 1935


Afbeelding
Heldersche Courant, zaterdag 5 october 1935

Dirk Jan wordt op 1 oktober 1935 bevordert tot stoker 1e klasse. Hij volgt ook dit
keer weer zijn broer Klaas op weg naar NOI. Hij gaat met een groot detachement
personeel van de Zeemacht aan boord van het pas gemoderniseerde ms. Sibajak
van de Koninklijke Rotterdamse Lloyd vanuit Rotterdam op 27 november 1935 naar
Batavia om daar een term van 3 jaar te volbrengen.


ms. Sibajak
Afbeelding
Foto: www.ssmaritime.com


Op donderdag 26 december 1935, Tweede Kerstdag, komt het
ms. Sibajak aan in Tandjoeng Priok, de haven van Batavia.

Of broer Klaas bij aankomst op de kade staat om zijn broertje
te verwelkomen is niet meer te achterhalen.

Broer Klaas wordt per 1 januari 1936 in NOI bevordert tot
marinier der 1e klasse. De broers doen dienst op verschillende
plaatsingen. Als hun term van 3 jaar voorbij is komen ze, beide
aan boord van de kruiser Hr.Ms. Sumatra, terug naar Nederland.

Afbeelding
Heldersche Courant, zaterdag 2 juli 1938

De Sumatra vertrekt op woensdag 8 juni 1938 uit Tandjoeng
Priok en komt op vrijdag 22 juli 1938 aan in Den Helder


Hr.Ms. Sumatra tijdens een volle-krachtproef voor Oost-Java kort na de verbouwing van 1935
Afbeelding
Foto: Hr.Ms. Kruisers Java en Sumatra

Na terugkomst in Nederland volgen er diverse plaatsingen voor Dirk Jan, zowel in
Den Helder als in Amsterdam. De Sumatra is regelmatig in onderhoud te Den Helder
en in Amsterdam. Dirk Jan wordt per 5 mei 1939 weer geplaatst aan boord van de
Sumatra. Het schip maakt enige korte reizen. Op 4 juli is het terug in Den Helder.

Het geplande onderhoud wordt door het afkondigen van de algemene mobilisatie op
28 augustus 1939 afgebroken. In oktober ligt het schip nog enige dagen in het dok
te Amsterdam. Daarna volgen er enige proefvaarten en vervolgens patrouilledienst-
en voor de Nederlandse kust ter handhaving van de neutraliteit.


Afbeelding

1940

Januari, wederom ligt de Sumatra in het dok te Amsterdam. In februari, maart en
april naar zee voor handhaving neutraliteit in de Noordzee.

Dirk Jan wordt per 1 april 1940 overgebracht van Stoker 1e klasse naar de kwaliteit
van Stoker-olieman. Dit geeft betere kansen op een toekomstige bevordering tot
korporaal.


Vrijdag 10 mei 1940

Nederland in oorlog

Broer Klaas is als korporaal der mariniers geplaatst in IJmuiden, ter verdediging van
de positie IJmuiden in de Vesting Holland.

De Sumatra met Dirk Jan aan boord is varende op de Noordzee en komt om 00.30 uur
op de rede van Vlissingen. In de ochtend opent zij, samen met de kanonneerboten
Hr.Ms. Johan Maurits van Naussau en Hr.Ms. Flores, het vuur op Duitse vliegtuigen, die
in de Scheldemonding magnetische mijnen aan het leggen zijn.

Zaterdag 11 mei 1940 krijgt de Sumatra opdracht om uit te wijken naar Engeland.
Veel bemanningsleden zien de Nederlandse kust voor de laatste keer verdwijnen
achter de horizon.

De capitulatie van Nederland is een feit. De Koninklijke familie heeft het land verlaten.

Het wachtschip te IJmuiden waar broer Klaas op geplaatst is wordt met opzet bij de
capitulatie tot zinken gebracht. Klaas met veel van zijn makkers weten nog op tijd
per vissersboot naar Engeland uit te wijken.


Op 2 juni 1940 vertrekt de Sumatra samen met de Hr.Ms. Jacob van Heemskerck, met
daar aan boord broer Klaas, naar Canada met aan boord Prinses Juliana, Beatrix en Irene.
Op 11 juni komt de schepen veilig aan in Halifax, de gasten gaan de volgende dag van
boord. Beide schepen gaan naar West-Indië en later richting NOI. Voor het vertrek uit
Curaçao geeft Dirk Jan zijn spullen van waarde af aan een vertrouwd iemand, dat is een
oom van Dirk Jan, Simon Dirkmaat, die op Curaçao hoofd van politie is. Op 8 augustus
1940 gaat het richting Kaapstad. Na een korte dokperiode vertrekt het schip richting
Tandjoeng Priok waar het 9 october 1940 aankomt. Op 14 october gaat de Sumatra door
naar Soerabaja waar het 16 october aankomt Hr.Ms Sumatra wordt op 31 oktober 1940
buiten dienst gesteld voor een zeer langdurige verbouwing.

Het personeelsleden van de Sumatra worden op andere schepen geplaatst om deze op
volle oorlogssterkte te kunnen bemannen. Dirk Jan gaat naar de kruiser Hr.Ms. De Ruyter,
het vlaggenschip van de Eskadercommandant de schout-bij nacht Karel Doorman.

Vanaf de Japanse aanval op Pearl Harbor op 7 december 1941 en de oorlogsverklaring een
dag later, is de Nederlandse vloot in hoogste staat van paraatheid. Met de bondgenoten
tracht men de Japanse opmars in Zuid Oost Azië tegen te gaan. Dit resulteert uiteindelijk
in de slag in de Javazee waarbij vele marinemannen omkomen ....

Hr.Ms. De Ruyter met camouflage gefotografeerd op 14 februari 1942
in de Lampoengbaai bij Sumatra

Afbeelding
Foto: Hr.Ms. Kruisers Java en Sumatra



Tijdens de slag in de Javazee kreeg het vlaggeschip van de Striking Force, de kruiser Hr.Ms. De Ruyter,
op vrijdag 27 februari 1942 op de eerste platvoet vier Japanse voltreffers. De eerste treffer, om 16.31
uur, was een 20 cm granaat. Die kwam bijna loodrecht in de bottelarij binnen en passeerde vervolgens
het volksverblijf in de achterkuil, de dieselcentrale, de voorcentrale en de voorpompkamer; het projectiel
kwam tot rust in de dubbele bodem waar het onontploft bleef liggen. In de voorcentrale explodeerde bij
de passage van de granaat een koolzuurstoffles, waarbij stoker-olieman Hassing dodelijk en een monteur
zwaar gewond raakten.

Om 23.40 uur werd de kruiser opnieuw getroffen, nu door een torpedo van de Japanse zware kruiser
Haguro. De Ruyter zonk ruim twee uur later.

De ondergang van De Ruyter heeft vermoedelijk 347 opvarenden, onder wie Dirk Jan DIRKMAAT, het
leven gekost .....

Zij vonden een zeemansgraf ....



Afbeelding
Foto = www.happybird.info



Lang onzekerheid thuis

Thuis in Broek op Langedijk arriveren heel lang geen berichten over Dirk Jan. Hoopvol wacht de familie af.
Broer Klaas heeft de oorlog overleefd. Zijn schip komt door problemen met het roer, te laat in de Javazee
om aan de slag deel te kunnen nemen.
Maar van zoon Dirk Jan komt er geen bericht, hij was toch steeds aan boord van de Sumatra? Het schip
heeft toch niet mee gevochten ........ Voordat alle gebeurtenissen gereconstrueerd zijn en de familie het
tragische bericht ontvangt van het overlijden van Dirk Jan, is het al februari 1946.

Het kan niet anders dan dat het bericht van zijn overlijden hard is aangekomen, maar gelukkig vinden zijn
ouders steun in een diep geloof.

Afbeelding
Foto: Toevallig gevallen



Het monument 'De Stier" te Noord-Scharwoude

Het oorlogsmonument in Noord-Scharwoude (gemeente Langedijk) is een bronzen sculptuur van een stier,
doorboord met drie pijlen. Het beeld is op een voetstuk geplaatst. Het monument bevindt zich op de hoek
van de Charlotte van Bourbonstraat/Willem de Zwijgerstraat in Noord-Scharwoude


Afbeelding

Het oorlogsmonument is opgericht ter nagedachtenis van alle militairen en verzetsstrijders die tijdens de
Tweede Wereldoorlog in de strijd tegen de bezetter om het leven zijn gekomen

Het monument is onthuld op 23 mei 1957.

Later zijn er panelen bijgeplaatst met daarop de namen van gevallenen uit de periode Nederlands Indië
1945-1950 en Korea 1950-1953:

Afbeelding
Foto's: Casper Meijn, 20 april 2014 (commons.wikimedia.org)


Enkele bronnen:

"Toevallig gevallen", Langedijker Oorlogsslachtoffers 1940-1953
A. Kaan
Uitgave 4 mei comité Langedijk, 2010

"Hr.Ms. Kruisers Java en Sumatra"
J. Anten
Uitgave Asia Maior, Zierikzee, 2001

"Hr.Ms. Kruiser De Ruyter 1933-1942"
H.J. Legemaate e.a.
Uitgave Asia Maior, Zierikzee, 1999

"Gedenkrol van de Koninklijke Marine 1939-1962"
en het niet gepubliceerde "Supplement" op de Gedenkrol"
H.J. Floor †,
Weesp, 2004.


oorlogsgravenstichting.nl
www.4en5mei.nl
www.genealogieonline.nl
www.lifestorynet.com
www.regionaalarchiefalkmaar.nl
www.stamboom.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


di feb 28, 2017 12:00 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Johannes VLUG (27 jaar)

Afbeelding
===== Geen foto beschikbaar =====

Geboren maandag 17 september 1917 te Sloten (NH)

Zoon van J. VLUG en M.L. HEEMSKERK

Afbeelding
Haarlems Dagblad, donderdag 20 september 1917



Het gezin Vlug gaat in 1921 voor lagere tijd naar Nederlands Indië.
Johannes volgt daar de 5 jarige H.B.S. te Soerabaja op Java.

Behaalt zijn vliegbrevet als sergeant bij de Militaire Luchtvaart van het KNIL

Na de capitulatie van Nederlands Indië geëvacueerd naar Australië bij de aldaar
opgerichte Royal Netherlands Military Flying School voor de voorgezette vlieg-
opleiding.

Deze school wordt op 18 april 1942 overgebracht naar Jackson, Mississippi in
Amerika.

Na de opleiding in Amerika gaan vertrekken er 19 MLD-jachtvliegers en 28 KNIL-
jachtvliegers naar Engeland. De overtocht van Amerika naar Engeland verliep
niet naar wens. Uit veiligheidsoverwegingen wordt de groep vliegers in twee delen
gesplitst. 20 vliegers vertrokken in januari 1943 onder leiding van de MLD officier-
vlieger der 1e klasse E. Bakker. Zij werden verdeeld over verschillende schepen,
die in konvooi zouden varen. Het konvooi, bestaande uit 60 schepen, vertrok in
januari 1943 uit de haven van Boston, Massachusetts. Tijden de overtocht werden
10 schepen door vijandelijke schepen tot zinken gebracht, maar gelukkig kwamen
de 20 vliegers behouden in Engeland aan

Twee maanden later vertrok de tweede groep, maar deze was minder fortuinlijk.
Ook zij maakten de oversteek naar Engeland per konvooi. Een aantal schepen
werd getorpedeerd en op één schip bevonden zich de sergeanten vlieger ML-KNIL
F. Wilkens en P.F. van Vlaanderen. Het schip werd op 15 maart 1943 tot zinken
gebracht, zij kwamen hierbij om het leven.


In Engeland aangekomen heeft de MLD niet direct werk voor Johannes, hij wordt
uitgeleend aan de RAF.


Johannes VLUG

- Reserve 1e luitenant-vlieger/waarnemer ML-KNIL. Legernr. 166117.

Gedetacheerd bij de Marine Luchtvaartdienst (MLD)

- Officier-vlieger der 2e klasse KMR TV

Vanuit de MLD uitgeleend aan de RAF.

- Flying Officer – Pilot. Service No. 145141


Na wat aanvullende opleidingen wordt Johannes op 22 juni 1944 geplaatst bij
het 322 (Dutch) Squadron. 322 Squadron is uitgerust met Spitfires en wordt met
vele andere ingezet om de niet aflatende stroom Duitse V-1's, afgevuurd vanuit
Frankrijk, te onderscheppen en te vernietigen.

Ook Johannes neemt hier aan deel en weet in de periode 12 juli 1944 t/m 19 juli
1944 4 ½ V-1 op zijn naam te schrijven. Op 9 augustus 1944 is de taak van 322
Squadron. in de z.g.n. Anti-Diver operaties ten einde.

Het squadron wordt verplaatst om uitgerust te worden met een ander type Spitfire
en krijg een andere taak. Vrijwel dagelijks worden de toestellen van het squadron
ingezet boven het continent.


RAF 322 (Dutch) Squadron in BIGGIN HILL (december 1944)
Afbeelding
(v.l.n.r.)
Bovenste rij:
F/Sgt Bakker, F/Sgt Dijkman, F/Sgt Harms, F/O van Eijk †, F/Sgt van Valkenburg,
F/Sgt Janssen, F/Sgt de Vries.
Middelste rij: F/Sgt Bary, F/O Homburg †, F/Sgt van Roosendaal, F/O Krediet, F/O Groeneveld, F/O Koes †,
F/O Ditmarsch †, F/O Cramerus, F/O de la Bretoniere, F/O Speetjens, F/O Maclaine Pont, F/O Vlug †,
F/Sgt Cramm †, F/Lt van Daalen Wetters.
Onderste rij: F/Lt Arts, F/Lt Meyers, G/C Maxwell (Station Cdt), S/L O’Neill (Cdt), F/Lt Arkel, F/Lt Muller,
F/Lt Dekker.
† Gesneuveld of verongelukt tijdens de oorlog


Op 3 januari 1945 maakt 322 Squadron de oversteek naar het continent en wordt geplaatst op het vliegveld
B.79 Woensdrecht, en ingedeeld bij de 132 (Norwegian) Wing. Op Woensdrecht blijft het squadron tot 21
februari 1945. Woensdrecht komt door de opmars te ver van het front te liggen. Op 21 februari wordt er
verplaatst naar het provisorische vliegveld B.85 Schijndel. Ook gaan van dit veld de aanvallen op spoorweg-
stations, opslagplaatsen, fabrieken etc. dagelijks door. Verder verleent het squadron luchtsteun bij acties in
Nederland en Duitsland. Op 4 maart 1945 ontving het squadron de Engelse Koninklijke goedkeuring van het
squadronembleem, waarin de afgebeelde mascotte van het squadron - de papegaai Polly - met als motto:
"Niet praten maar doen".

Spitfires Mk XVI, van 322 (Dutch) Squadron
Afbeelding
Foto: www.historyofwar.org (by J. Rickard, 7 January 2016)


Afbeelding
Foto: www.strijdbewijs.nl

Intussen worden dagelijks de gewapende verkenningen in het gevechtsgebied en de bewaking van de
daarheen voerende spoorlijnen voortgezet. Het squadron geeft ook ondersteuning tijdens "Operatie
Blockbuster", deze operatie is de afronding van "Operatie Veritable" de opmars via het Reichswald naar
de RIJN en verovering van Xanten.


Op maandag 5 maart 1945 neemt het squadron voor het laatst deel aan deze operatie door uitvoering
van gewapende verkenningen in dit gevechtsgebied. In een patrouille onder de Reserve kapitein vlieger
W. de Wolf, commandat A vlucht, vliegt ook Johannes VLUG mee in zijn Spitfire RR240 "3W-N".
Zijn toestel wordt door FLAK geraakt. Johannes maakt melding dat hij terug naar huis wilde. Korte tijd
later volgt zijn laatste bericht: "I am North of Wesel and I am afraid I cannot make base".

Johannes maakt een crash landing. Hierbij sneuvelt hij. Reserve 1e Luitenant vlieger A.A. Homburg heeft
nog getracht hem te lokaliseren, zonder succes.

Op donderdag 7 maart wordt het toestel, waarin het stoffelijk verschot van VLUG, gevonden west van
Xanten, juist in de aanvals-as van de "Operatie Blockbuster, de spoorlijn Udem-Xanten.



Johannes VLUG is uiteindelijk herbegraven op het
Reichswald Forest War Cemetery te Kleef, Duitsland
in Vak 31, Rij G, Graf 17

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting


Reichswald Forest War Cemetery, Kleef, Duitsland
Afbeelding
Foto: Commonwealth War Graves Commission

Het Reichswald Forest War Cemetery is een militaire begraafplaats in Kleef, Duitsland. De begraafplaats
is gelegen circa 25 km. vanaf de grens bij Nijmegen en ligt in het Reichswald. De begraafplaats is met
ruim 7650 graven de grootste begraafplaats van het Gemenebest in Duitsland. Van deze ruim 7650
graven zijn er 176 ongeïdentificeerd. Er rusten hier voornamelijk militairen met een Commonwealth
nationaliteit. Echter zijn er ook graven van militairen met een andere nationaliteit voornamelijk uit Polen,
Noorwegen, Amerika, België en 2 graven van Nederlanders.


Enkele bronnen:

"Vliegvelden in Oorlogstijd", Nederlandse vliegvelden tijdens bezetting en bevrijding 1940-1945
P. Grimm - e.a.-
Uitgeverij Boom, Amsterdam 2009

"Gedenkrol van de Koninklijke Marine 1939-1962"
en het niet gepubliceerde "Supplement" op de Gedenkrol"
H.J. Floor †,
Weesp, 2004.

"RAF Fighter Command Losses" of the Second World War
Volume 3
Norman L.R. Franks
Midland Publishing, 2000

"De Militaire Luchtvaart van het KNIL in de jaren 1942-1945"
O.G. Ward
Unieboek, Weesp 1985

"Het Wapen der Militaire Luchtvaart in de Engelse periode 1940-1945
J. Tammes
Staatdrukkerij- en Uitgeverijbedrijf, ’s-Gravenhage 1961


kw.jonkerweb.net
nl.wikipedia.org
oorlogsgravenstichting.nl
www.cwgc.org
www.europeanaf.org
www.strijdbewijs.nl
www.online-begraafplaatsen.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo maart 05, 2017 11:45 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Sijtske BEUKENKAMP (33 jaar)


Afbeelding
===== Geen foto beschikbaar =====


Geboren zondag 2 juli 1911 te Marrum (FR)

Dochter van Pieter Cornelis Beukenkamp en Jantje FEITSMA

Afbeelding
Nieuwsblad van Friesland, woensdag 12 juli 1911

Woonplaats Bergum (FR)

Ongehuwd


Tijdens de April-Meistaking 1943 losten inzittenden van twee Duitse auto's, leden
van het 3e bataljon van het 28ste politieregiment Todt van de Grüne Polizei, op
de middag van 3 mei op een kruispunt in het centrum van Bergum schoten op de
straatstenen. Het bataljon, dat bestond uit Volksduitse Oekraïners en nogal wat
Kroaten, was belast geweest met het bewaken van de orde in en rond de plaats
Poltava in de Oekraïne
De Grünen waren kort daarvoor overgeplaatst naar Assen om wat bij te komen
van hun oorlogsinspanningen.

De afgeschoten kogels waren alle kanten geketst. Een ervan raakte Sijtske die
ramen aan het schoonmaken was.


Ruim 22 maanden later, op maandag 12 maart 1945, bezweek Sijtske aan haar verwondingen.

Sijtske Beukenkamp is begraven op de Hervormde begraafplaats te Burgum, regel 78, nr. 14.



Afbeelding
Foto: www.graftombe.nl (1 januari 2004)


Op de Hervormde begraafplaats te Bergum hebben naast zeven Nederlandse oorlogsslachtoffers ook vijf
bemanningsleden van een Whitley bommenwerper van 78 Squadron van de Royal Air Force hun laatste
rustplaats gevonden. Hun toestel werd in de nacht van 6 op 7 september 1941 neergeschoten door de
Oberleutnant Helmut Lent, van 4/NJG 1, afkomstig van Leeuwarden.

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting (4 oktober 2008)


Enkele bronnen:

oorlogsgravenstichting.nl
www.4en5mei.nl
www.cwgc.org
www.marrumonline.nl
www.wo2slachtoffers.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo maart 12, 2017 10:45 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
.
Arend Nicolaas (Nico) SCHRIJER (23 jaar)


Afbeelding
===== Geen foto beschikbaar =====


Geboren woensdag 8 maart 1922 te Bergen (NH)

Zoon van Franciscus Wilhelmus SCHRIJER en Wilhelmina Maria MAAS

Afbeelding
Noord-Hollandsch Dagblad, Ons Blad, woensdag 6 april 1922


Woonplaats Bergen, Karel de Grootelaan 18

Ongehuwd


Nico doet aan de avondschool voor lager nijverheidsonderwijs de opleiding
voor motor- en rijwielhersteller van april 1935 tot het behalen van zijn eind-
diploma in 1939.

Zijn oudere broer Pieter Thomas (Piet) wordt in september 1936 aangenomen
als lichtmatroos bij de Koninklijke Marine. Pieter vertrekt in november 1938
met het ms. St. Aldegonde naar Oost Indië voor een term van 3 jaar.
Zo’n baan bij de marine ziet Nico ook wel zitten. Een opleiding volgen en daar-
na ook nog wat van de wereld gaan zien.

Met zijn diploma motor- en rijwielhersteller kan hij bij de marine worden aan-
genomen als leerling torpedomaker. Met ingang van 1 mei 1939 gaat Nico in
dienst bij de marine en wordt geplaatst bij de Marine Kazerne te Den Helder.


Afbeelding
Heldersche Courant, vrijdag 2 juni 1939


Afbeelding
Heldersche Courant, woensdag 19 juli 1939


Nico krijgt als stamboeknummer 16551. Hij volgt opleidingen in Den Helder.
De afkondiging van de algemene mobilisatie in 1939 en de Duitse inval op
10 mei 1940 gooit alle toekomstige vooruitzichten in het duigen.


Nico komt na de demobilisatie van de Nederlandse Strijdkrachten, zonder
beroep vanuit Den Helder terug maar Bergen.


Afbeelding
Alkmaarsche Courant, zaterdag 11 november 1941


Nico gaat als inwonend ziekenfondsbode in dienst van de plaatselijke
arts H.W.J.M. Poot aan de Dorpsstraat 34 te Bergen. Hij doet belangrijk
illegaal werk, o.a. het helpen van Joodse mensen aan onderduikadressen.
Bij een politie-inval op een onderduikadres slaat een van de, door hem
ondergebrachte, onderduikers door.

Zo komt uiteindelijk de Feldgendarmerie Nico Schrijer op het spoor.


Op 5 januari 1944 wordt Nico in Amsterdam gearresteerd en na verhoor
overgebracht naar Kamp Amersfoort. Pogingen van dokter Poot om Nico
vrij te kopen mislukken. Nico gaat op transport naar concentratiekamp
Neuengamme waar hij op zondag 10 september 1944 aankomt.

Vanuit Neuengamme gaat hij op donderdag 15 maart 1945 naar een van
de buitenkampen van Neuengamme, de scheepswerf Finkenwerder bij
Hamburg. Hier bouwt men niet alleen schepen, men is daar ook druk bezig
met de bouw van een U-Boot bunker de "Fink 2".

Door de vele geallieerden luchtaanvallen op de werf en de bouwplaats van
de bunker vallen er veel slachtoffers onder de dwangarbeiders. Regelmatig
worden, ter vervanging van deze slachtoffers, nieuwe werkkrachten aange-
voerd vanuit het hoofdkamp.


Nico is maar kort op de Finkenwerder scheepswerf Hij komt op maandag
19 maart 1945 te overlijden op de werf of de bouwplaats.

Of zijn dood veroorzaakt is door een geallieerd bombardement is niet te
achterhalen.


Nico is na de oorlog herbegraven op het Nationaal Ereveld te Loenen (GL) in Vak C, Graf nr. 224

Afbeelding
Foto: André Reijniers (10 april 2011)



Enkele bronnen:

"Gedenkrol van de Koninklijke Marine 1939-1962"
en het niet gepubliceerde "Supplement" op de Gedenkrol"
H.J. Floor †,
Weesp, 2004.

"Bergense kroniek", 1 mei 2000


monument.vriendenkringneuengamme.nl
oorlogsgravenstichting.nl
www.regionaalarchiefalkmaar.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo maart 19, 2017 8:00 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
.
Walter James Eric CUMBERLAND (19 jaar)


Afbeelding
===== Geen foto beschikbaar =====


Zoon van Walter Thomas en Alice Beatrice May CUMBERLAND

Woonplaats Romford, Essex, UK


Sergeant Air Gunner

Service No. 1867838

Royal Air Force Volunteer Reserve

192 Squadron RAF


Bemanningslid van de Handley Page Halifax III LW626 "DT-V"


Het toestel, met acht bemanningsleden, vertrok op zondag 26 maart 1944
van de RAF station Foulsham in Norfolk om 20:43 uur LT om support te
geven aan een formatie bommenwerpers tijdens een operatie boven Essen,
Duitsland.

Het toestel was uitgerust om elektronische tegenmaatregelen uit te voeren bij
vijandelijk radar onderscheppingen. Hier toe was de standaard bemanning van
zeven personen uitgebreid met een achtste, de operator speciale apparatuur.

Na vertrek, boven de Noordzee, circa 100 km uit de Engelse oost kust van
Cromer in Norfolk, werd om circa 21;27 uur LT voor het laatst een zwak SOS
radiosignaal opgevangen. Men vermoedde dat de Halifax op zee een geforceerde
landing had gemaakt.

De volgende ochtend bij daglicht werd een zoekoperatie gestart.
Nabij de opgegeven positie werd het wrak gevonden en voer men uit met een
RAF HSL (High Speed Launch) om eventuele overlevenden op te pikken. Deze
werden helaas niet gevonden. Men kon vijf stoffelijke overschotten bergen.

Pilot Officer P.G. MELVILLE (RAAF), Sergeant A. J. ROGERS (RAF), Sergeant
B. F. WELCH (RAF) en Flying Officer H. G. GRAY (RNZAF) Hebben hun laatste
rustplaats gevonden op het Cambridge City Cemetery.

Sergeant G. WILSON (RAF) heeft zijn laatste rustplaats gevonden op het New
Hall Lane Cemetery te Preston in Lancashire

Van de overige drie bemanningsleden heeft Sergeant T.H.COX (RAF) een zeemans-
graf gevonden. Zijn naam staat vernoemd op de Runnymede Memorial, Paneel 227.

Pilot Officer R.W. KENNEDY (RAF) de specialistisch operator van de apparatuur spoelde
aan in mei 1944 bij de zeedijk, noord van Wierhuizen. Hij heeft zijn laatste rustplaats
gevonden op het Protestantse kerkhof aan de Wierhuisterweg (Gemeente De Marne, GR).

Het stoffelijk overschot van Walter CUMBERLAND spoelde aan op woensdag 10 mei 1944
op het strand te Schiermonnikoog (FR).
Hij heeft zijn laatste rustplaats gevonden op Vredenhof in graf 106


Afbeelding
Foto: www.graftombe.nl (9 september 2006)


De naam van Walter CUMBERLAND staat op het lokale War Memorial, in Coronation
Garden in Romford, op de lijst met namen uit 1939-1945.


Afbeelding
Foto: static.panoramio.com


Enkele bronnen:

en.wikipedia.org
www.626-squadron.co.uk
www.aircrewremembered.com
www.cwgc.org
www.findagrave.com
www.romfordwarmemorial.org

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo maart 26, 2017 8:15 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
Abraham Rutger RUTGERS (58 jaar)
.
Afbeelding
Foto: Het Verzet der Hervormde Kerk


Geboren donderdag 6 september 1883 te 's-Gravenhage (ZH)

Zoon van Abraham Rutger RUTGERS en Trijntje van der VLUGT

Afbeelding
Haagsche Courant, maandag 10 september 1883


Op maandag 14 februari 1910 treedt Abraham te Leiden (ZH) in het huwelijk met
Josephina Louise VEENHUIJZEN

Afbeelding
Leidsch Dagblad, maandag 24 januari 1910


Uit dit huwelijk worden drie kinderen geboren:

Ingeborg Maria Anna, dochter, geboren te Tubbergen (OV) op zondag 7 januari 1912;
Abraham Rutger jr., zoon, geboren te Lochem (GL) op vrijdag 5 mei 1916;
Ellen Margaretha Emerentia, dochter, geboren te 's-Gravenhage (ZH) op donderdag
16 december 1920.


Abraham is Hervormd predikant

Hij heeft zijn studie theologie gedaan in Leiden 1903 en Groningen 1906.

In 1907 benoemd tot candidaat voor den Heiligen Dienst.

Abraham werkt achtereenvolgens als hulppredikant te Düsseldorf in de periode
1908-1909.
Werkt als predikant te Tubbergen vanaf 1910, te Lochem 1914-1919 gevolgd
door een eervol emiritaat van twee jaar.
Later werkt hij als predikant te Usselo (OV) 1921 en te Rotterdam in de periode
1932-1942.

De kerkelijk hoogleraar A.J.Th. Jonker (1851-1928) heeft met zijn persoon en zijn
colleges praktische theologie in Groningen, op Abraham veel invloed uitgeoefend.
Later werd de Haagse predikant J.H. Gerretsen (1867-1923) zijn geestelijke vader.
Er was overeenkomst in denkwijze en levensloop tussen hen.

Abraham werd gebiologeerd door het lijden. In de mystieke eenheid met de grote
Lijder Jezus Christus lag voor Abraham zaligheid verborgen.

Al tijdens zijn werk als Hervormd hulppredikant te Düsseldorf (1908-1909) bleek
Abraham een strijdbaar karakter te hebben. Zijn optreden tegen het onrecht dat
sommige Nederlandse arbeiders daar trof, had tot gevolg, dat hij Duitsland werd
uitgezet.

Het was zijn leermeester Gerretsen, die hem als Hervormd predikant te Tubbergen
op 27 februari 1910 bevestigde met een prediking over een typerende intree-tekst
Col. 1 : 24. Dit woord, dat de sleutel was voor Gerretsens theologie en levensloop,
zou het ook voor Abraham worden.


Afbeelding
Tubantia, dinsdag 1 maart 1910

Reeds in zijn eerste gemeente, Tubbergen (1910-1914), ging Abraham na enige
tijd gebukt onder de last van zijn ambt. Hij schreef er over karakter en bezwaren
van het predikantschap. Uitgaande van het algemeen priesterschap der gelovigen
achtte hij het ambt van predikant tweeslachtig en overbodig.


Afbeelding
Tubantia, woensdag 20 mei 1914

Na vier jaar trok hij naar Lochem (1914-1919) maar zijn radicale opvattingen
van het ambt maakt de spanning te zwaar en radicaal legt hij zijn ambt als
Hervormd predikant neer. Daarna was hij een tijdlang in de handel werkzaam.

Afbeelding
Twentsch Dagblad Tubantia, zaterdag 28 october 1916


Na twee jaar voelde hij zich echter opnieuw geroepen tot het ambt. In 1921
neemt hij zijn ambtswerk weer op in de uitgestrekte gemeente Usselo waar
hij ruim 10 jaar werkt.

Afbeelding
Twentsch Dagblad Tubantia en Enschedesche Courant,
maandag 23 mei 1921

Velen werden in Usselo door zijn prediking gegrepen. Zelf getuigde hij, dat hij
in die gemeente geestelijk hoe langer hoe meer bekrachtigd werd

Het werd zijn langste verblijf in Twente. Tot 1932 werkte hij er met passie en
op een zeer persoonlijke manier, twaalf jaren die de oudste bewoners van het
dorp die hem als dominee hebben meegemaakt nog helder voor de geest staan.
Zo ging hij een avond lang met een glas ranja in het plaatselijke café zitten toen
hij vernomen had dat twee rivaliserende groepen jongeren met elkaar op de vuist
wilden. Er gebeurde niets. Ook klom hij tot in de top van een bouwsteiger om even
gezellig met de bouwvakkers koffie te drinken nadat één van hen, toen hij voorbij
fietste, had geroepen: 'Daar gaat Jezus'.



Afbeelding
Twentsch Dagblad Tubantia en Enschedesche Courant,
donderdag 11 februari 1932


Als hij 48 jaar is, komt hij eindelijk in 1932 naar Rotterdam.
Tijdens de intrededienst te Rotterdam droeg hij de toga van
zijn geestelijk vader J.H. Gerretsen († 17-11-1923) die hij
op diens lange lijdensweg trouw had bezocht.


Rotterdam, het zijn de jaren van economische crisis en massale werkloosheid. Abraham stort zich
midden in de evangelisatiearbeid onder de werklozen. In de vroege morgen is hij te vinden bij de
stempellokalen om lectuur te verspreiden en persoonlijke gesprekken te voeren. Hij deelt in hun
ellende. In de evangelisatie van “Het Vischnet” werkt hij als een evangelist, een zielszorger, een
herder.

Afbeelding
Rotterdamsch Nieuwsblad, zaterdag 8 mei 1937

Zijn werk als leider van “Het Vischnet" deed hij anders dan zijn voorganger Scholten
hij evangeliseerde niet massaal, maar individueel, vooral onder armen en werklozen.
Kort was hij lid van de Bond van christensocialisten; de weg tot sociale gerechtigheid
door revolutie of geweld wees hij af.

Abraham was sinds jong al vele jaren lang een overtuigd christenantimilitarist maar
kwam na een bezoek aan republikeins Spanje, in 1938, van zijn antimilitaristische
overtuiging terug.

Weerloosheid tegenover demonische wereldmachten achtte hij een onverantwoord
vooruitgrijpen op de in het Koninkrijk Gods gestelde eisen. Het kruis was voor hem
voortaan slechts de openbaring van Gods verzoenende liefde in Christus.

Reeds in 1933 protesteerde hij - met andere theologen - tegen de jodenvervolgingen
in Duitsland.

Na de inval van de Duitsers in mei 1940 hekelde hij vanaf de kansel fel en onbevreesd
alle onrecht van de bezetters. Hij achtte zich geroepen, daar en in zijn catechisatie om
zonder enige restrictie te spreken en deed dat ook. Duitsland noemde hij een zuiver
imperialistische mogendheid, Seyss-Inquart een landverrader. Op zondag 1 september
1940, de dag na Koninginnedag, houdt hij een formele Oranjedienst, waarbij de gehele
gemeente uit volle borst het Wilhelmus zingt met open deuren ....
Maar wonder boven wonder loopt het goed af.

Na zesmaal door de Sicherheids Dienst ter verantwoording te zijn geroepen, werd hij
na, zijn preek van zondag 1 juni 1941 (1e Pinksterdag), op woensdag 11 juni 1941
gearresteerd en na verhoor te Scheveningen gevangen gezet. Abraham heeft het heel
moeilijk. De eenzaamheid, de onzekerheid, de eentonigheid, de machteloosheid dreigen
zijn melancholische aanleg tot vertwijfeling te brengen. Uit de gevangenis schreef hij
nog een brief naar deBefehlshaber. Het gevolg was dat hij helemaal geen bezoek meer
mocht hebben. Eerst na bijna drie maanden mocht zijn vrouw Josephine hem voor het
eerst opzoeken. Hij stond achter traliewerk, als een roofdier in zijn kooi en barstte in
tranen uit, toen hij Josephine zag.

Intussen berichtten zijn medegevangenen, dat hij hen tot grote steun was.,

Na vier maanden eenzame opsluiting volgt zijn overbrenging naar Amersfoort op dinsdag
28 october 1941. In Amersfoort preekt hij nog, clandestien, twee zondagen. Na 14 dagen
word Abraham doorgezonden naar het concentratiekamp Dachau, waar hij op vrijdag 28
november 1941 aankomt.
In de toon van zijn brieven komt dieper overgave en rust. Hij heeft bloedvergiftiging in zijn
arm en moet daarom te bed liggen. Maar de arm geneest. Hij heeft nog steeds goede hoop
op terugkeer …

“Tot hiertoe ben ik door Gods genade en hoede doorheen gekomen en ik hoop jullie nog
terug te zien en bid vurig dat God mij nog weer naar huis en arbeid terug zal voeren”

In zijn laatste brief van zondag 22 februari 1942 schrijft hij: “Ik weet nu weer te leven
onder Gods genade en bescherming …”


Volgens berichten is hij na zijn laatste brief zwaar mishandeld nadat hij in goed
vertrouwen aan een andere gevangene het een en ander verteld had over zijn
ervaringen van corruptie door drie medegevangenen. Deze hebben hem hierop
zo mishandeld dat hij met een bebloed gelaat weer moest worden opgenomen
in het ziekenverblijf waar hij na enkele dagen is overleden.

Op donderdag 2 april 1942 is Abraham Rutger RUTGERS te Dachau overleden.


Abraham ...

…… Een strijder, die tot geen enkel compromis bereid was. Een getuige, die niet
voorzichtig kon zijn. Een oprechte, die geen tactiek wilde toepassen.
Een getuige, voorbestemd een martelaar te worden. Wiens dood heeft bezegeld,
waarvan zijn leven en prediking heeft getuigd; “Gij dan, lijd verdrukkingen als
een goed krijgsknecht van Jezus Christus” ……


Abraham heeft uiteindelijk zijn laatste rustplaats gevonden op het Nederlands
ereveld te Frankfurt am Main, Frankfurt-Oberrad te Duitsland, in Vak H, Rij 1, Graf 4



Afbeelding
Vrij Nederland, woensdag 15 april 1942


Afbeelding
Algemeen Handelsblad,
donderdag 16 april 1942 (AB)


Afbeelding.Afbeelding
Haagsche Courant, donderdag 16 april 1942 --- Rotterdamsch Nieuwsblad, vrijdag 17 april 1942


Afbeelding.Afbeelding
Dagblad van het Oosten voor Overrijssel en Drente, zaterdag 18 april 1942 -en-
Twentsch Dagblad Tubantia en Enschedesche Courant, zaterdag 18 april 1942



Nederlands ereveld te Frankfurt am Main, Frankfurt-Oberrad

Afbeelding
Foto: oorlogsgravenstichting

Het Nederlands ereveld is te vinden op het Waldfriedhof, Burgenlandweg, Frankfurt - Oberrad
(ten zuiden van de Main). De inwijding vond plaats op 10 juli 1956. Het is de centrale begraaf-
en gedenkplaats voor landgenoten die omkwamen in Zuid-Duitsland.
Het ereveld telt 756 graven. Op het ereveld in Frankfurt am Main staat een stenen drieluik met
de namen van nog eens 242 slachtoffers, die niet op dit ereveld konden worden begraven.
Tevens bevind zich hier het monument "De vallende man". In de sokkel staat gegraveerd:
"Ter nagedachtenis aan de Nederlandse oorlogsslachtoffers van de concentratiekampen en
hun commando's Dachau, Flossenburg, Natzweiler".


Gedenkplaat in de Laurenskerk te Rotterdam

Afbeelding
Foto: www.nieuws.top010.nl

De Grote of Sint-Laurenskerk, vaak kortweg Laurenskerk genoemd, is een gotische kerk
aan het Grotekerkplein 27 te Rotterdam
In de kapel van Leven en Dood hangt een bronzen gedenkplaat voor ds. Abraham Rutger
Rutgers (1883-1942), overleden in concentratiekamp Dachau, waar hij was opgesloten
vanwege zijn stellingname tegen de Duitse bezetting. Het geld voor deze gedenkplaat werd
bijeengebracht door zijn gemeenteleden.



Enkele bronnen:

“Het Verzet der Hervormde Kerken” Deel 1,
H.C. Touw
Uitgave: Boekencentrum N.V., ’s-Gravenhage 1946

“Biografisch lexicon voor de geschiedenis van het Nederlands protestantisme”, Deel 3,
Onder redactie van Prof. dr. D. Nauta
Uitgeversmaatschappij J.H. Kok, Kampen 1988

nl.wikipedia.org
oorlogsgravenstichting.nl
www.biografischportaal.nl
www.genealogieonline.nl
www.laurenskerkrotterdam.nl
www.meertens.knaw.nl
www.tracesofwar.nl
www.wieiswieinoverijssel.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo apr 02, 2017 8:00 pm
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
.
Wiebrandus (Wybrand) NOTA (22 jaar)
.

Afbeelding
Foto: Bolsward in Oorlogstijd


Geboren op woensdag 25 januari 1922 te Bolsward (FR)

Overleden zondag 9 april 1944 ten 10.45 uur te Bolsward

Zoon van Taco Sjoerds NOTA en Stientje NEGERMAN

Religie: Rooms-Katholiek.

Woonplaats: Bolsward, Scheltestraat 19.

Ongehuwd.

Fabrieksarbeider.

Wybrand Nota, is het dertiende kind stammend uit een gezin van zeventien
kinderen. Hij is een bekende kaatser en wint menige prijs. Ook voetbalt hij
bij CAB (Combinatie Achilles Bolsward) meest in het tweede elftal als links-
buiten.

Wybrand wandelde op paaszondag 9 april 1944 met vijf stadgenoten, onder
wie zijn broer Theo, door het Stadspark (voorheen Julianapark genaamd) aan
de Sneekerstraat.

Bij het verlaten van het park naderde een motor met zijspan met twee Duitse
militairen uit de richting van de stad. De Duitse militairen hebben die zondag-
ochtend, zoals zo vaak een bezoek gebracht aan twee meisjes die aan het eind
van de Paterbrugmanstraat wonen.
De Duitsers hebben als standplaats Harlingen en tot taak onderduikers op te
sporen. Die ochtend om 09.00 uur zijn zij al in Bolsward en tegen 11.00 uur
vertrekken zij weer uit het huis aan de Pater Brugmanstraat. Ze rijden zoals
gewoonlijk, de stad nog een keer door om zo mogelijk onderduikers te traceren.

Toen de zes jonge Bolswarders de Duitsers opmerkten, gingen ze er vandoor en
liepen ze het Station's koffiehuis Het Park binnen om te wachten tot de kust weer
veilig is. Er staat een biljart in de zaal, waarop ze gaan spelen.

Station's koffiehuis van Oosterbaan aan de Snekerstraat
Afbeelding
Foto: collections.tresoar.nl

De soldaten hadden de jongemannen echter getraceerd. Op het moment dat de
militairen het horecabedrijf ook binnenstapten, vluchtten vijf man via de achter-
deur van de zaak weg de tuin in.
De zesde bleef zitten en deed zich voor als NSB'er. Het jonge vluchters probeer-
de over het hek van de tuinafscheiding te klimmen, hetgeen drie van hen lukte.
Wybrand kwam als laatste bij het hek, waar zijn broer al zat. Hoewel een van de
Duitsers riep om niet te schieten, vuurde zijn metgezel enkele schoten op beide
broers af. Theo kreeg een kogel in de buikstreek. Hij overleefde, maar bleef ten
gevolge van het opgelopen letsel blijvend invalide.

Wybrand NOTA werd dodelijk geraakt. Hij stierf in de armen van een
inmiddels gealarmeerde politieman.

Op de R.K. Begraafplaats aan de Samuel van Haringhouckstraat te
Bolsward heeft Wybrand zijn laatste rustplaats gevonden in Vak A3,
rij 6, nr. 35.


Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting


Enkele bronnen:

"Represailles in Friesland"
J.Kooistra - e.a. –
Uitgeverij Louise te Grou, i.s.m.
Uitgeverij PENN.nl te Leeuwarden, 2013

"Bolsward in Oorlogstijd"
W.Haanstra
Uitgave; Banga Books Production, Groningen 2007

collections.tresoar.nl
oorlogsgravenstichting.nl
www.allefriezen.nl
www.wo2slachtoffers.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo apr 09, 2017 5:30 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
.
Willem Mijndert KRAMER (39 jaar)
.
Afbeelding
===== Geen foto beschikbaar =====


Geboren op donderdag 17 april 1902 te Rotterdam (ZH)

Zoon van Johannes Godefridus KRAMER en Bartje REEDIJK

Afbeelding
Rotterdamsch Nieuwsblad, zaterdag 19 april 1902


Willem is Olieman/Brandweerman der Koopvaardij aan boord van de
tanker ss. Amsterdam (1922).


De tanker Amsterdam
Afbeelding


De tanker "Amsterdam", van de N.V. Amerikaanse Petroleum Maatschappij te
’s-Gravenhage verliet op zondag 5 april 1942 Smith's Bluff in Beaumont, Texas,
USA om via de Golf van Mexico en de Caraïbische Zee naar Freetown in Sierra
Leone te varen met 9.500 ton schone olieproducten. Het schip stond onder bevel
van kapitein Hendrik SCHOL en had in totaal 42 bemanningsleden aan boord.

Het schip voer zonder bescherming toen het op donderdag 16 april 1942 op zo’n
60 mijl west van Grenada door de Duitse onderzeeboot "U 66", onder Korvetten-
kapitän Richard ZAPP, met twee torpedo’s tot zinken werd gebracht in de positie
12.00° N / 62.45° W. De eerste torpedo trof het schip midscheeps aan BB zijde
om 11.45 uur. De tweede torpedo trof het schip een minuut later ook weer aan
BB zijde precies in het ketelruim. Het schip zonk zo snel dat om 11.48 uur alleen
nog de voorpiek boven water was. De bemanning had nog kans gezien de beide
SB reddingboten te vieren. Onmiddellijk werd appel gehouden, waarbij bleek dat
vier leden van de bemanning vermist werden.

Naast Willem KRAMER waren dit:

Willen NOORDUIJN (29 jaar) (NL), 3e machinist;
MARSHALL (UK), Galley Boy;
Jacob ROSENKRANZ (19 jaar) (PL), Able Seaman.

Zij vonden een zeemansgraf ....

Afbeelding


De overige bemanningsleden zetten met hun reddingboten koers richting de kust
van Venezuela, door voor dat deze bereikt was werden de overlevenden opgepikt
door het ss. "Ivan" een Joegoslavisch schip onder bevel van kapitein Franc ILLIC.
Zij werden in minder dan 24 uur aan land gebracht in het circa 100 mijl zuidoost
gelegen Port of Spain te Trinidad.

Hanno FAIL (42 jaar) (NL) een van de overlevende die zwaar gewond aan wal werd
gebracht is tijdens zijn transport naar Amerika aan boord van het passagiersschip de
ss. George Washington op woensdag 20 mei 1942 aan zijn verwondingen overleden.
Hij heeft zijn laatste rustplaats gevonden op het Cypress Hills Cemetery te Brooklyn,
New York, USA.


Enkele bronnen:

"Scheepsrampen in oorlogstijd"
Het Nationaal Zeemansfonds
Uitgave: J.F. Duwaer & Zonen, Amsterdam 1947

oorlogsgravenstichting.nl
uboat.net
www.aukevisser.nl
www.rijerkerk.net

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo apr 16, 2017 6:31 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
.
Cornelis (Kees) COMMANDEUR (58 jaar)
.

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting

Kees is geboren op dinsdag 16 november 1886 te Wognum (NH)

Zoon van Pieter COMMANDEUR en Marijtje KARSTEN


Kees wilde bakker worden en leerde het vak bij een bakker in Blokker.
Na een periode als bakker gewerkt te hebben op Texel ontmoette hij
in Burgerbrug, Gemeente Zijpe (NH), Afra Johanna (Afie) SCHILDER.

Zij trouwden op dinsdag 26 mei 1914 op het Gemeente huis van Zijpe,
te Schagerbrug.

Afbeelding
Schager Courant, dinsdag 12 mei 1914


Kees en Afie namen in Burgervlotbrug een bakkerij over.

Afbeelding
Ons Blad, donderdag 30 maart 1916


Uit hun huwelijk werden vijf kinderen geboren in Burgerbrug;

Piet (Petrus Jacobus Antonius) op 23 januari 1916,
Alie (Alida Maria) op 16 juli 1917,
Marie (Maria Johanna) op 7 januari 1919,
Jaap (Jacobus Johannes) op 2 october 1920,
Jans (Johanna Christina) op 26 februari 1922.

Afbeelding
Ons Blad, dinsdag 25 februari 1919

In Burgervlotbrug ging het zakelijk gezien niet erg voor de wind en daardoor werd
er besloten op 23 maart 1923 te verhuizen naar Westwoud, nabij Hoorn, waar een
bakkerij te koop stond.

Afbeelding
Schager Courant, dinsdag 23 januari 1923

In Westwoud werd Kees ernstig ziek, hij kreeg longontsteking en ook pleuritis.
Gelukkig herstelde hij, maar door zijn longproblemen kon hij het bakkersvak
niet meer uitoefenen. Dat was te zwaar geworden voor hem.

Kees vond een baantje als koster bij de Rooms Katholieke
parochie van Hoogwoud (NH). Het gezin verhuisde naar
Hoogwoud waar ze hun intrek namen in de kosterswoning.
Kees moest zich omscholen van bakker naar koster en dat
zal niet gemakkelijk zijn geweest. Hij diende onder Pastoor
Bitter die bekend stond als een zeer moeilijk persoon.

In de kosterswoning was tevens een kleine kruidenierszaak
gevestigd. Naast de kruidenierswaren werden ook religieuze
artikelen verkocht zoals rozenkransen en kerkboeken.

Afbeelding
Foto: Boeiende West-Friezen


Naast zijn werk op en om de kerk te Hoogwoud, bouwde Kees
en Afie een eigen klantenkring op waar zij hun kruidenierswaren
aan verkochten. De kosterscarrière van Kees heeft helaas niet
lang mogen duren. Na een ruzie met Pastoor Bitter vertrok het
gezin na drie jaar naar Obdam (NH).

Vanuit een kamertje in de oude boerderij waar het gezin was
ingetrokken werden de oude klanten uit Hoogwoud en ook de
nieuwe klanten uit Obdam voorzien van hun boodschappen.

In 1933 kwam toch Hoogwoud weer in beeld. De groente- en fruitwinkel in De Boekel
(thans Burgemeester Hoogenboomlaan) stond te koop. Kees en zijn gezin vonden daar
hun stek in hun kruideniers winkel "De Rijstvogel". Om het gezin te kunnen onderhouden
moest Kees meer zijn dan enkel en alleen kruidenier. Ook de kinderen hielpen mee om
de zaak draaiende te houden, o.a. door kranten te bezorgen en koeien te melken. Als er
in een boerengezin een baby werd geboren en de boer kon niet zelf melken, dan werd
Kees geroepen. Ook maakte hij koestallen schoon, hielp met hooien en schrobde elke
week de plaatselijke bakkerij.

Kees Commandeur, een veelzijdig man, naast bakker, koster, kruidenier en boerenknecht
deed hij ook, als vrijetijdsbesteding, houtsnijwerk aan speculaasplanken voor de bakkerij.

Op 26 mei 1939 vierde Kees en Afie hun 25 jarige huwelijksfeest

Afbeelding
Foto: Boeiende West-Friezen


Oorlogstijd

De oorlog was voor eenieder een moeilijke periode, voor het gezin kwam daar ook
het overlijden van moeder Afie bij. Haar gezondheid was al zwak toen ze in 1939
het zilveren huwelijksfeest vierden. Op vrijdag 2 april 1943 moest men voorgoed
afscheid nemen van haar ...

Afbeelding
Dagblad voor Noord-Holland, Westfriesche editie, 6 mei 1943


Zonder zijn vrouw wist Kees toch het leven weer op te pakken, maar als man alleen
werd het al moeilijker om aan eten te komen in die tijd van voedselschaarste. Kees
was niet verbonden aan een verzetsorganisatie maar verleende wel onderdak aan
enkele verzetsmensen. Hierdoor wist men gezamenlijk aan meer eten te komen.
De mannen zijn ongeveer een jaar bij hem in huis geweest, maar dit alles heeft voor
Kees geleid tot zijn einde.
Het vermoeden bestaat dat er vanuit de Wieringermeer boeren waren die beslist geen
vrienden waren van de twee bij Kees ondergedoken verzetsmensen omdat er door de
ondergrondse nogal eens voedselvoorraden werden opgeëist.


Maandag 23 april 1945

Het was algemeen bekend wat het schuiladres was van die twee
en zo kon gebeuren dat er op maandag 23 april 1945 een groep
Landwachters door Hoogwoud fietste en bij het gemeentehuis
vroegen waar Kees Commandeur woonde.
De NSB-burgemeester Jan de Vries heeft het woonadres gegeven
en Kees werd in zijn huis overvallen.

Kees was 's-morgens nog bij zijn inmiddels getrouwde dochter
Jans aan het werk geweest. De Wieringermeer was onder water
gezet, hierdoor zijn vele gezinnen dakloos geworden. Dochter
Jans en haar man Willem boden onderdak aan een gezin van
13 personen die door de onderwaterzetting hun huis waren kwijt-
geraakt. De zolder van Jans en Willem was in de ogen van Kees
niet sterk genoeg om deze groep mensen te bergen. Thuis had
hij nog wat hout om de zolder te versterken.

Op het moment dat hij thuis het hout ging halen drongen de
Landwachters zijn huis binnen en hebben hem met een stuk
hout geslagen. De mannen van de ondergrondse vonden ze
niet op het adres maar wel deze toch wel al wat oudere man.

Afbeelding
Foto: Boeiende West-Friezen

Kees werd door de Landwachters gedwongen om op zijn transportfiets
te stappen en mee naar het bureau in Hoorn te fietsen. Voordat zij ver-
trokken vulden de Landwachters nog snel de transportkist met spullen
uit de winkel. Kees heeft zijn trouwring nog af kunnen doen, die is later
tussen de spullen in zijn winkel gevonden.

Nadat Kees was gearresteerd oordeelde de commandant van de groep
Landwachters, W.A. van der Spek dat het beter was al Kees nooit in
Hoorn zou aankomen.

Zo fietste Kees, onwetend maar misschien wel vermoedend, voor de
laatste maal door Hoogwoud, zijn dood tegemoet.

"Op de vlucht neergeschoten ...."

Bij de kruising van Spanbroekerweg en Wuiver te Spanbroek hebben
ze Kees linksaf laten slaan terwijl de overige Landwachters rechtsaf
gingen. Tijdens deze "ontvluchtingspoging" is Kees van achteren in
koelen bloede neergeschoten ...


Nadat Kees was doodgeschoten en de Landwachters de omwonenden
hadden bevolen het slachtoffer van de openbare weg te verwijderen,
pakte een van Landwachters de fiets van Kees en vervolgde zijn weg
richting Hoorn.

Kees kreeg in de schuur van Bobbeldijk de laatste sacramenten nog
toegediend door Kapelaan Oostrom en is op de bakwagen van Piet
Deken naar zijn huis gebracht.

De kinderen Commandeur hadden geen vader meer en Hoogwoud
geen kruidenier.

Afbeelding
Bidprentje: 1940-1945 Oorlogsherinneringen


Op de avond van donderdag 26 april 1945 is hij begraven op het Rooms
Katholieke Kerkhof te Hoogwoud, waarbij mensen van de ondergrondse
saluutschoten afvuurden en de volgende morgen, vrijdag 27 april werd
de requiemmis opgedragen.
Men vond het niet verstandig het samen te doen omdat de bezetter wel
leden van de ondergrondse bij de uitvaart verwachtte en er een overval
kon plaatsvinden.


De moordenaars van Kees Commandeur zijn in 1947 veroordeeld tot de
doodstraf. De straf werd later omgezet tot levenslang en of langdurige
gevangenisstraf

Afbeelding
Afbeelding
De Waarheid, donderdag 19 juni 1947


Afbeelding.Afbeelding
De Waarheid, woensdag 2 juli 1947 ------------------- Het Vrije Volk, vrijdag 31 december 1948


W.A. van der Spek heeft zijn omzetting naar levenslange gevangenisstraf
niet geheel uitgezeten. Hij heeft zichzelf in zijn cel van het leven beroofd.




Het graf van Kees op het Rooms Katholieke Kerkhof te Hoogwoud is jaren geleden geruimd.

Kees COMMANDEUR staat bijgeschreven in Gedenkboek nr.43 van de Oorlogsgravenstichting.



Monument te Hoogwoud

Het oorlogsmonument in Hoogwoud (gemeente Opmeer) bestaat uit een sculptuur
van een vogel, die het wapen van de voormalige gemeente Hoogwoud vasthoudt.
Het beeld is op een gemetselde bakstenen zuil geplaatst, waarop een bronzen
plaquette is aangebracht.

Het monument is opgericht ter herinnering aan drie medeburgers die tijdens de
bezettingsjaren door oorlogshandelingen om het leven zijn gekomen.

Het monument staat tegenover het voormalige raadhuis aan de Burgemeester
Hoogenboomlaan (voorheen De Boekel) in Hoogwoud.


Afbeelding

Afbeelding
Foto's: André Reijniers (17 april 2017)


Enkele bronnen:

“Boeiende West-Friezen” (Jaarboek 2006)
‘Kees Commandeur en Afie Schilder, Leven in moeilijke tijden’
B. de Haan-Appel
Uitgave: St. Hoochhoutwout, Hoogwoud, 2006

1940-1945 Oorlogsherinneringen Spanbroek - Opmeer
E. Mooij (red.)
Uitgave: St. Hoochhoutwout en St. Historisch Spanbroek-Opmeer, 2005


oorlogsgravenstichting.nl
www.4en5mei.nl
www.regionaalarchiefalkmaar.nl
www.westfriesarchief.nl
www.westfriesgenootschap.nl
www.wiewaswie.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo apr 23, 2017 12:05 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
.
Libbe NAUTA (22 jaar)
.

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting


Libbe is geboren op dinsdag 8 augustus 1922 te Kollum (FR)

Zoon van Ale NAUTA en Froukje van der HORN


Libbe was ongehuwd en woonde aan het Lavendelhof 4 te Eindhoven.

Hij was fabrieksarbeider bij Philips Nederland N.V. te Eindhoven.

Libbe was tewerk gesteld in Duitsland.

Tijdens de heftige eindgevechten om Berlijn in april 1945 werd de zieke Libbe Nauta in een kelder-
verdieping van een ziekenhuis gelegd. Het gebouw werd op maandag 30 april 1945 getroffen door
een voltreffer, waarbij Libbe door vallend puin werd gedood.

Libbe Nauta is begraven op het Friedhof Lilienthalstraße te Berlin-Neukölln aan de Lilienthalstrasse 7,
te Berlijn, Duitsland, in Vak V Rij 1 Nr. 139


Friedhof Lilienthalstraße te Berlijn, Ingang 7, Toegangspoort
Afbeelding
Foto: Carsten Juliusberg (17 juni 2002)

Afbeelding
Foto: Frank Schubert (19 juli 2014)


Monument voor de Gevallenen te Eindhoven

Het Monument voor de Gevallenen is opgericht ter nagedachtenis aan vier werknemers van Philips die
door de bezetter werden gefusilleerd. Zij hadden met vele anderen het werk neergelegd als spontaan
protest tegen de deportatie van Joodse collega's. Ook worden met dit gedenkteken andere slachtoffers
herdacht die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen.

Het monument is een bronzen sculptuur van een liggende vrouwenfiguur, geplaatst op een granieten
muur. De tekst op de muur luidt:

'1940 - AAN ONZE GEVALLENEN - 1945'.

Op deze muur zijn tevens de namen van vele oorlogsslachtoffers aangebracht. Het monument is door
Federico Antonio Carasso (1899-1969) ontworpen en onthuld op 30 december 1950.


Dit monument bevindt zich op het voormalige Philipsterrein in Eindhoven (Strijp-S) naast de Portiersloge
en het Videolab aan het Klokgebouw hoek Glaslaan. Het monument heeft daar nu een permanente plek
gekregen en is vrij te betreden

Afbeelding

Afbeelding
Foto's: Alex Kok (5 mei 2014)


Enkele bronnen;

"Een laatste saluut", Fryslân in de oorlog
J. Kooistra
Uitgeverij PENN, Leeuwarden, 2005

commons.wikimedia.org
de.wikipedia.org
nl.wikipedia.org
oorlogsgravenstichting.nl
www.allefriezen.nl
www.eindhoveninbeeld.com
www.online-begraafplaatsen.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo apr 30, 2017 5:30 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
D. GELDERMAN (4 jaar)


Afbeelding
=.= Geen foto beschikbaar =.=


Geboren in 1941

Overleden op maandag 7 mei 1945


Herbegraven op het Nederlands Ereveld Pandu te Bandung, West-Java, Indonesië
in Vak III Nr. 97


Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting (2005)


Nederlands ereveld Pandu te Bandung

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting (augustus 2008)

Ereveld Pandu ligt in Bandung op West Java. Op dit ereveld rusten militairen van het Koninklijk Nederlands-
Indisch Leger (KNIL), die omkwamen in de strijd tegen de Japanners, maar ook vele burgers uit de interne-
ringskampen in en rond Bandung. Ook in de onrustige tijd na de capitulatie van Japan in 1945 waren vele
slachtoffers te betreuren, burgers zowel als militairen waaronder velen van de Koninklijke Landmacht.
Zij waren als oorlogsvrijwilliger of als dienstplichtige uitgezonden om orde en rust te brengen.


Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting (augustus 2008)

Op het hoogste punt van het ereveld Pandu staat het vlaggenmonument met in de voet de namen van
de plaatsen waar slag is geleverd.
Rond dit monument bevinden zich gedenkplaten met de namen van de gesneuvelden van de Ciater- en
Subangstellingen, de laatste verdedigingslinies voor Bandung. Tevens staan hier het KNIL-monument
en de tombe voor de 'onbekende soldaat' en voor de 'onbekende burger'.

Ereveld Pandu telt ruim 4.000 graven.

Afbeelding
Foto: Bandungbandungdailyphotos.blogspot.nl (14 november 2013)

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


zo mei 07, 2017 7:45 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
.
Antonius Gerardus Hubertus (Antoon) THIJSSEN (27 jaar)
.

Afbeelding
Foto: Onze Dooden


Geboren zaterdag 8 februari 1913 te Swolgen, gemeente Meerlo (LB)

Zoon van Christiaan Hubertus THIJSSEN en Wilhelmina Huberta VERMEULEN

Religie: Rooms Katholiek

Beroep: Timmerman

Woonplaats: Swolgen, Grootestraat C. 110


Sinds 1929 was Antoon lid van de voetbalvereniging Swolgen. Hij was zes jaar
lang aanvoerder van het tweede elftal en speelde als rechtshalf in het eerste
elftal.


Antoon diende als Dienstplichtig Grenadier bij 1 - 2 - 3 - I R.Gr. (1e Groep,
2e Sectie 3 Compagnie Ie Bataljon Regiment Grenadiers) en was gelegeerd
in Den Haag.


10 mei 1940

In de vroege ochtend van 10 mei 1940 viel het (hulp)vliegveld Ockenburg, waar
op dat moment enkele niet gevechtsklare vliegtuigen van het Luchtvaartbedrijf
verspreid stonden opgesteld, in handen van Duitse valschermtroepen.
Toch zagen Nederlandse troepen kans om na hevige gevechten en ten koste van
zware verliezen het vliegveld Ockenburg nog diezelfde dag te heroveren.

Sportcomplex Ockenburg maart 1938
Afbeelding
Foto: www.haagsebeeldbank.nl


Antoon behorende bij de groep van 2e Luitenant J. A. van Min en sneuvelde op
10 mei 1940, na de landing van Duitse parachutisten, door granaatvuur bij de
gevechten aan de Kijkduinsestraat, te Loosduinen nabij het Park Meer en Bos,
aan het begin van de herovering van het vliegveld Ockenburg.


Vliegveld Ockenburg mei 1940 na de Duitse landing
Afbeelding
Foto: bugs.ptenb.nl


Op maandag 13 mei 1940 is Antoon begraven te Loosduinen in een massagraf
bij het Zwartewegje.

Vrijdag 17 mei 1940 is Antoon herbegraven op de Gemeentelijke Begraafplaats
aan de Kerkhoflaan 12 te Den Haag in het Militaire Erehof, monument, regel 4


Afbeelding
Nieuwe Venlosche Courant, donderdag 23 mei 1940

Afbeelding
Nieuwe Venlosche Courant, zaterdag 17 augustus 1940

Afbeelding
Nieuwe Venlosche Courant, dinsdag 20 augustus 1940


Militaire Erehof te Den Haag

Het Militaire Erehof op de Gemeentelijke Begraafplaats aan de Kerkhoflaan te
Den Haag. Op het Erehof staat een monument met daarop 167 namen van
gesneuvelde militairen.
In de Slag om de Residentie sneuvelden zeker 547 Nederlandse militairen.
Samen met enkele militairen die elders sneuvelden, liggen op dit Militaire
Erehof 167 militairen begraven.

Afbeelding
Foto: bugs.ptenb.nl


Antoon staat vermeldt op het linker panaal van het monument

Afbeelding
Foto: oorlogsgravenstichting.nl


Oorlogsmonument te Swolgen

Te Swolgen op de Rooms Katholieke Begraafplaats achter de H.Lambertus kerk aan
de Mgr. Aertsstraat is een monument geplaatst ter herdenking van de oorlogsslacht-
offers. Antoon staat vermeldt op één van de glazen naamplaquettes.


Afbeelding
Foto: www.tracesofwar.nl


Afbeelding
Foto: www.tracesofwar.nl


Monument voormalig vliegveld Ockenburg

De portierswoning (Wijndaelerweg 5, 7 en 9) is het enige gebouw dat nog her-
innert aan het vliegveld Ockenburg. Het gemeentelijk monument bestaat o.a.
uit vier plaquettes met namen ter nagedachtenis aan de Nederlandse militairen
die hier zijn gesneuveld.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Foto’s: Walkuraxx (9 maart 2014)


Enkele bronnen:

"Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940"
J.W. de Leeuw.
Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012.

"De Slag om de Residentie"
E.H. Brongers
Uitgeverij Asperkt b.v., Soesterberg, 8e druk 2004.

"Algemeen overzicht van de strijd om en in de Vesting Holland en de
strijd tegen de Luchtlandingstroepen rondom 's-Gravenhage, Mei 1940"
C.D. Kamerling.
Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1954.

"Gedenkboek Grenadiers en Jagers 1939 - 1954"
St. Traditie der Grenadiers en Jagers, 's-Gravenhage 1954.

"Onze Dooden 1940 - 1945", K.N.V.B. Afdeling Limburg
L.H. Beurskens
Maastricht, 1947.


commons.wikimedia.org
haagspraak.nl
oorlogsgravenstichting.nl
www.delpher.nl
www.haagsebeeldbank.nl
www.oorlogsgravendenhaag.com
www.tracesofwar.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


wo mei 10, 2017 4:55 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
.
Faas van ELK (27 jaar)
.

Afbeelding
Foto: geneakatwijk.webtrees.net

Faas werd geboren op dinsdag 27 augustus 1912 te Woerden (UT)

Zoon van Jan van ELK en Neeltje LOKHORST


Het Gereformeerde gezin heeft uit totaal tien kinderen bestaan, waarvan dochter
Johanna op 1 jarige leeftijd is overleden. Faas was het vijfde kind en de tweede
zoon in het gezin. Later werden er nog twee zoons geboren.


Faas doorliep de lagere school zonder problemen en mocht zelfs naar de Ulo. Voor
een kind van een arbeider bijzonder. Toen hij aan het eind van de jaren twintig het
diploma behaalde, ging hij bij Gemeentebedrijven Woerden werken. Later ging hij
werken bij het verzekeringskantoor Verenigde Verzekeringsmaatschappijen aan de
Maliebaan op nr. 46 in Utrecht.

Afbeelding.Afbeelding
Foto: devanelkjes.nl ---------------- Het Weekblad, zaterdag 1 februari 1936


Faas bekwaamde zich in boekhouden en belastingen en verdiende zo ook wat bij, gelet
op een advertentie die hij in het Woerdensch Weekblad in februari 1936 plaatste.
Faas klom op tot souschef van de afdeling waar hij werkte.


Faas onderging het lot van alle Nederlandse jonge mannen: hij kreeg te maken met het
ministerie van Oorlog. Hij werd op maandag 21 maart 1932 als dienstplichtige ingelijfd
bij het 4de Regiment Infanterie, lichting 1932 uit de gemeente Woerden onder nr. 112.


Na een opleiding en parate tijd van enkele maanden kreeg hij Groot Verlof op zondag 4
september 1932. Hij was waarschijnlijk al de militaire lessen al weer vergeten, toen hij
van donderdag 10 september 1936 tot en met zondag 27 september 1936 op herhaling
moest. Alsof het niet genoeg was, diende hij nog geen jaar later alweer op te komen:
van donderdag 15 september 1938 tot zondag 2 oktober 1938 mocht hij weer op her-
haling i.v.m. de Sudetencrisis.


Op dinsdag 29 augustus 1939 volgde de algehele mobilisatie van de Nederlandse strijd-
krachten en werd Faas weer onder de wapenen geroepen. Faas was ingedeeld bij de 4de
sectie van de mitrailleurcompagnie onder leiding van de reserve-kapitein L. Verleun.
Deze mitrailleurcompagnie was onderdeel van het 3de bataljon van het 4de Regiment
Infanterie met als bataljonscommandant de majoor J. Mallinckrodt. (4 - M.C. - III 4 R.I.)
Het 3de bataljon waarbij de eenheid van Faas was ingedeeld lag in de omgeving van het
vliegveld Valkenburg bij Katwijk (ZH) en was belast met bewakingsdiensten van het in
aanbouw zijnde vliegveld.


Een mars van de 4de sectie M.C. - III 4 R.I. in de omgeving van Leiden
Afbeelding
Foto: Heemtijdingen


Voor thuis een statiefoto van Faas in Katwijk tijdens de mobilisatie …
Afbeelding
Foto: Heemtijdingen


Als Faas verlof had, kwam hij over het algemeen naar huis, herinnert zijn jongste
zus Adrie zich. "Dan kwam hij langs, dan kwam hij naar huis. Daar was zijn thuis".
Maar hij had ook nog in Katwijk een kamer gehuurd bij de gereformeerde familie
Schoneveld. Daar kon hij studeren aan een cursus op administratief gebied voor
zijn werk. Adrie omschreef haar broer ook als een intellectueel "die alles las wat
los en vast zat". Ook liep Faas , zoals zij het omschrijft, "in der vaderen spoor".
Het is niet verwonderlijk dat het kerkelijk leven Faas ook in zijn mobilisatieplaats
niet losliet. Hij werd een gewaardeerd lid van de Jongelingsvereeniging op een
Gereformeerde grondslag in Katwijk


Het seminarie te Katwijk aan de Rijn
Afbeelding
Foto: Valkenburg mei 1940


Najaar 1939, de mitrailleurcompagnie van het 3e bataljon in het Seminarie
Afbeelding
Foto: www.mei40.nl


De mitrailleurcompagnie van Faas was ingekwartierd in het R.K. Seminarie van
Katwijk. Faas was op vrijdag 10 mei 1940 echter met de 4e sectie van de MC,
onder commando van de Adjudant Onderofficier Instructeur De Jong, ingedeeld
bij het detachement dat het vliegveld bewaakte.


Nederlandse troepen, bij vliegveld Valkenburg met een zware mitrailleur M.08/15
Afbeelding
Foto: Valkenburg mei 1940


Het vliegveld Valkenburg (ZH) lag op een afstand van circa 1000 meter zuid-west van het gelijknamige
dorp was in mei 1940 nog niet in gebruik genomen omdat de bodem te slap was voor normaal gebruiken.
Het vliegveld leek daarom geen aanvalsdoel te zijn, maar werd al wel sinds 20 april 1940 wel bewaakt.
Van de gebouwen aan de rand van het grote grasveld waren er nog niet veel in gebruik.


10 mei 1940

Het verloop van de strijd om Valkenburg is bekend. Vanaf 04.15 uur werden er bommen afgeworpen en
vanaf circa 04.30 uur landden er Duitse parachutisten in de omgeving vanwaar zij oprukten naar het veld
en deels in de richting van de dorpen Katwijk aan de Rijn, Katwijk aan Zee en Valkenburg. Ook rukte een
deel van de parachutisten op in richting van Wassenaar en de Haagse Schouw.


Duitse toestellen na de landing op vliegveld Valkenburg 10 mei 1940
Afbeelding
Foto: www.oudvalkenburg.nl


Waar en wanneer Faas door Duitse parachutisten werd gevangengenomen, samen met
veel andere militairen van de bewakingseenheid van het vliegveld is echter onduidelijk.
De Duitsers brachten hun krijgsgevangenen naar o.a. de Hervormde kerk van het dorp
Valkenburg wat door hun bezet werd gehouden.

Beschieting door eigen artillerie op het dorp Valkenburg als reactie op de Duitse bezetting.
De krijgsgevangenen, 200 tot 300 man, waaronder Faas, hebben tijdens deze beschieting
door eigen artillerie, een ontsnappingspoging gedaan. Faas is waarschijnlijk bij die poging
geraakt en overleed op zaterdag 11 mei 1940.


Eén van zijn medesoldaten schreef pal na de gevechten op een
minuscuul briefje hoe Faas overleden was en dat hij vlak voor
hij stierf "alles met de dominee in orde had gemaakt".
Het briefje was, waarschijnlijk bij gebrek aan een exact adres,
gericht aan de Woerdense gemeentepolitie. Een van de agenten
bracht het briefje naar de Gereformeerde predikant, dominee
C. van Reenen. Deze had de moeilijke taak om naar de winkel
van moeder Neeltje aan de Rijn te gaan en het nieuws te
vertellen.

Zijn jongere broer Gijs reisde als enige inwonende man in huis af
naar Valkenburg voor de identificatie. "Ze waren in een massagraf
begraven". Gijs was de enige die dat doen kon.
In Valkenburg was Bram Brinkman die heeft tegen Gijs gezegd:
"Gijs, daar moet je niet naar kijken. Hij is het …."

”Op Faas z’n kist lag zijn vulpen en nog wat andere dingen van
hem. Dat is zo verschrikkelijk. Dat raak je nooit meer kwijt .......”


Hoe Faas zijn toenmalige vriendin, boerendochter Mijntje Verburg,
te horen heeft gekregen dat hij was gesneuveld, is niet bekend.


Aanvankelijk werd Faas op woensdag 15 mei 1940 in de tuin achter
de oude pastorie in Valkenburg begraven.

De oude pastorie (voorzijde) na de strijd
Afbeelding

Het 1e graf van Faas in de tuin achter de oude pastorie
Afbeelding
Foto's: Valkenburg mei 1940


De familie kreeg wel de mogelijkheid om Faas in Woerden te laten begraven, maar
moeder Neeltje koos er bewust voor om de stoffelijke resten van Faas in Valkenburg
te laten. Volgens haar jongste dochter Adrie heeft moeder Neeltje gezegd dat zij de
begrafenis niet aan kon.
Adrie wist zich te herinneren dat Neeltje regelmatig het graf in het dorp Valkenburg
heeft bezocht.


Er volgde een tweede tijdelijk graf op vrijdag 2 augustus 1940 in graf 7 achter de
Noodkerk (Hulpkerk)

Het 2e graf van Faas
Afbeelding
Foto: geneakatwijk.webtrees.net

Afbeelding

Afbeelding
Foto en plattegrond: Valkenburg mei 1940


Faas kreeg uiteindelijk op maandag 23 oktober 1961 zijn definitieve rustplaats
(3e graf) in graf nr.8 op het Militaire Ereveld bij de Hervormde kerk in het dorpje
Valkenburg, te midden van nog 34 andere gesneuvelde militairen.


Afbeelding

Afbeelding
Foto's: André Reijniers (2 september 2012)


Faas kreeg postuum het Oorlogsherinneringskruis met gesp voor
bijzondere krijgsverrichtingen: “NEDERLAND MEI 1940”.
Het werd toegekend op donderdag 19 februari 1948, nr. P.458.


Monument voor Woerdense Oorlogsslachtoffers

De naam van Faas van ELK staat vermeld op het monument voor de
oorlogsslachtoffers uit Woerden

Ook staat de naam van Faas zijn oudste broer Jan van ELK, geboren
26 november 1906, zijn oudste vermeld op het monument.
Jan lid van het verzet werd op 25 augustus 1943 gearresteerd en is
door ontberingen op 25 februari 1945 in concentratiekamp Dachau
overleden.

Het monument is geplaatst op de Algemene begraafplaats, gelegen
aan de Meeuwenlaan in Woerden.

Afbeelding
Foto: Elly Waterman (25 juli 2012)


Enkele bronnen:

"Jan en Faas overleefden de oorlog niet"
Bert van Elk
Heemtijdinghen, 50e jaargang, nr. 4, december 2014

"Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940"
J.W. de Leeuw.
Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2012.

"Valkenburg mei 1940", de strijd om het vliegveld en het dorp
D. Harff en P. Harff.
Uitgave P.E. Harff, Eindhoven, 2012.

"De Slag om de Residentie"
E.H. Brongers
Uitgeverij Asperkt b.v., Soesterberg, 8e druk 2004.

"Herleefd verleden", Strijd om Valkenburg ZH in mei 1940
J. Portengen.
Uitgeverij Eburon, Delft 1995

"Algemeen overzicht van de strijd om en in de Vesting Holland en de
strijd tegen de Luchtlandingstroepen rondom 's-Gravenhage, Mei 1940"
C.D. Kamerling.
Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf, 's-Gravenhage 1954


commons.wikimedia.org
devanelkjes.nl
geneakatwijk.webtrees.net
katwijkinoorlog.nl
oorlogsgravenstichting.nl
rhcrijnstreek.nl
shhv.info
www.4en5mei.nl
www.kazemattenmuseum.nl
www.mei1940.nl
www.oudvalkenburgzh.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


do mei 11, 2017 5:55 am
Profiel
Avatar gebruiker
arwanda1465

Geregistreerd:
za sep 18, 2010 8:40 pm
Berichten: 611
Woonplaats: Ergens in Nederland
Bericht Re: Ter herinnering aan..
.
Freerk (Freek) DIJKS (20 jaar)
.

Afbeelding
Foto: Oorlogsgravenstichting

Geboren op maandag 27 october 1919 te Emmen (DR)

Zoon van Johannes DIJKS en Aaltje VERBEEK

Woonplaats Arcen en Velden (LB)

Ongehuwd


Bediende ZM, Koninklijke Marine, Stamboeknummer 12858 Z

Overleden op 12 mei 1940 te Vlissingen (ZL) aan boord Hr.Ms. Bulgia


Hr.Ms. Bulgia
Afbeelding
Foto: beeldbank-defensie

Hr.Ms. Bulgia, gebouwd in 1879 als rivierkanonneerboot, werd in 1925 omgebouwd tot mijnenlegger.
Gedurende de mobilisatie en meidagen van 1940, deed de Bulgia dienst als mijnenlegger/wachtschip/
mijnenlichter


12 Mei 1940

De Bulgia lag in de Binnenhaven van Vlissingen als mijnenlichter/wachtschip.

Gedurende een Duits bombardement werd de Bulgia getroffen en zonk naar de bodem van de haven.
Alle aan boord zijn de 13 opvarenden, waaronder Freerk DIJKS kwamen hierbij om het leven.

Afbeelding
Nieuwe Venlosche Courant, zaterdag 1 juni 1940


Nadat er voldoende zwaar materiaal was aangevoerd werd het schip op last van Duitsers op woensdag
31 juli 1940 gelicht en konden de slachtoffers welk nog in het schip vertoefden worden geborgen .

Het lichten van de Bulgia, op de voorgrond het zusterschip, de Vidar
Afbeelding
Foto: www.dutchfleet.nl


Afbeelding
Afbeelding
Provinciale Zeeuwsche Courant, woensdag 31 juli 1940


De slachtoffers werden onder grote belangstelling begraven in Vak A, verzamelgraf A, tijdens
een algemene dienst op donderdag 1 augustus 1940 op de Noorderbegraafplaats te Vlissingen .

Afbeelding

Afbeelding
Foto's: www.marinematen.com


Afbeelding
Afbeelding
Limburgs Dagblad, donderdag 1 augustus 1940


Op dinsdag 4 mei 1954 is Freerk DIJKS herbegraven in het Erehof op de Noorderbegraafplaats

Afbeelding

Afbeelding
Foto's: Oorlogsgravenstichting


Afbeelding
Provinciale Zeeuwsche Courant, vrijdag 16 augustus 1940


Bronnen o.a.:

"Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940"
J.W. de Leeuw. Uitgevrij Aspekt, Soesterberg 2012

"Gedenkrol van de Koninklijke Marine 1939-1962" en het
"Niet gepubliceerde Supplement" op deze Gedenkrol
H.J. Floor †, Weesp, 2004


beeldbank.defensie.nl
oorlogsgravenstichting.nl
photobase.vlissingen.nl
www.dutchfleet.nl
www.marinematen.com
www.zeeuwsebibliotheek.nl

_________________
Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen


vr mei 12, 2017 4:55 am
Profiel
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Forum gesloten Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 1010 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60 ... 68  Volgende


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 13 gasten


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Zoek naar:
Ga naar:  
cron
Alle rechten voorbehouden © STIWOT 2000-2012. Privacyverklaring, cookies en disclaimer.

Powered by phpBB © phpBB Group